هیس! تعرض به دختربچه ها آتش زیر خاکستر

پارسینه/ الهام رشیدی: اولین کسی که صنم را با یک تا پیراهن و سر برهنه در هوای سرد زمستانی نشسته بر سکوی در خانه دید، زهرا خانم همسایه دیوار به دیوار آنها بود. زهرا خانم متعجب به صنم نزدیک شد و او را دید که خیره به زمین نگاه می‌کند و ناخن‌های خود را می‌جود.هر چه او را صدا زد و حتی تکان‌اش داد، صنم جواب نداد.

پریشان‌تر از آن بود که حتی متوجه زهرا خانم شود.وقتی همسایه دیوار به دیوار و قدیمی آنها تصمیم گرفت، صنم را به خانه‌اشان ببرد و به برادرهایش خبر دهد، دیگر همسایه‌ها هم از خانه‌هایشان بیرون آمده بودند و دور صنم جمع شده بودند.همه آنها می‌دانست که پدر و مادر صنم چند سالی است که فوت کرده‌اند و او با دو برادرش زندگی می‌کند.

زهرا خانم صنم را به خانه‌ خودش برد و پسرش را پی برادر بزرگتر صنم فرستاد .او هم آمد و متعجب از دیدن صنم که هنوز مبهوت گوشه اتاق زهرا خانم نشسته بود او را با کتک به خانه برد.بعد از آن روز مدتها خبری از صنم نبود.برادرها جواب همسایه‌ها را نمی‌دادند.همین بی خبری باعث شد همسایه ها به پلیس زنگ بزنند، پلیس آمد و صنم را در یکی از اتاق‌های خانه‌اشان پیدا کرد.اتاقی که بر در آن قفل زده شده بود.

صنم به دیوانه‌خانه برده شد و بعد از آن زمزمه بین همسایه‌ها زیاد شد؛ می‌گفتند برادرهای صنم به او تجاوز کرده‌اند برای همین دختر جوان دیوانه شده است...حرف و حدیث‌ها و بردن صنم به دیوانه خانه باعث شد تا برادرها خانه پدری را بفروشند و از محله قدیمی بروند.اما هنوز هم همسایه‌های قدیمی صنم و سرنوشت سیاه او را برای هم بازگو می‌کنند.

سرنوشت صنم قصه نیست؛ واقعیتی است که پنهان می‌ماند و فقط گاهی سینه به سینه نقل می‌شود.تعرض به دختران جوان و حتی نوجوان از سوی افراد نزدیک خانواده و فامیل اتفاقی نیست که فقط در جامعه ما رخ دهد.حالا در عصر ارتباطات و رسانه‌های مجازی و ماهواره اخبار دنیا خیلی زود منتشر می‌شود.

همین یکی، دو سال قبل بود که خبر حبس و تجاوز پدر اتریشی به دخترش در دنیا منتشر شد و همه مردم را مبهوت کرد.دختر از پدرش چند فرزند هم به دنیا آورده بود.

اما در کشور ما که دین و اخلاق در آن حرف اول را می‌زند، دیدن و شنیدن چنین اخباری تاب و تحمل زیادی می‌خواهد برای همین بیشتر اوقات تعرض برادران و یا افراد فامیل به دخرتان جوان و یا نجوان مخفی می‌ماند و فقط تبعات روحی و روانی آن برای زنان می‌ماند که در بیشتر اوقات آنها را به افرادی روانی و دیوانه و در برخی از مواقع به زنانی بزه‌کار، معتاد و فاسد تبدیل می‌کند.

رسانه‌ها در کشور ما معمولا در برابر چنین حوادثی سکوت می‌کنند و ترجیح می‌دهند که اخبار چنین اتفاقاتی را منتشر نکنند. تا جایی که نگارنده به یاد دارد، سال 70 بود که مجله آدینه در گزارشی تکان دهنده، مستنداتی درباره تجاوز پدران و برادران به دختران خانواده منتشر کرد و بعد از آن به اتهام تشویش اذهان عمومی متهم و تعطیل شد.

حالا بعد از گذشت سال‌ها پوران درخشنده در فیلم هیس! دخترها فریاد نمی‌زنند به آسیبی جدی و سوژه‌ای ملتهب نزدیک شده است و آن را دستمایه ساخت یک فیلم قرار داده است.داستان این فیلم درباره دختربچه‌هایی است که مورد تجاوز بیگانگان قرار می‌گیرند و چون نمی‌توانند این موضوع را با دیگران در میان بگذارند به افرادی آسیب دیده، رنجور و روان‌پرش و در نهایت به قاتل تبدیل می‌شوند.

تعدی به دختربچه‌ها و دختران جوان از سوی مردان - چه بیگانه و چه فامیل- باز هم از آن آتش‌های زیر خاکستر است که دارد پنهانی و موریانه‌وار به جامعه آسیب می‌زند.این آسیب در میان اقشار فقیر که بینش و سواد فرهنگی و تربیتی اندکی دارند بیشتر است.


رسانه‌ها بخصوص رادیو و تلویزیون که فراگیری گسترده و وسیعی دارند، درباره تربیت و کنترل میل جنسی در مردان اصلا برنامه‌سازی نمی‌کنند و برای کودکان،‌نوجوانان و خانواده‌ها هم برنامه‌هایی تولید و پخش نمی‌کنند که به آنها آموزش دهند،‌چگونه می‌توانند از تعرض در امان بمانند.

بچه‌ها از کودکی با ملاحظه موازین اخلاقی و شرعی باید با میل جنسی آشنا شوند و تفاوت بین زن و مرد را در این باره بدانند. آنها باید این آگاهی را به دست آورند که چه چیزهایی می‌تواند مردان را تحریک کند و آنها باید چه مواردی را رعایت کنند که برای این آتش خانمان سوز هیزم بیشتری فراهم نکنند.

تلویزیون باید مستقیم به خانواده‌ها آموزش دهد که دختران خود را در خانه با مردان فامیل تنها نگذارند و اگر چنین شرایطی فراهم شد، دختران چگونه با حفظ حجاب و رفتار خود، مردان را تحریک نکنند.

تعرض به دختربچه‌ها و دختران نوجوان موضوعی جدی است که بهتر است روان‌شناسان، جامعه‌شناسان، دولتمردان و رسانه‌های شنیداری، دیداری و مکتوب روی آن کار کنند و مردم و خانواده‌ها را روی آن حساس کنند تا قبل اوج گرفتن این حادثه و تبدیل شدن این اتفاق به بحران، پیشگیری و درمان آغاز شود.