سخنگوی دولت کجاست؟

آرمان: کابینه معرفی شد؛ سه وزیر رای اعتماد نگرفتند و 15 نفر به پاستور راه یافتند؛ بسیاری از معاونت‌های وزرا در طول چند روز اخیر منصوب شده یا در شرف انتصاب است اما یکی از گلوگاه‌های راهبردی دولت هنوز سر و سامانی نگرفته و عدم معرفی مسئول این حوزه با گذشت هر روز هزینه‌های فراوانی را بر دوش دولت تحمیل می‌کند. باز سخن از رسانه است و اهمیت خطیر آن و لزوم برقراری روابطی معقول میان دولت و ملت که جز از معبر ارتباط رسانه‌ای پویا و کارآمد نمی‌گذرد. دولت‌ها اگر نتوانند ارتباطی قاعده‌مند و فراگیر با توده‌های عام برقرار کنند و عملکردهای خود را به درستی بازتاب دهند به مثابه کارگر بی‌مزدی می‌شوند که بار را به دوش کشیده و به مقصد رسانده‌اند اما هیچ‌کس را خبری و اطلاعی از آن نیست و گویی کاری انجام نشده است.

نمونه آنکه دولت اصلاحات خدمات اقتصادی فراوانی به انجام رساند و در بسیاری از شاخصه‌های اقتصادی عملکردی فراتر از انتظارها رقم زد اما از آنجا که این عملکرد به دلایل مختلف پوشش مطلوبی نیافت؛ نه تنهابه نقطه قوت این دولت تبدیل نشد که با تبلیغات مختلف این دولت در آن برهه از منظر عمومی به عنوان دولتی شناخته شد که به سیاست بیش از اقتصاد بها می‌دهد و همین نکته چشم‌اسفندیار دولت اصلاحات شد. از منظری دیگر دولت برای جلب همراهی و همنوایی توده‌های عام با سیاستگذاری‌های خود نیازمند آماده‌سازی افکار عمومی است و این مهم هم جز با رویکرد رسانه‌ای قدرتمند و فراگیر میسر و ممکن نیست. حال دولت یازدهم به نظر می‌رسد در این حوزه آنگونه که بایسته و شایسته است توجه لازم را مبذول نداشته و نوعی درهم‌ریختگی و عدم ثبات در سیاست‌گذاری‌های معطوف به نتیجه در رویکردهای رسانه‌ای به منصه ظهوررسیدهبه ‌خوبی هویداست.

تکذیب و تاییدهای تمام‌نشدنی

با انتخاب دکتر حسن روحانی به عنوان رئیس‌جمهور منتخب ملت تیم اطلاع‌رسانی وی رویکردی انقباضی از خود به نمایش گذاشت و از همان بدو کار کمترین اخبار و اطلاعات از رئیس‌جمهور منتخب در رسانه‌ها انعکاس یافت.

مسئولان این بخش با این پیش‌فرض این رویکرد را در پیش گرفتند تا به‌زعم خود فضای احساسی را کنترل کرده و از سوی دیگر نگذارند که حواشی خبری حول و حوش دولت افزایش یابد اما آنان توجه نداشتند که فضای رسانه‌ای با دستور و امریه قابل کنترل نیست و راه غلبه بر این مشکلات مدیریت هوشمند فضای رسانه‌ای است و تقویت جبهه حامیان دولت تا در آشفتگی‌های موجود و فضا‌سازی رسانه‌های مخالف، صدای دولت در هیاهو‌ها گم نشود.

رسانه‌های مختلف در طول دو ماهی که از انتخابات تا روز رای اعتماد گذشت گمانه‌زنی‌های بسیاری به انجام رساندند و رویکرد تیم اطلاع‌رسانی دولت در این خصوص نه کنشی، که واکنشی بود و محدود و محصور به تکذیبیه‌هایی شد که هیچ برد خاصی هم در فضای رسانه‌ای نیافت و در عمل دولتی‌ها را در حاشیه قرار داد. رسانه‌ها گمانه می‌زدند و همراهان رئیس‌جمهور بطور مداوم تکذیبیه صادر می‌کردند. اما این رویکرد انفعالی آن گاه ضربه سهمگین خود را نشان داد که رسانه‌های منتقد دولت با بهره‌گیری از کمیت رسانه‌ای خود جو تبلیغاتی سنگینی را حول و حوش چند وزیر کابینه به راه ‌انداختند و با تاثیر گذاری وثیق بر اهالی بهارستان توانستند 3 وزیر معرفی شده را بیندازند و اگر دفاع جانانه روحانی از وزرایش نبود بی‌گمان این آمار رشد بیشتری هم داشت اما به رغم تمامی این نکات و درست پس از فرآیند رای اعتماد، محمدرضا صادق در گفت‌وگو با رسانه‌ها گفت که ازرسانه‌ها می‌خواهیم درخصوص سرپرست وزارتخانه‌ها گمانه‌زنی نکنند!

واکنشی که دو ماه پیش هم به منصه ظهور رسیده و هیچ وقعی از سوی رسانه‌های مختلف به آن داده نشد و یک تاکتیک سوخته در بی‌برنامگی مفرط دوباره آزموده شد هر چند که ثمرات و اثراتش به‌وضوح پیش از آن هویدا شده بود.

سخنگوی دولت کجاست؟

غیر از ناکارآمدی در حوزه نرم افزاری و عدم ارائه ‌ایده‌های روزآمد در حوزه رسانه‌ای که ضعف زیر ساختی را به خوبی هویدا می‌کند به نظر می‌رسد دولت در زمینه ساختاری نیز برنامه مدون و منسجمی ندارد.

این نکته هنگامی نمایان می‌شود که بدانیم با گذشت نزدیک به دو هفته از شروع به کار دولت هنوز این مجموعه سخنگویی برای ارتباط مطلوب با اهالی رسانه و اصحاب ارتباط برنگزیده و متولی این حوزه هنوز مشخص نشده است.

هیچ اهل فنی نیست که اهمیت این جایگاه راهبردی را نداند و با تعجب به این مقوله ننگرد که در فضای موجود چرا موضوع اطلاع‌رسانی دولت متولی مختص به خود را ندارد. نیک می‌دانیم و می‌دانید که عملکردهای ناکارآمدانه پیشین چه فضایی را رقم زده و برای آگاهی بخشی به توده‌های عام نیاز به اطلاع رسانی پیرامون واقعیت‌های موجود است تا دولت در فضایی مشوش و مبتنی بر داده‌های غیرواقعی قضاوت نشده و بتواند در بستری آرام به فعالیت خود بپردازد، از سوی دیگر بازار فضا سازی‌های رسانه‌ای هم پیرامون سرپرست‌های معرفی شده و هم در خصوص انتخاب معاونین وزرا و استانداران داغ است و بیم آن می‌رود که رسانه‌های خاص با سوءاستفاده از این فضا یکبار دیگر جو ملتهبی را پیرامون انتخاب این افراد رقم بزنند و اهداف خاص خود را که بطور قطع در راستای منویات دولت نیست به کرسی بنشانند و حال با توجه به همه این اوصاف سکوت رسانه‌ای دولت و عدم انسجام در مواجهه با تحولات روز نکته‌ای است که بسیار سوال برانگیز بوده و باید فکر عاجلی در این خصوص انجام پذیرد.

در نهایت...

با روی کارآمدن دولت یازدهم تمامی پست‌ها و سمت‌های کلیدی متولی خود را شناخته‌اند اما موضوع اطلاع‌رسانی دولت که می‌توان گفت پراهمیت‌ترین و راهبردی‌ترین حوزه بوده و دایره شمول آن تمامی وزارتخانه‌ها و معاونت‌های ریاست‌جمهوری را در بر می‌گیرد بی‌متولی مانده است. در طول دو ماه و اندی گذشته محمدرضا صادق که همواره در کنار روحانی مشاهده می‌شود به طور غیررسمی این سمت را بر عهده گرفته اما نکته آنجاست که تا چه زمانی این روند قابل ادامه دادن است و آیا نباید یک شخص مشخص برای این پست در نظر گرفته شود تا اهالی رسانه نیز تکلیف خود را بدانند و این حوزه نیز سر وسامان مطلوبی به خود بگیرد؟