چرا ما به عشق نیاز داریم؟

عاشق شدن، دوست داشتن نیست‎

کسانیکه به دیگران عشق می‌ورزند، با عشق ورزیدن، زندگی دیگران را با شادی، سرزندگی و فهم یا درک که بخشی از وجود آنهاست، پر می‌کنند. زمانی که همه این چیز‌های خوب، زندگی فرد را در برگرفت، آن احساسات را بروز می‌دهد، شادی تولدی نو می‌بخشد که می‌تواند بین هر دو آن‌ها تقسیم شود؛ بنابراین با عشق ورزیدن، مردم به طور غیرارادی عشق را دریافت می‌کنند، ولو اینکه آن‌ها با این قصد و غرض عشق نورزیده باشند.

عشق از نظر بیولوژی

فردی ممکن است روابط جنسی با شریکش داشته باشد و یک کشش قوی نسبت به او احساس کند. اما این کشش عشق نیست بلکه نتیجه ترشحات هورمون‌های جنسی در بدن اوست. در موارد زیادی یکی یا هر دو طرف در یافتن عشق ثابت و با دوام اشتباه می‌کنند. بی شک می‌دانیم که چنین اشتباهاتی چه بهای گزافی دارد. در مقاله‌ای در سربرم، یک مغزشناس به نام دانافرم سه سیستم مرتبط با همسر، تولیدمثل و والدین را توضیح می‌دهد. این سیستم‌ها کشش و وابستگی نامیده شده است.

کشش: این سیستم دو شریک را بطور متمرکز می‌کند تا تلقیح انجام گیرد. فیشر متوجه شد فرضیه سیستم کشش بعنوان راهی فردی است تا بهترین شریک را انتخاب و این تمرکز را ادامه دهد. افراد که فکر می‌کردند بطور ژنتیکی برترند، و هنوز هم هستند، می‌توانند شریک زناشویی مطلوبی باشند.

وابستگی: این روش عاطفی (اصطلاح «عشق مهربان») بوجود آمده است تا زاد و ولد و حیات نسل ضمانت شود. منظور اصلی از افزایش سطح هورمون‌های واسوپرسین و اکسی توسین حفظ زندگی مشترک والدین است، حداقل تا زمانی که فرزند توانایی مراقبت از خود را داشته باشد.

عاشق شدن، دوست داشتن نیست.

بسیاری از مردم با کشش و جذبه به همدیگر مواجه شدند، اما از آن به بعد شادتر زندگی نمی‌کنند چرا؟ چون بیشتر آن‌ها کشش را با معنی عشق اشتباه گرفتند.

وقتی کسی را دوست دارید ارزش زیادی برای آن شخص قائلید، چون انتخابی کرده اید و برای افزایش این علاقه و عشق راه‌هایی را پیشنهاد می‌کنید. همچنین آسایش و پیشرفت را در بالاترین الویت انتخاب دوست و عشقتان قرار می‌دهید. زمانی که عشق می‌ورزید زندگی و شادی را بالقوه تجربه می‌کنید.

روانشناسی عشق

زمانی که عشق می‌ورزید زندگی و شادی را بالقوه تجربه می‌کنید

چرا ما به عشق نیاز داریم؟

از لحظه‌ای که متولد شده ایم و حتی قبل از آن، طبیعت برای ما زمینه عشق ورزی مادر را فراهم آورده است. بدون آن عشق، زنده ماندن ما غیر ممکن بنظر می‌رسد. عشق مادر مترادف مراقبت، حمایت و پرورش کودک است. ارتباط ما با «مادر» اولین درک ما از عشق است. همانطور که در جریان زندگی پیشرفت می‌کنیم یاد می‌گیریم که عشق به معنی حفظ و مراقبت از آسایش خودمان است.

نیازهاى انسان به طور کلى دو دسته است: نیازهاى مادّى و نیازهاى معنوى. این نیازها، منشأ انگیزه‏‌ها است و انسان پس از احساس نیازدر پی پاسخ برمی آید. پاسخ به نیازها، زمینه رشد و شکوفایى انسان را فراهم آورده، او را به سوى مرزهاى شکوفایى و کمال رهنمون مى‏ شود. یکى از مهم‏ترین نیازهاى انسان، رسیدن به کمال مطلق است. همه تلاش و کوشش‏ها و بى‏ قرارى‏ هاى انسان، براى رسیدن به این نقطه اوج است و تا این وصال تحقق نیابد، فریاد نیاز انسان خاموش نمى ‏شود. بنابراین، اگر انسان دریابد چیزى یا کسى نیاز کمال طلبى‏اش را ارضا مى ‏کند یا وسیله دستیابى به آن حقیقت مطلق است، آن را دوست مى‏دارد و بدان عشق مى‏ ورزد؛ بنایراین محبت و عشق حالتى است که در دل یک موجود با شعور نسبت به چیزى که با وجود و تمایلات و نیازهایش تناسب دارد، به وجود مى‏آید.

از لحظه‌ای که متولد شده ایم و حتی قبل از آن، طبیعت برای ما زمینه عشق ورزی مادر را فراهم آورده است. بدون آن عشق، زنده ماندن ما غیر ممکن بنظر می‌رسد. عشق مادر مترادف مراقبت، حمایت و پرورش کودک است. ارتباط ما با «مادر» اولین درک ما از عشق است. همانطور که در جریان زندگی پیشرفت می‌کنیم یاد می‌گیریم که عشق به معنی حفظ و مراقبت از آسایش خودمان است.

عشق خالص مادر نشانه‌ای از عشق زیستن است، عشقی که هدفی جز زنده ماندن ندارد. بعضی مردم می‌خواهند که از این نوع عشق در روابط و مراحل دیگر زندگی خود مثل سنین بلوغ نیز داشته باشند. عشق مادر ذاتاً یک طرفه است، گذشته از دریافت‌های جانبی که دارد، ولی عشق بخشیدن او یک طرفه است. اما در تصور متعارف از عشق، طرفین متقابل، بخشیدن و دریافت عشق را تقسیم می‌کنند. همه می‌دانیم در روابط بهره برداری، هر دو شریک به همدیگر نیاز دارند، «بهره بردار» نیاز به کسی دارد که از او بهره برداری کند و «وابسته» نیاز به بهره برداری دارد. در چنین روابطی وابستگی متقابل تا وقتی که طرفین وجود داشته باشند، ادامه می‌یابد. برخلاف روابط مادر و بچه که این روابط نابرابر است.

همراهی و یاری

بدیهی است که همراهی نیاز اساسی در زندگی است، انسان‌ها همیشه نیاز به همراه و یاور را ابراز می‌کنند. افراد حداقل نیاز به یک فردی دارند که صمیمیت و ارزش‌های مهم زندگی را با آن‌ها تقسیم کنند.

همچنین مردم نیاز به دریافت چیز‌هایی دارند که به افراد ارزش می‌دهد، چیز‌هایی که خوشی و شادی ببخشد، چیز‌هایی که بتوانند دوست داشته باشند و در نهایت دلیلی برای زندگی به افراد دهد. دیده ایم افرادی که کسی را برای دوست داشتن ندارند و حقیقتاً خود را تنها می‌بینند، حیوانات یا گیاهانی را در منزل خود نگه داری می‌کنند.

عشق یک نهاد زنده است، اگر خاموش و متوقف شود می‌میرد. سرزنده بودن به معنی حرکت به سمت جلو ست و رفتن به جایی که سفر زندگی شما را می‌برد. عشق تنها وقتی می‌میرد که دوباره در شکل متفاوتی متولد شود.

منبع: زندگی آنلاین