«شهر خوبان» کجاست؟ +تصاویر

جغرافی ‏نویسان قدیم مانند ابن حوقل، اصطخری و یاقوت زیبایی آن را ستوده‌‏‌اند و درباره عظمت آن نوشته‏‌اند که دارای هشت دروازه، چهار سوق بزرگ و مساجد بسیار بوده که بزرگترین آن، جامع «حضرت رابعه» نام‏ داشته است.

به گزارش فارس از خجند، دومین شهر از شهرهای مهم تاجیکستان، از لحاظ جمعیت و صنعت، شهر باستانی خجند است که در قسمت‏ شمالی این کشور واقع شده است.

این شهر قبل از فروپاشی‏ اتحاد جماهیر شوروی، «لنین آباد» نام داشت ولی تقریبا 20 سال قبل دوباره به خجند تغییر نام یافت. جمعیت این شهر اکنون 163 هزار نفر است.

درباره معنی واژه خجند تحقیقات بسیاری انجام گرفته‏ است. برخی از دانشمندان این واژه را به معنی «خوب جند» یعنی «شهر خوبان» گفته‏‌اند. برخی دیگر آنرا «خاجکند» یعنی‏ «شهر خواجگان» می‏‌دانند. گروهی دیگر خجند را به معنی‏ «سدامنه و خباز» گفته‏‌اند اما اغلب محققان معتقدند که واژه‏ خجند شکل تغییر یافته کلمه «خورجند» از زبان قدیمی ایرانی‏ شرقی یعنی «خور» -خورشید- «جند» -شهر به معنی «شهر خورشید» یا «خورشید شهر» است و این البته بیشتر به حقیقت‏ نزدیک است.

واژه خجند را مردم سعادتمند نیز معنی کرده‏اند همچنانکه آن را «عروس دنیا» هم خوانده‏اند. جغرافی ‏نویسان قدیم مانند ابن حوقل، اصطخری و یاقوت زیبایی آن را ستوده‌‏‌اند و درباره عظمت و بزرگی آن نوشته‏‌اند که دارای هشت دروازه، چهار سوق بزرگ، جوامع و مساجد بسیار با سایر آثار خیریه بوده که بزرگترین مسجد جامع آن جامع «حضرت رابعه» نام‏ داشته است.
همچنین گفته‏‌اند که در اطرافش باغ‌های زیاد وجود داشته و جمعیت عمده آن را تاجیک‌های ایرانی و اندکی ازبک‌ها و قرقیزها تشکیل می‏‌داده‏‌اند.

قدمت تاریخی این شهر، به بیش از 2500 سال می‏رسد.

خجند در بستر تاریخ، تحولات عمده‌‏ای‏ را از سر گذرانیده است. در دوران اسلامی، این شهر یکی از مراکز مهم علمی ماوراء النهر بوده است.

از این شهر که روزگاری «عروس‏ جهان» لقب داشت، اندیشمندان، فضلا و شاعران مشهوری چون: «ابو محمد خجندی»، «عبد الجبار خجندی» و «کمال خجندی‏» برخاسته‌‏اند.

دریای (رود)سیحون که در زمان حمله اسکندر به «تته‏ایس» معروف بوده است از وسط خجند می‏‌گذرد و برای رفتن به «استروشن» باید از خجند گذشت.