کمیته اخلاق توان پرسش از کی‌روش را هم دارد؟

گزارش _ تحریریه پارسینه | خبر غیرمنتظره این هفته، احضار برانکو ایوانکوویچ به کمیته اخلاق فدراسیون فوتبال بود. از قرار معلوم سرمربی پرسپولیس در ماجرای تحقیق پیرامون چگونگی جذب دو بازیکن اوکراینی به فدراسیون فرا خوانده شده و در این مورد توضیحاتی داده است. مخاطب عادی وقتی این خبر را می‌شنود، تنها یک احتمال به ذهنش خطور می‌کند؛ اینکه مسوولان کمیته اخلاق به احتمال سود بردن مربی کروات از ناحیه این انتقال مشکوک هستند و می‌خواهند بدانند آیا در این معامله چیزی گیر برانکو آمده یا نه؟ تعارف که نداریم؛ قطعا در جایی مثل کمیته اخلاق در مورد سیستم بازی برانکو سوال و جواب نمی‌شود و کسی از او نمی‌پرسد مثلا چرا پریموف را به جای علیپور به میدان نفرستاده است. مساله حضور این دو بازیکن ناکارآمد اوکراینی در پرسپولیس از همان ابتدا مشکوک بود و خیلی‌ها از این تصمیم باشگاه پرسپولیس ایراد گرفتند. حالا هم با کلی تاخیر و در حالی که ماه‌هاست هر دو بازیکن اوکراینی و حتی مدیران جذب‌کننده آنها از پرسپولیس رفته‌اند، تازه کمیته اخلاق به صرافت بررسی موضوع افتاده. به هر حال اشکالی هم ندارد و همین تحقیق نصفه‌ونیمه دیرهنگام از «هیچی» بهتر است. اتفاقا کار خوبی کردند که برانکو را هم صدا زدند. این وسط اما فقط یک سوال کلیدی وجود دارد؛ اینکه آیا چنین مقرراتی شامل حال همه مربیان می‌شود یا فقط مخصوص برانکو ایوانکوویچ است؟

هواداران پیگیر فوتبال به خوبی می‌دانند که بازیکنان زیادی بدون توانایی فنی و صرفا به خاطر مسایل پشت پرده، از جمله پرداخت‌های مالی نامتعارف سر از بالاترین سطوح فوتبال باشگاهی ایران در می‌آورند. با این وجود تا به حال هرگز دیده نشده که پرونده هیچ‌کدام از آنها به این صراحت بررسی شود و یا شاهد برخورد با مدیران، مربیان و بازیکنان متخلف باشیم. اگر قرار باشد مصداقی حرف بزنیم، می‌توانیم به اظهارات امید روانخواه، سرمربی پیشین سپیدرود رشت در مورد حضور غیرمعمول چند بازیکن در این تیم اشاره کنیم. جالب است که در آن فقره حتی اسم یکی از بازیکنان مزبور هم روی آنتن تلویزیون مطرح شد، اما خبری از مداخله کمیته اخلاق در این پرونده نشنیدیم. مسلما اگر این ریزبینی و دقت نظر در مورد همه تیم‌ها و مربیان وجود داشت، امروز هم کسی از احضار برانکو شوکه نمی‌شد. با این وجود متاسفانه به نظر می‌رسد اخلاق خوش و تعامل و مدارای بالای مربی کروات باعث می‌شود در چنین موقعیت‌هایی دیوار او کوتاه به نظر برسد.

بگذارید بی‌پرده از کمیته اخلاق سوال کنیم؛ به راستی آیا کسی بین شما شجاعت و جسارت احضار کارلوس کی‌روش به بهانه‌های مشابه را دارد؟ کاملا پذیرفتنی است که روند حضور یانسکی و پریموف در پرسپولیس بحث‌برانگیز بود، اما آیا کارنامه کی‌روش از این ابهامات کم دارد؟ امید نظری امروز کجاست و چرا کسی نمی‌پرسد بازیکنی در آن سطح، چطور چند اردو به تیم ملی دعوت شد و حتی برای تیم اول مملکت بازی هم کرد؟ فرض کنیم یکی مثل دانیال داوری گلر بوندس‌‍‌لیگایی بود، اما آیا استیون بیت‌آشور هم همین شرایط را داشت؟ او الان کجاست و چه می‌کند؟ بدون خروج از مرزهای جغرافیایی هم می‌توان چنین ابهاماتی را دید؛ آنجا که مثلا محمدحسین کنعانی‌زادگان به آن شکل عجیب پای ثابت دعوت به اردوهای تیم ملی می‌شود و حتی با کفش چرمی مردانه، دست به دست خود کی‌روش در جشن صعود تیم ملی هم حضور می‌یابد! البته که منظور از ذکر هیچ‌کدام از این موارد، بهتان بستن به مربی پرتغالی نیست، اما چطور می‌توان اوکراینی‌های برانکو را دید و «سازمان ملل» کی‌روش را ندید؟! از قضا بر خلاف برانکو که سوءسابقه خاصی ندارد، کی‌روش حداقل در ماجرای انتقال بازیکنی به نام «ببه» از لیگ دسته سوم پرتغال به تیم اصلی منچستریونایتد چنان جنجال بزگی راه انداخت که دامنه‌اش به شکایت از روزنامه گاردین هم کشید. پس چرا در کمیته اخلاق فدراسیون فوتبال از برانکو تحقیق می‌شود و از کی‌روش نه؟ دلیلش احتمالا این است که سرمربی پرسپولیس پس از بازخواست در یک عصر سرد زمستانی فقط به ذکر جمله «به قوانین ایران احترام می‌گذارم» بسنده می‌کند، اما کافی است اسم احضار را جلوی کی‌روش بیاورید تا خاک فدراسیون را به توبره بکشد!