تحلیل یک بلاگر حزب اللهی از قالیباف: قالیباف خوش بیان است، اما قابل اعتماد نیست

داوود مرادیان در وبلاگ آنسوی لنز نوشت:

شنیدم که فعالیتهای انتخاباتی آقای شهردار شروع شده و باز بهترین عکاسها رفته اند برای گرفتن پرتره و لابد باز بهترین کارگردانها و بهترین …

این چند سطر را به رسم ادب نوشتم تا شاید اگر ایشان دید و خواند کمی در رفتار انتخاباتی خود تجدید نظر کند

سردار دکتر خلبان قالیباف گزینه ی متفاوتی است که نظام در مقاطع بسیار حساسی قدرت مدیریتی اش را تجربه کرده است. قرارگاه سازندگی سپاه، فرماندهی نیروی هوایی ،پلیس زهوار درفته وقت و حالا شهرداری

قالیباف مجموعه ای از " است" ها که هرگز دیده نمی شوند. مدیر "است" . تا حدی مدبر "است". دکتر "است". خلبان " است" . نو آور "است" و… اما همه ی این است ها یا در بدنه ی توان اجرایی اوست یا مورادی است که بیشتر حالت پز دادن دارد مثل همین عنصر خلبان دکتر! و در مقابل همه ی این است های "پنهان" ، یک تعداد "نیست" قابل توجه و درشت وجود دارد.

از دید وجه غالب حزب اللهی ها قالیباف حزب اللهی "نیست". متمایل به قرتی هاست

از دید روشنفکران قالیباف روشنفکر "نیست". حزب اللهی رنگ شده ایست که در پی هوراهای آنهاست.

از دید عموم مردم {به عنوان کسی که بسیار سفر می کنم و با توده مردم برخورد دارم} قالیباف خوب است، خوش بیان است، خوش تیپ است اما… قابل اعتماد "نیست"

و این نیستهای بزرگ اگر در شخصیت خودش نباشد بایستی در گروه مشاوران اطرافش به دنبال برطرف کردن معظل باشد. قالیباف قابل "اعتماد" نیست و تا وقتی که این مساله حل نشود و قالیباف "صداقت" خود را {ولو نمایشی} به مردم نشان ندهند از نظر آنها صرفاً " او آر اس" نظام می شود. یعنی کسی که وجودش لازم است و باید مصرف شود تا مشکلات داخلی بدن حل شود اما به هیچ وجه طعم قابل تحملی ندارد. قالیباف "بد مزه" است و این طعم گس دلچسب هیچکس نیست. نه ترش است نه شیرین است نه شور است و نه تلخ در حالی که احمدی نژاد واضح برای عده ای تلخ است و برای عده ای شیرین و موسوی و خاتمی هم دقیقاً همینطور. قالیباف چه؟

رضا خان حزب اللهی ، ایران برای همه ایرانیان ، دکتر سلام ، پوستر با لباس خلبانی و… همه اینها تئوری عقب افتاده ای در عملیات روانی بود که در دور قبل سرمستانه اطرافیانش فکر می کردند برای هر طرز فکری خوراک مناسب آنرا آماده کرده اند در حالی که جامعه ایرانی چنین حالتی را بر نمی تافت و مثل غرب یک "دموکراسی تعریف شده ی غربی" ندارد که "تعاریف عملیات روانی غربی" بر افکارش تاثیر بگذارد. به خاطر دارم دور قبل همین بحث میان من و یکی از افراد ستاد تبلیغاتی اش در گرفت و نتیجه البته تائید حرف من بود.

وضع این دوره چه؟ قالیباف شانس بزرگی دارد. او هم وجهه خدماتی احمدی نژاد را دارد{متاسفانه باز برای قشر متوسط و کمی پایین شهر تهران - به رغم گسترش فعالیتهایش در جنوب تهران-} و هم دارای توانایی در سخن گفتن. سیمای مناسب و ادبیات مناسب این پست است. یعنی چیزهایی که احمدی نژاد ندارد. با همه اینها اما قالیباف هنوز کاندیدای " طبقه متوسط حزب اللهی " است و نه حتی طبقه متوسط شهری !

قالیباف در قدم اول باید:

۱- تکلیف خود را با "نیست" هایش معلوم کند.

۲- با توجه به " ناقص الخلقه" بودن تکنوکراسی ایرانی، خود را از تکنوکراتهای اطرافش جدا کرده و یا به نوعی صلاحیت این افراد را برای جامعه محرز کند. (کار سختی است. )

۳- جای احمدی نژاد آمدن بسیار سخت است. دیگر پوستر رنگ شده دردی برای قالیباف دوا نمی کند و باید فکری برای " روستاها" ، به تاکید، داشته باشد. خودش یا نمایندگانش باید با برنامه به مساجد روستایی بروند.

اگر این اتفاقات نیفتد حضور فخرایی در مجری گری چندین دوربینه ی برنامه تبلیغاتی اش، رنگ شدن در و دیوار با پوسترهای خلبانی اش و … فقط برایش هزینه خواهد داشت.