.svg)
حکم روزهخواری بر اثر ضعف جسمانی
پارسینه: کسی که به خاطر ضعف جسمانی توانایی روزه گرفتن ندارد، چه حکمی دارد؟
ضعف جسمانی مسألهای است که عدهای از روزهداران به آن مبتلا هستند؛ این افراد به دلیل جواز پزشک یا اجتهاد شخصی توانایی ادای روزه در این مقطع خاص را ندارند؛ اما آیا باید قضای آن را ادا کنند یا خیر؟ در ادامه بر اساس کتاب سؤالات احکام شرعی مطابق با فتوای مقام معظم رهبری و آیت الله مکارم شیرازی به این پرسش پاسخ میدهیم.
رهبر معظم انقلاب:
سؤال ۷۵۰: من بر اثر ضعف جسمانی از ابتدای سن بلوغ تا دوازده سالگی روزه نگرفتهام، در حال حاضر چه تکلیفی دارم؟
پاسخ: واجب است روزههایی را که در ماه مبارک رمضان نگرفتهاید با اینکه به سن تکلیف رسیده بودید قضا کنید و اگر افطار روزه ماه رمضان عمدی و اختیاری و بدون عذر شرعی بوده کفاره هم بر شما واجب است.
آیت الله مکارم:
سؤال: دخترى به سن بلوغ رسیده است؛ ولى به واسطه ضعف جسمى توان روزه گرفتن در ماه مبارک رمضان را ندارد و بعد از ماه رمضان هم تا سال بعد نمى تواند قضا کند، حکمش چیست؟
پاسخ: باید کفّاره مدّ طعام را بدهد؛ یعنى براى هر روز معادل ۷۵۰ گرم گندم و مانند آن به فقیر بدهد؛ و قضاى این روزه‌ها بر او واجب نیست.
رهبر معظم انقلاب:
سؤال ۷۵۰: من بر اثر ضعف جسمانی از ابتدای سن بلوغ تا دوازده سالگی روزه نگرفتهام، در حال حاضر چه تکلیفی دارم؟
پاسخ: واجب است روزههایی را که در ماه مبارک رمضان نگرفتهاید با اینکه به سن تکلیف رسیده بودید قضا کنید و اگر افطار روزه ماه رمضان عمدی و اختیاری و بدون عذر شرعی بوده کفاره هم بر شما واجب است.
آیت الله مکارم:
سؤال: دخترى به سن بلوغ رسیده است؛ ولى به واسطه ضعف جسمى توان روزه گرفتن در ماه مبارک رمضان را ندارد و بعد از ماه رمضان هم تا سال بعد نمى تواند قضا کند، حکمش چیست؟
پاسخ: باید کفّاره مدّ طعام را بدهد؛ یعنى براى هر روز معادل ۷۵۰ گرم گندم و مانند آن به فقیر بدهد؛ و قضاى این روزه‌ها بر او واجب نیست.
منبع: باشگاه خبرنگاران پویا
ارسال نظر