گام های موثر شهرداران برای ارتقای سلامت شهرها

شهرداران و سایر رهبران شهری می توانند نقش کلیدی در سلامت و رفاه کلی شهرها ایفا کنند. آنها می توانند با سرمایه گذاری در استراتژی های بهبود سلامت، وضعیت شهرهای خود را بهبود ببخشند. آنها متعهد به ایجاد جوامعی هستند که در آن همه ساکنان می توانند رشد کنند و به طور فعال در ایجاد فضایی از شهر مشارکت داشته باشند.

تمایل شهرداران برای پرورش جوامع سالم، نشان دهنده نیازهای جامعه است. شهرهای مختلف دارای ارزش ها و اولویت های مختلف در حوزه سلامت و بهداشت هستند و کار مقامات منتخب محلی ارزیابی این اولویت ها است.

در حالی که هیچ فرمول خاصی برای ایجاد یک جامعه سالم وجود ندارد، تمام جوامع می توانند طرح های عملی خود را بر پایه ویژ گی های خاص، نیازها و دارایی های ساکنان جامعه پیش ببرند. بر این اساس پنج استراتژی بر بهبود وضعیت سلامت و بهزیستی تاثیر می گذارد: مشارکت جامعه، تعهد سیاسی، سیاست عمومی سالم، همکاری چند جامعه و توسعه جامعه مبنی بر دارایی افراد.

مشارکت جامعه: مردم یک جامعه می توانند بر تصمیماتی که در سلامت آنها نقش دارد، تاثیر بگذارند.بنابراین مشارکت جامعه برای موفقیت اهداف بهداشت محلی حیاتی است. علاوه بر این، شواهدی وجود دارد که نشان می دهد توانمندسازی و تعامل افارد در ترویج سلامتی موثر است. جوامعی که همه شهروندان را قادر می سازند تا نقش کامل و مفیدی در زندگی اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی جامعه خود ایفا کنند، سالم تر از جوامعی هستند که ناامنی و محرومیت در آنها حرف اول را می زند.

همکاری بین بخشی : در یک جامعه سالم تمام بخش ها از جمله دولت، بهداشت، تجارت، آموزش و پرورش، خدمات اجتماعی و بخش داوطلبانه، متوجه هستند که تامین سلامت وظیفه ایفای نقش تک تک آنها است. در این میان وجود یک شهرداری سالم می تواند پیوندی سالم را بین نهادهای مختلف مدنی برای ارتقای سلامت شهری ایجاد کند.

تعهد سیاسی : تعهد سیاسی در حوزه شهرداران، برای ایجاد زندگی سالم و کمک به مردم برای انتخاب های سالم از طریق ایجاد محیطهای استاندارد فیزیکی و اجتماعی مهم است.

سیاست های عمومی سالم : این سیاست ها عبارتند از استانداردسازی بخش های مرتبط با بهداشت از قبیل سیستم حمل و نقل عمومی و طراحی آنها متناسب با حال تمام افراد جامعه.

توسعه جامعه مبتنی بر دارایی افراد: رویکرد مبتنی بر دارایی به توسعه جامعه با متمرکز بر نقاط قوت شهروندان، مهارات ها، دانش و دارایی، و ...آنها کمک می کند.

بر این اساس، سال گذشته میلادی برای حل مشکلات بهداشتی و سلامت در جوامع، شهرداران هفت شهر ایالات متحده دور هم آمدند تا با بررسی چالش ها و فرصت های حوزه سلامت، تلاش های خود را برای بهبود وضعیت سلامت جوامع با هم به اشتراک بگذارند. در این میان 3 تصمیم نهایی آنها برای ارتقای فرهنگ سلامت و عدالت در سلامت به طور کامل به تصویب رسید:

افزایش سطح ایمنی اجتماعی : یکی از شاخص های سلامت شهری افزایش سطح ایمنی اجتماعی است که مواردی مانند مبارزه با فقر، تبعیض های جنسی و ملیتی، ایمن سازی محیطی (ایمنی ساختمان ها، جاده ها، بهداشت، محیط زیست مانند هوا، صوت، اشعه، بیماری های شهری مانند چاقی، افسردگی و ...)، ایجاد امنیت اقتصادی، برقراری عدالت اجتماعی، افزایش امید به زندگی (مبارزه با ایدز، سرطان، توسعه اخلاق و ...) را در بر می گیرد.

ارتباط مستقیم با شهروندان : شهردارها می توانند با درگیرشدن و ارتباط مستقیم با شهروندان، بخصوص کسانی که کمترین خدمات بخش بهداشت را دریافت می کنند، در مورد موانع ایجاد یک زندگی سالم، اطلاعات بیشتری کسب نمایند و به پیاده سازی سیاست های مختلف برای رفع این موانع بپزدازند.

اتصال سلامت به دیگر اولویت های شهری : شهردارها می توانند با تقویت ارتباط بین سلامت و دیگر اولویت های شهری مانند توسعه اقتصادی و امنیت عمومی، منجر به ارتقاء خدمات بهداشتی در سطح محلی و حتی وسیع تر شوند.