بافت مرکزی و سنتی تهران قابلیت تبدیل شدن به موزه شهر را دارد

یک معمار و شهرساز بر لزوم حفظ تعامل بین نسل جدید و گذشته در پیرایش و بازسازی شهری تاکید کرد و گفت: امروزه شهرها تنها فضاهایی برای عبور به‌شمار نمی‌روند؛ بلکه بستر اصلی تعامل و بالندگی شهروندان، حفظ رابطه بین نسل‌ها، آموزش، یادگیری و یادآوری نیز تلقی می‌شود که این امر مهم باید در انواع پروژه های شهری حفظ شود.

به گزارش شهرنوشت و به نقل از روابط عمومی و امور بین الملل سازمان زیباسازی شهری، مهندس عزیزی با تاکید بر اینکه پروژه ها و عملیات شهرسازی باید به گونه ای باشد که بستر تعامل نسل جدید با گذشته را حفظ کند، گفت: با توجه به گسترش نگرش‌های کیفی در توسعه و مدیریت شهری، هویت و حافظه تاریخی در شهرها، درباره خاطرات جمعی و حس تعلق‌پذیری شهروندان، ابعاد و جنبه‌های گوناگونی می‌یابد. امروزه شهرها تنها فضاهایی برای عبور به‌شمار نمی‌روند؛ بلکه بستر اصلی تعامل و بالندگی شهروندان، حفظ رابطه بین نسل‌ها، آموزش، یادگیری و یادآوری نیز تلقی می‌شود که این امر مهم باید در انواع پروژه های شهری حفظ شود.

وی خاطر نشان کرد: انسان شهرنشین با آداب و عادات و عقاید خود نمادها و نشانه‌های مختلفی را در فضاهای زندگی خود به جا می‌گذارد و البته این نشانه‌ها لزوماً برای تمامی مردم شهر، دارای معانی واحدی نیست. اما گاهی این نمادها برای گروهی از مردم یک محله یا یک شهر و کشور، یک نسل و حتی چند نسل دارای اشتراک و تعلق خاطر می‌شود و به این ترتیب با عواملی چون هویت و حافظه تاریخی و میراث فرهنگی مردمان، ارتباط نزدیک پیدا می‌کند.

عزیزی در ادامه با بیان اینکه بناهای سنتی و تاریخی در شهرها می تواند یکی از مهم ترین راهکارهای جذب توریست در کشور باشد، تصریح کرد: بافت های تاریخی نظیر ناصرخسرو، فردوسی، لاله زار و غیره در تهران یک سرمایه بزرگ پایتخت برای جذب گردشگر محسوب می شوند، در واقع ما نیز می‌توانیم همانند بسیاری از شهرهای بزرگ در دنیا با استفاده از جاذبه توریستی بافت‌های تاریخی و برای شهرهایمان درآمد کسب کنیم. به شرطی که هویت تاریخی این بافت ها در عملیات بازسازی، زیباسازی و پیرایش دستخوش تغییر نشوند که البته این مسئله ای است که سازمان زیباسازی به آن حساسیت دارد.

عزیزی خاطر نشان کرد: یکی از دلایل آلودگی های بصری و بی توجهی به محیط زیستی و به روابط انسانی از این موضوع نشات می گیرد که نتوانسته‌ایم در شهرمان یک فضای تاریخی و فرهنگی و در واقع یک هویت را مسلط کنیم و بر آن اساس پیش برویم به همین جهت می‌توان گفت که در تهران هویت گمشده‌ای وجود دارد.‏ باید این عقیده به وجود بیاید که برای داشتن شهری محترم و شهروندانی که دارای هویت و شناسنامه جمعی هستند، باید فضاهای تاریخی را نگه داشت و سامان داد. ‏

وی با تاکید بر اینکه بافت مرکزی و سنتی تهران قابلیت تبدیل شده به موزه شهر را دارد، گفت: آن چه به شهر هستی می‌بخشد، رابطه‌هایی است که میان فضاها و رویدادهای گذشته اش وجود دارد. چرا که یافتن فضاهای آشنا، باعث احساس امنیت و آرامش در محیط می‌شود و در مقابل، تغییر و تبدیل یا از میان رفتن فضاهای آشنا، حس گم گشتگی، بی ریشه بودن و از دست دادن بخشی از زندگی را در انسان به وجود می‌آورد. ‏شهری که فاقد خاطرات مشخص است و خاطرات مبهمی در ذهن تداعی می‌کند، تاریخ خود را مصرف کرده و به اتمام رسانده و از قید هویت آزاد شده است.

این شهرساز در پایان خاطر نشان کرد: پروژه‌ای که سازمان زیباسازی شهرداری در خیابان‌هایی مانند انقلاب‌، ناصرخسرو و سعدی انجام می دهد، اقدام تحسین برانگیزی در راستای بهبود سیمای شهری است توجه به بدنه‌ی ارزشمند شهر بخشی از زیبایی‌های شهر هستند که باید زودتر به آن‌ها توجه می‌شد.