.svg)
آیا ارمنستان در آستانه یک انقلاب رنگی قرار دارد؟
پارسینه: تغییر قانون اساسی به شیوه‌ای تازه برای حفظ قدرت رهبران برخی از کشور‌های منطقه تبدیل شده است. راهی که اردوغان با تبدیل نظام پارلمانی به ریاست جمهوری پیش گرفت، اکنون از سوی مرد قدرتمند ارمنستان در مسیری معکوس دنبال شده، اما اعتراضات مردمی مانعی جدی به نظر می‌رسند.
به گزارش خبرنگار « پارسینه »، رسانه‌های روسی بسیار علاقه‌مندند تظاهراتی که در هفته‌های اخیر در ارمنستان رخ داده را دور تازه‌ای از برنامه انقلاب‌های رنگی غرب برای کشور‌های مجاور روسیه بدانند. تظاهراتی که در اعتراض به استمرار حضور ژرژ سرکیسیان در قدرت آنهم در قالبی دیگر شکل گرفته است.
ماجرا از آنجا آغاز شد که در سال ۲۰۱۵ اصلاحات قانون اساسی در ارمنستان برای تغییر نظام ریاستی به پارلمانی صورت گرفت. جمهوری ارمنستان که در سال ۱۹۹۱ از اتحاد جماهیر شوروی جدا شد از ابتدا نظامی ریاستی داشت. سرژ سرکیسیان که از سال ۲۰۰۸ بر صندلی ریاست جمهوری تکیه زده است، طبق قانون اساسی ارمنستان نمی‌تواند بعد از دو دوره ۵ ساله دیگر رئیس جمهور باقی بماند. اما او در سال ۲۰۱۵ پیشنهاد رفراندوم اصلاحات قانون اساسی را داد که طبق آن نظام ریاستی به پارلمانی تبدیل می‌شد. با آرای موافق اکثریت شهروندان، جایگاه ریاست جمهوری در این کشور به یک پست تشریفاتی تبدیل شد و نخست وزیر که با نظر اکثریت اعضای پارلمان انتخاب می‌شود قدرت اصلی را در اختیار قرار دارد.
در نتیجه این تغییر سرژ سرکیسیان می‌تواند همچنان در قدرت بماند، اما با نشستن روی یک صندلی دیگر. با پایان دوران ریاست جمهوری سرکیسیان، نمایندگان مجلس ارمنستان ۲۱ فروردین ۱۳۹۷ آرمن سرکیسیان (که هیچ نسبتی با سرژ سرکیسیان ندارد) را به عنوان رئیس جمهور جدید ارمنستان معرفی کردند. آقای سرکیسیان پیشتر سفیر این کشور در بریتانیا بود. پس از این انتصاب، نمایندگان مجلس ارمنستان اعلام کردند که رئیس جمهور سابق (یعنی سرژ سرکیسیان) را به عنوان نخست وزیر جدید معرفی خواهند کرد. اکثریت مجلس ارمنستان در اختیار حزب جمهوریخواه، جریان سیاسی متبوع سرژ سرکیسیان است.
اعلام همین موضوع سبب شد تا اعتراضات خیابانی بار دیگر در این کشور شدت بگیرد. نیکول پاشینیان، رهبر مخالفان دولت ارمنستان در اعتراض به این بازی سیاسی سرکسیان از «مردم» ارمنستان خواست به خیابان‌ها بیایند و اجازه ندهند حکمرانی دولت کنونی استمرار یابد. تظاهرکنندگان که اعتراضات خود را از ۲۲ فروردین آغاز کرده بودند، دوشنبه ۲۷ فروردین با اشغال رادیو دولتی ارمنستان، بیانیه خود را در اعتراض به این وضعیت قرائت کردند. آن‌ها هرچند پس از قرائت این بیانیه ساختمان رادیوی ارمنستان را ترک کردند، اما همچنان اعتراضات خیابانی آن‌ها ادامه دارد.
بیشتر بخوانید: فراخوان رهبر مخالفان دولت ارمنستان برای اعتراضات
بعد از ظهر روز سه‌شنبه ۲۸ فروردین قرار است پارلمان ارمنستان سرژ سرکیسیان را به عنوان نخست وزیر جدید معرفی کند، در حالیکه همچنان معترضان در خیابان‌های ایروان، پایتخت، حضور دارند و پلیس با گاز اشک آور و زد و خورد تلاش کرده آن‌ها را متفرق کند، اما تاکنون در این راه موفق نبوده است. با این حال نیرو‌های پلیس روز ۱۷ آوریل/ ۲۸ فروردین و ساعاتی پیش از جلسه سرنوشت ساز مجلس، تمام راه‌های منتهی به پارلمان را بسته است و اجازه نزدیک شدن معترضان را به محل برگزاری مراسم معرفی نخست وزیر جدید نداده است.
سرژ سرکیسیان از جمله دولت‌هایی در منطقه اسیای مرکزی است که رابطه نزدیکی با ولادمیر پوتین و همچنین جمهوری اسلامی ایران دارد. به همین دلیل روسیه با دقت تحولات در ارمنستان را دنبال می‌کند و اعتراضات مردم در این کشور را فصل تازه انقلاب‌های رنگی در منطقه می‌دانند. با این حال بعید به نظر می‌رسد که با آرایش جدید نیرو‌ها در کشور‌های آسیای میانه، دور اخیر ناآرامی‌ها در پایتخت ارمنستان، دست‌کم در کوتاه مدت، بتواند تحول سیاسی جدی در این کشور ایجاد کند.
ارسال نظر