چرا انقلابی ها در برابر توهین های احمدی نژاد ، از رهبرانقلاب دفاع نمی کنند؟

این عبارت فحوای کلامی بود که همسر مکرمه امام راحل در پاسخ به تردیدهای آیت‌ا...هاشمی برای حضور در انتخابات ۸۴ دادند و به واقع حجت را بر ایشان تمام کردند که اگر نیایی و انقلاب به دست نااهلان بیفتد، آن‌وقت باید خودت پاسخگوی امام و خون شهدا باشی و اینگونه بود که رئیس فقید مجمع تشخیص مصلحت نظام بی‌هیچ تردید و هراسی از کینه‌ها و کمین‌ها پای به مسلخی پرآتش گذاشت تا شاید در بلندای صدای سوختنش، ساز نااهلان انقلاب کوک نشود.

امروز ۱۲ سال و اندی از آن روزها می‌گذرد، «هاشمی» با وجدانی آسوده از دنیا رفته است و«احمدی‌نژاد» نه در قامت شهردار و رئیس جمهور محبوب رسانه ملی و رئیس سابقش! که در قامت اپوزیسیونی تمام عیار مقابل کاخ دادگستری، همچنان بلندگوی نااهلان است که بی‌هیچ ریشه‌ای در مبارزات ۶۰ ساله یاران خمینی، آتش تفرقه می‌افروزد تابه مردم القای کند نه تنها باید از انتخاب روحانی برای ریاست جمهوری برگردند که باید از اساس«انقلاب کردن» پشیمان باشند و در این راه هیچ هراسی ندارد که صریح‌ترین تیرها و تهمت‌ها را روانه عمود خیمه انقلاب کند.

هر چند اقدامات احمدی‌نژاد هیچ جای تعجبی ندارد چون آیت‌ا... هاشمی قبلا موبه‌مو آنها را پیش‌بینی کرده بود ولی‌آنچه در این میان مایه شگفتی بسیار است، سکوت دلهره‌آور نهادهای انقلابی و رسانه‌های ارزشی در مقابل فریاد شوم نااهلان انقلاب است که خدای ناکرده ظن تداوم پیوند با احمدی‌نژاد را تقویت می‌کند که در این ایام سرنوشت ساز انقلاب اسلامی بسیار معنادار و مخاطره‌آمیز است. امید آن می‌رود -تا از این هم دیرتر نشده- همه آنان‌که تا دیروز از هزاران تریبون و رسانه بر هر کلام آیت‌ا... هاشمی می‌شوریدند، بدانند، با سکوتی که امروز برابر طغیان علنی احمدی‌نژاد می‌کنند و به دفاع از نظام و رهبری برنمی‌خیزند، تنها بر بار گناه بزرگ خود در پیشگاه تاریخ می‌افزایند، گناهی نابخشودنی به نام یاری نااهلان انقلاب. همان گناهی که رئیس فقید مجمع تشخیص مصلحت نظام، شکایتش را سال‌ها قبل به خدا برده بود.