هر چه لاجوردی بيشتر توضيح مي‌داد، چهره امام بازتر می‌شد

«در روز ششم تیر حضرت آیت الله خامنه ای ترور شدند، در هفتم تیر اتفاق 72 تن افتاد، هشتم تیر قرار بود آقای لاجوردی و آقای گیلانی و دیگران ترور شوند که آقای کچویی شهید شدند. در پی این وقایع، ماجراهایی توسط مجاهدین خلق در زندان ایجاد شدند که با تدبیر آقای لاجوردی مدیریت شد.

در تمام این مدت، امام از ایشان حمایت کردند، اما گزارش‌هاي متعددی در مورد آقای لاجوردی به امام داده بودند و امام خیلی ناراحت شده بودند. می گویند در جلسه ای که آقای لاجوردی رفته بودند تا درباره آن گزارش توضیح بدهند، در ابتدا ابروهای امام درهم بود و به شدت ناراحت بودند، ولی هرچه آقای لاجوردی توضیح بیشتری می دادند، چهره امام بازتر و بازتر می شد.

می دانید که شورای عالی قضایی با آقای لاجوردی مخالفت هایی داشتند و به خصوص از طرف آقای منتظری فشارهای سنگینی برای برداشتن ایشان وجود داشت. صحبت های آقای لاجوردی که تمام می شود امام صحبت هایی را می فرمایند و می گویند از اینها تا روز قیامت کسی خبردار نشود. بماند بین ما و شما و خدا. یک نفر اشاره می کند که ریشه منافقین کنده شده. امام لبخندی می زنند و می گویند: "تا اسلام هست، منافقین هم هستند. شما تصور می کنید ریشه شان کنده شده! باید همان مراقبت سابق صورت بگیرد".

امام در مورد توابین منافقین هم نظرات محکمی داشتند و می فرمودند: "آنهایی که دستگیر شده اند، تا توبه شان مسلّم و یقین نشود، محارب محسوب می شوند، مگر اینکه بیایند و بگویند که اسلام و جمهوری اسلامی را قبول داریم و مبارزه مسلحانه را کنار می گذاریم، ولی در مورد کسانی که اسلحه به دست گرفته بودند و همین طور در مورد کسانی که چه قلمی و چه زبانی، اینها را تشویق و به آنها کمک کرده بودند که اسلحه دستشان بگیرند، مثلاً نویسنده روزنامه مجاهد که دائماً اینها را به مبارزه مسلحانه تشویق می کرد، کمترین مماشاتی نباید صورت بگیرد."»

خاطره دکتر حسین لاجوردی(ماهنامه شاهد یاران، شماره 28، صفحه 52)