پیشنهاد سرمایه گذاری در ایران کند شده

معاون وزیر صنعت با بیان اینکه در صورت تحریم دوباره اقتصاد ایران معدن و صنایع کمترین زیان را از تحریم می بینند، گفت: پیش بینی می شود که پیشنهاد سرمایه گذاران خارجی در ایران طی سال 2018 یک مقدار کند شود.

كاخ سفيد با محدوديت هاي جديد عليه ايران قدرت نمايي مي كند؛ تهديداتي كه واشنگتن عليه ايران روي ميز دارد حالا بر ترديد سرمايه گذاري در ايران افزوده است . در حالی اسحاق جهانگیری معاون اول رییس جمهور در واپسین روزهای 96 اعلام کرد که بیش از 50 میلیارد دلار سرمایه گذاری خارجی پارسال نهایی شده و بیش از 30 میلیارد دلار آن به مرحله عقد قرارداد رسیده است اما معاون وزیر صنعت از احتمال کند شدن حجم سرمایه گذاری خارجی در ایران سخن می گوید .
مهدی کرباسیان رییس سازمان گسترش و نوسازی معدن و صنایع معدنی که پارسال از به صف شدن تمامی کشورها برای حضور در ایران سخن گفته بود، حالا در گفتگویش با پول نیوز پیش بینی می کند که پیشنهاد سرمایه گذاران خارجی در ایران طی سال 2018 یک مقدار کند شود . او با اشاره به گفته های ترامپ می گوید که همه کشورها به نوعی منتظر هستند که ببینند اتحادیه اروپا در ماه می چه تصمیم در رابطه با برجام می گیرد.

معاون وزیر صنعت در ادامه اما گفته های خود را اینگو اصلاح می کند " مواد معدنی موادی نیست که جانشینی برای آن وجود داشته باشد بنابر نیاز به مواد معدنی همچون نفت تمامی ندارد. به نظر می رسد که در صورت بازگشتن تحریم ها در این بخش کمترین خسارت را شاهد باشیم .. پیش بینی من این است که با سیاست های دولت و وزارت خارجه خسارت زیادی نداشته باشیم اما برای حفظ صادرات خود هم برنامه های مناسبی را در دست داریم."

این گفته ها اما در شرایطی اعلام می شود که طبق آمارهای موجود سرمایه‌گذاری مستقیم خارجی در بخش صنعت معدن و تجارت در سال 96 بیش از چهار میلیارد دلار بوده که نسبت به سال 95بیش از 2 برابر رشد را نشان می دهد.

تجربه سایر کشورها نشان می دهد نمی توان بدون استفاده از سرمایه گذاری خارجی به رشد 8 درصدی اقتصاد دست یافت .برجسته‌ترین نمونه این قبیل کشورها چین است که به برکت بهره‌گیری از آزادی نقل‌وانتقال سرمایه و به‌طور مشخص با جذب حجم عظیمی از «سرمایه‌گذاری مستقیم خارجی»، توانست کشوری عقب‌مانده و فقیر را به دومین اقتصاد بزرگ جهان تبدیل کند و تولید ناخالص داخلی سرانه خود را از کمتر از ۲۰۰ دلار (در اوایل دهه ۱۹۸۰) به بیش از ۸۱۰۰ دلار (در ۲۰۱۶) برساند و چندصد میلیون نفر را از فقر مطلق نجات دهد.