جولان کالاهای ارزان و قاچاق ایرانی در بازار پاکستان

به گزارش «پارسینه»، با افزایش تورم مواد غذایی در پاکستان که در مناطق شهری به ۴۲ درصد رسیده است، شمار زیادی از مصرف کنندگان به استفاده از کالاهای قاچاق ایرانی که ارزانتر و باکیفیت‌تر از محصولات پاکستانی هستند روی آورده اند. این محصولات، مانند روغن و پنیر، به راحتی در راولپندی و اسلام آباد پیدا می‌شوند.

روزنامه «داون» پاکستان گزارش داد که چندین مغازه در این دو شهر، قفسه‌های اختصاصی برای کالا‌های ایرانی دارند، اما بهترین مکان برای پیدا کردن این اقلام که عمدتاً مواد غذایی بسته بندی شده اند، بازار هفتگی پیشاور است.

نعمت خان، غرفه‌دار بازار هفتگی که قبلا تنها میوه‌های خشک و ادویه می‌فروخت، اکنون در مغازه‌اش بخشی دارد که کالا‌های ایرانی را به نمایش می‌گذارد. به گفته او حاشیه سود کالا‌های ایرانی بیشتر است و شکایتی از آن‌ها وجود ندارد و همچنین ماندگاری آن‌ها بیشتر است.

اگرچه محصولات متنوعی در بازار وجود دارد، اما پرتقاضاترین محصولات ایرانی روغن پخت و پز و کره است. البته این محصولات به سختی برای مصرف کنندگان خرد در دسترس است، زیرا خریداران بزرگ آن‌ها را مستقیماً ازعمده فروش‌ها دریافت می‌کنند.

ورود کالا‌های ایرانی با استقبال گرم مصرف کنندگان نیز مواجه شده است و نسبت به این مواد غذایی اطمینان دارند.

عصمت زهرا گفت: «فقط به این بطری مهر و موم شده ۱.۵ لیتری لاسی (نوشیدنی مشابه دوغ) نگاه کنید... نه تنها بسته بندی بسیار خوبی دارد، بلکه مانند هر محصول دیگری تاریخ انقضا به وضوح درج شده است.»

او همچنین با اشاره به پوره گوجه فرنگی و رب چیلی قرمز گفت که وقتی قیمت گوجه فرنگی تازه رو به افزایش است، این محصولات برای خانوار‌ها آرامش بخش است.

کالاهای ایرانی در مغازه ای در اسلام آباد

او گفت که اقلام وارداتی ایرانی بسته بندی خوبی دارند و حتی برخی از آن‌ها در مقایسه با محصولات پاکستانی تا ۵۰ درصد ارزان‌تر هستند. عصمت زهرا اضافه کرد که هر مغازه دار نرخ‌های متفاوتی دارد، بنابراین لازم است که چانه بزنید.

البته مصرف کنندگان پاکستانی از این نکته غافلند که بیشتر کالا‌های ایرانی وارداتی نبوده، بلکه از طریق مرز بین ایران و بلوچستان پاکستان و همچنین از طریق افغانستان به این کشور قاچاق می‌شوند.

پیش از این به غیر از بلوچستان، کالا‌های ایرانی فقط در لیاری کراچی موجود بودند، اما اکنون تقریباً در تمام نقاط پاکستان، از جمله در اسلام آباد دیده می‌شوند.

به گفته کارشناسان پاکستانی، تجارت مرزی به ویژه در مرز بلوچستان و ایران از سوی هیچ یک از طرفین به عنوان «قاچاق» طبقه بندی نمی‌شود.

نصیر شیرازی، رئیس «مرکز مطالعات پاکستان و خلیج فارس» گفت: «بلوچستان کم‌جمعیت‌ترین منطقه پاکستان است و تامین نیاز‌های مردم مناطق دورافتاده آن استان از طرف نظام ما ممکن نیست- حتی برق از ایران به گوادر و برخی مناطق دیگر می‌رسد، زیرا گسترش شبکه ملی به آنجا بسیار پرهزینه بود.»

او اضافه کرد که دولت ایران اقلام مصرفی یارانه‌ای را در اختیار شهروندان خود در مناطق مرزی قرار می‌دهد و ساکنان بلوچ ایران آن را با بلوچ‌های پاکستان به اشتراک می‌گذارند.

او گفت: «مقدار مازاد در بازار‌های آزاد فروخته می‌شود و اکنون آن‌ها بازار را تا شهر‌های پنجاب گسترش داده اند.»

دکتر محمدرضا رحیم‌نژاد، استاد جامعه‌شناسی دانشگاه تهران، ضمن اظهار نظر درباره کیفیت خوب کالا‌های ایرانی گفت: «ایران به دلیل تحریم‌های آمریکا از مزیت‌های تجارت آزاد زیادی برخوردار نیست، بنابراین باید هم از نظر قیمت و هم در کیفیت به شدت قابل رقابت باشیم.»

او اضافه کرد: «اقلام غذایی ایرانی به بسیاری از کشور‌های اروپایی و کشور‌های حوزه خلیج فارس، از جمله امارات و قطر صادر می‌شود، بنابراین صنایع غذایی باید استاندارد‌های اتحادیه اروپا را رعایت کنند.»