طرف‌های درگیر در سوریه را بشناسید

سایت اصولگرای تابناک نوشت:

سوریه بخشی از دو مسأله مهم خاورمیانه است؛ یعنی شکاف‌های قومی ـ دینی و مناقشه اعراب و اسرائیل؛ افزون بر این، سوریه با گروه‌های مبارز با اسرائیل ارتباطات نزدیکی دارد و سه دهه است در کنار ایران ایستاده است؛ بنابراین، هر چه در آینده سوریه رخ دهد، بر همه منطقه تأثیر خواهد گذاشت.

به گزارش «تابناک»، نشریه معتبر کریستین ساینس مونیتور با اشاره به نکات کلیدی فوق به بررسی پنج بازیگر دخیل درون سوریه پرداخته است.

1ـ دولت سوریه

پس از چهارده ماه خشونت، هیچ نشانه‌ای از شکاف در دولت سوریه دیده نمی‌شود. تنها شمار کمی از افسران رده پایین از حکومت جدا شده‌اند. حکومت اسد از حمایت لجستیک و دیپلماتیک روسیه و ایران برخوردار است و از سوی دیگر، غرب تمایلی به مداخله نظامی در سوریه ندارد.

دولت همچنین می‌تواند از حمایت جمعیت ۱۲درصدی شیعیان علوی اطمینان داشته باشد. بسیاری از علویون سوریه از آینده خطرناک خود در صورت سقوط اسد وحشت شدید دارند. این امر نشان می‌دهد که چرا واحدهای کلیدی ارتش سوریه در سر جای خود استوار ایستاده‌اند.

بنا بر این گزارش، تقریبا ۸۰ درصد افراد لشکر مجهز و زبده چهارم زرهی را علویان تشکیل می‌دهند. برای این افراد غلبه بر مخالفت‌ها، تلاشی است برای آنها که حکم مرگ و زندگی را دارد، ولی اگر حکومت کنونی سوریه هم بر جای خود باقی بماند، هیچ‌گاه وضعیت مانند پیش از آغاز رخدادها در مارس ۲۰۱۱ نخواهد شد.
۲ ـ اپوزیسیون سوریه

اپوزیسیون سوریه از دو بخش تشکیل شده است؛ فعالین درون سوریه و افرادی که در بیرون از
آن هستند. شورای ملی سوریه (SNC) که در استانبول مستقر است، چهارچوب اصلی کار این مخالفین است که با سابقه اختلاف و شکاف درونی به ویژه بین سکولار‌ها و اسلام‌گرایان دست و پنجه نرم می‌کند. برهان غلیون رهبر SNC در نتیجه همین اختلافات در ۲۴ ماه می ‌از سمت خود استعفا کرد.

اپوزیسیون داخلی، بخش پیشروی مخالفین داخلی است. آن‌ها به مخالین مستقر در خارج با شک و تردید نگاه می‌کنند که ناتوانی آن‌ها در تشکیل یک جبهه یکپارچه به شدت به اعتبار آنان در درون کشور آسیب زده است.

۳‌ـ ارتش آزاد سوریه

ارتش آزاد سوریه (FSA)، اصلی‌ترین مخالفان مسلح دولت مرکزی سوریه است و از چندین دسته و گروه و گردان تشکیل شده است. شمار افراد این گروه‌ها متغیر است؛ در حالی که تعداد افراد برخی از این دسته‌ها، پانزده نفر است، بریگاد (تیپ) خالد بن ولید در منطقه حمص مدعی است که دارای سه هزار سرباز در قالب چهار گردان است.

فرماندهی FSA در ترکیه قرار دارد و بیشتر واحدهای آن مستقل کار می‌کنند. در حالی که سطح پایینی از همکاری بین گروه‌های همجوار وجود دارد، ولی FSA به طور کلی به صورت شبکه‌ای از گروه‌های چریکی و نه به مانند یک ارتش منظم در حال جنگ با دولت مرکزی است.

در حالی که نشریه غربی مدعی است که FSA از کمبود تجهیزات به ویژه سلاح‌های ضد زره در رنج است، اخبار فراوانی از روند تسلیح این گروه به وسیله طرف‌های خارجی وجود دارد.

۴‌ـ جنگجویان خارجی

دولت سوریه خشونت‌ها را به «گروه‌های تروریستی مسلح» منتسب می‌کند که مورد حمایت عربستان سعودی و قطر هستند و همچنین القاعده را در رویدادهای این کشور دخیل می‌داند. چندین بمب‌گذاری بزرگ در دو شهر بزرگ سوریه (دمشق و حلب) به یک گروه قبلا ناشناخته به نام «جبهه النصره» نسبت داده شده است.

پیش از این، ایمن الظواهری از مسلمانان خواسته بود به سوریه بروند و با دولت اسد بجنگند. در حالی که شواهد فراوانی از حضور افراد مسلح خارجی با انگیزه‌های مذهبی در سوریه هست، ولی حضور رسمی القاعده در سوریه هنوز تأیید نشده است. شواهد جدی نشان می‌دهد که جنگجویان خارجی از لبنان، عراق، اردن، تونس، الجزایر، عربستان سعودی و احتمالا لیبی به سوریه رفته و به گروه‌های مسلح پیوسته‌اند.

۵ ـ اقلیت‌های سوریه

اقلیت‌های سوریه یعنی دروزی‌ها، مسیحیان و کرد‌ها تاکنون در رویارویی با مخالفین غالبا سنی و دولت علوی سوریه سکوت کرده‌اند. بسیاری از مسیحیان از این وحشت دارند که سقوط دولت اسد به روی کار آمدن دولت سنی تندوریی منجر شود که آزادی آن‌ها را محدود کند. اقلیت‎‌های سوریه، شاهد جنگ طائفه‌ای در دو کشور همسایه یعنی لبنان و عراق بوده‌اند و نمی‌خواهند بروز رویدادهای مشابه را در سوریه ببینند.