رکوردشکنی نجومی در اندازه‌گیری کهکشان راه شیری

این اندازه‌گیری رکورد دورترین اندازه‌گیری نجومی را به میزان دو برابر دورتر بهبود بخشیده است.

محققان موسسه ماکس پلانک موفق شدند ناحیه فعال در ستاره‌سازی در کهکشان راه شیری را در فاصله 66 هزار سال نوری از زمین بیابند.

این ناحیه در سمت مقابل خورشید در کهکشان راه شیری و در فاصله 27 هزار سال نوری از مرکز کهکشان قرار دارد.

پیش از این دورترین ناحیه کشف شده در کهکشان 36 هزار سال نوی با زمین فاصله داشت.

برای انجام این کار محققان از تکنیکی استفاده کرده‌اند که 200 سال قدمت دارد.

در این تحقیق محققان از مجموعه تلسکوپ رادیویی VLBA در هاوایی استفاده کردند و تکنیک قدیمی را بر روی داده‌های این تلسکوپ رادیویی اعمال کردند.

این تکنیک شامل بررسی تغییرات مکانی اشیا در پی تغییر زاویه دید است. شاید ساده‌ترین توضیح برای این تکنیک نگاه کردن به انگشت اشاره با یک چشم و باز و بسته کردن چشمها به صورت پی در پی است که سبب می‌شود انسان تصور کند انگشتش به اندازه کمی جابجا می‌شود. با اندازه‌گیری تغییر زاویه دید و محاسبات مثلثاتی می‌توان فاصله شیء تا ناظر را بدست آورد و هر چقدر میزان این زاویه کمتر باشد فاصله جسم از ناظر بیشتر است.

محققان از همین روش و با استفاده از قرارگیری زمین در دو نقطه مقابل هم در مدار خورشید، برای رصد این ناحیه فعال استفاده کردند و موفق شدند فاصله آن را از زمین محاسبه کنند.

شناسایی و رصد کهکشان راه‌ شیری برای محققان به راحتی دیگر کهکشانها نیست. زیرا زمین به نوعی در قلب این کهکشان قرار دارد و رصد کهکشان از درون آن مانند نقشه برداری از شهر است در زمانی که ناظر در درون یک ساختمان یک‌طبقه قرار دارد و نمی‌تواند از بالا به کل شهر بنگرد.

این اتفاق دقیقا در رابطه با کهکشان راه شیری نیز می‌افتد و هیچ ناظر زمینی نمی‌تواند به صورت عمودی به این کهکشان نگاه کند.

کهکشان راه شیری و میله‌های مارپیچ آن فقط با استفاده از تکنیک محاسبه فاصله قابل رصد است اما به دلیل وجود منابع عظیم غبار کهکشانی، نور برخی از قسمت‌ها به زمین نمی‌رسد و به همین دلیل باید برای رصد آنها سال‌ها منتظر ماند.

محققان امیدوارند با استفاده از این روش منحصر بفرد بتوانند طی 10 سال آینده نقشه جامعی از کهکشان راه شیری ارائه کنند.