شرایط کانادا برای دندانپزشکان ایرانی

به گزارش پارسینه، حامد اسماعلیون در وبلاگ شخصی خود نوشت:

چون همکاران بسیاری از ایران و سایر کشورها با من تماس می‌گیرند و شرایط و آتیه‌ی حرفه‌ی دندانپزشکی در کانادا را می‌پرسند یک‌بار برای همیشه سعی می‌کنم در این‌جا به سوالات پاسخ بدهم:

1. کانادا تا به حال چندین بار قوانین‌اش را تغییر داده است. بهترین کار مراجعه به سایت رسمیِ آن‌هاست: www.ndeb.ca

2. در مورد دندانپزشکان متخصص و شرایط ادامه‌ی کارشان تسهیلات زیادی در کانادا وجود ندارد. غیرممکن نیست اما آسان هم نیست. احتمالن در همین سایت اطلاعاتی در این‌باره خواهید یافت.

3. چارتی که سایت فوق‌الذکر این روزها روی صفحه‌اش دارد به این ترتیب است:

توضیح چارت بالا این‌طوری امکان‌پذیر است: ثبت نام اغلب در اوایل فروردینِ هر سال آغاز می‌شود. در مرحله‌ی برابرسازی ابتدا باید عضو سایت بشوید و صفحه‌ای در آن برای خودتان باز کنید. شما مدارکی را به ایران یا دانشگاه خود خواهید فرستاد و پس از تایید از دانشگاه شما به این مرکز کانادایی بازپس فرستاده خواهد شد. گاهی دانشگاه‌تان مدارک را برای پست کردن در اختیار خود شما قرار خواهد داد گاه نه. بخشی از مدارک را هم خودتان باید ارسال کنید. باید کسی را در کانادا یا خارج از کشور داشته باشید که هزینه‌ی برابرسازی را با کارت اعتباری پرداخت کند و بخشی از مدارک هم باید در کانادا و توسط وکیل یا مراکز حمایت از مهاجرین کپی برابر اصل شود.

بعد از شش هفته و پیش از پایان مهلت که هرساله تغییر می‌کند و اغلب تا اواسط شهریور ماه است مدارک شما بررسی خواهد شد. کم و کسر و ایرادات به اطلاع شما خواهد رسید و اگر همه‌چیز مزتب باشد به شما اعلام می‌کنند که می‌توانید در امتحان تئوری شرکت کنید. امتحان تئوری اغلب در بهمن ماه برگزار می‌شود. سالی یک‌بار و هر دندانپزشک فقط دو بار در عمرش می‌تواند در این امتحان مردود شود و بارِ سوم، بارِ آخر است.

در صورت قبولی در امتحان تئوری شما دو راه دارید: پذیرش گرفتن از دانشگاه‌ها یا شرکت در امتحان عملی. اغلبِ شرکت‌کننده‌گان هر دو راه را می‌آزمایند. امتحان عملی که سالی یک‌بار و در چندین دانشگاه برگزار می‌شود در سه روز انجام می‌شود و شامل بخش عملی و بخش تشخیصی است. پروتوکل و آیین‌نامه‌های هر امتحان را می‌توانید در همان سایت بالا پیدا کنید. فرصتِ شرکت هر دندانپزشک در امتحان عملیِ کانادا فقط سه بار در زندگی است.

اگر نخواهید امتحان عملی بدهید و تصمیم دارید دو تا دو سال و نیم در دانشگاه‌ها دوره‌ی تکمیلی بخوانید نمره‌ی زبان لازم دارید و برای هر دانشگاه مدارکی به خصوص. مثلن دانشگاهِ ونکوور از شما سه نامه‌ی تاییدیه از استادان سابق‌تان در ایران می‌خواهد، مثلن دانشگاه وینی‌پگ (مانی‌توبا) از شما بیوگرافی می‌خواهد، مثلن مونترآل فقط ساکنان کبک را می‌پذیرد و مثلن دانشگاه وسترن انتاریو برای خودش امتحان دو و نیم روزه‌ی عملی برگزار می‌کند و جداگانه مصاحبه دارد. هرکدام از این دانشگاه‌ها هم نمرات زبان خودشان را دارند. دانشگاه‌هایی که من می‌شناسم: بریتیش کلمبیا، تورنتو، وسترن انتاریو، دالهوزی (هالیفکس)، مانی‌توبا، آلبرتا (ادمونتون)، مک‌گیل و مونترآل. این دانشگاه‌ها تنها دانشگاه‌هایی هستند که دوره‌ی تکمیلی برگزار می‌کنند. باید به سایت تک تک این دانشگاه‌ها سر بزنید، مهلت ارسال مدارک و جزییات مدارک و امتحانات‌شان را پیدا کنید چون گاه هر سال قوانین‌شان را تغییر می‌دهند و هزینه‌ی تحصیل در دانشگاه‌ها هم متفاوت است. ارزان‌ترین‌ها در کبک واقع‌اند و گران‌ترین بریتیش‌کلمبیاست (به طور متوسط سالی هفتاد هزار دلار). البته دولت به شما وام کافی خواهد داد و به موقع پس خواهد گرفت.

اگر امتحانات عملی را هم با موفقیت بگذرانید باز هم می‌توانید به دانشگاه بروید. می‌دانم که دانشگاه مانی‌توبا برای این افراد شرایطی ویژه دارد اما تا به حال نشنیده‌ام کسی چنین کاری بکند.

مرحله‌ی آخر امتحان بورد است. پس از گذراندن امتحان بورد و امتحان اخلاق پزشکیِ مربوط به ایالتی که در آن زندگی می‌کنید شما مجوز کار دارید. امتحان بورد سالی سه بار در کانادا برگزار می‌شود و محدودیت شرکت کردن ندارد. امتحانی دو روزه که در مکان‌‌های محدودی برگزار می‌شود مثلن پاییز امسال فقط در تورنتو و ونکوور برگزار می‌شود.

3. هزینه‌ی امتحانات را قبلن این‌جا نوشته‌ام.

4. من هیچ اطلاعاتی درباره‌ی وضعیت دندانپزشکان خارجی در امریکا و استرالیا ندارم. هم‌چنین متاسفانه هیچ اطلاعاتی درباره‌ی وضعیت پزشکان، داروسازان یا پرستاران ندارم.

5. هیچ راهِ حد واسطِ دیگری در کانادا وجود ندارد. پذیرش گرفتن برای تخصص و بعد ماندن در کانادا هم راهی است که من از آن هیچ نمی‌دانم. شاید افراد دیگری را پیدا کنید که چنین راهی را رفته‌اند. به هر روی هر تصمیمی که می‌گیرید بهتر است با تکیه بر اطلاعات رسمی باشد. یعنی با پایانِ خواندنِ این نوشته مطمئن باشید که قابل اطمینان‌ترین منبع همان www.ndeb.ca است و بس.