.svg)
چرایی خداحافظی عجیب کاپیتان سپیدرود از فوتبال!؟
پارسینه: خداحافظی کاپیتان سپیدرود و ناهماهنگی و سوءمدیریت که در شکل خداحافظی وفادارترین بازیکن این باشگاه دیدیم، گوشه‌ای از مسائل باشگاه سپیدرود را به نمایش گذاشت.
گزارش - تحریریه پارسینه | خداحافظی کاپیتان سپیدرود و ناهماهنگی و سوءمدیریت که در شکل خداحافظی وفادارترین بازیکن این باشگاه دیدیم، گوشه‌ای از مسائل باشگاه سپیدرود را به نمایش گذاشت. داستان را از اینجا شروع کنیم: در روزهای نقل و انتقالات، علی نظرمحمدی به باشگاه سپیدرود اعلام کرد که سهیل حق‌شناس در فهرست سپیدرود جایی ندارد. جلسه‌ای برگزار شد تا به سهیل اعلام کنند که او دیگر همراه تیمش نخواهد بود.
حضور طولانی مدت حق‌شناس در سپیدرود و محبوبیت او نزد طرفداران، کار علی نظرمحمدی را برای پروژه حذف سهیل سخت کرده بود. نتیجه آن جلسه اگرچه باز هم حذف سهیل بود اما علی نظرمحمدی باید تا هفته چهارم لیگ برتر حضور او را تحمل می‌کرد. سهیل به همراه محمدرضا مهدوی از ارکان اصلی صعود سپیدرود به لیگ برتر بود اما علی نظرمحمدی با بهانه جوان کردن چهره تیمش آنها را کنار زد و در اقدامی سوال‌برانگیز بازیکنان پرسن و سال دیگری را به سپیدرود برد تا یکی از پیرترین تیم‌های لیگ را بسازد. نکته عجیب اما حرکت غیراخلاقی نظرمحمدی در عقد قرارداد با حق‌شناس بود.
نظرمحمدی که در سپیدرود نقش مدیرعامل را هم ایفا می‌کند و امور قرارداد بازیکنان را بدون اطلاع مدیریت انجام می‌دهد، برگه فسخ قرارداد را بدون آنکه به سهیل حق‌شناس اجازه مطالعه‌اش را بدهد، از او امضا می‌گیرد. یک حرکت غیرحرفه‌ای. بنابراین زمان خداحافظی سهیل حق‌شناس، کاپیتان تیم سپیدرود از روز تمدید قراردادش معلوم بود، ولی باشگاه سپیدرود هیچ برنامه‌ای برای وداع کاپیتانش نداشت. قبل از بازی با پیکان هم هیچ حرفی از جزییات این مراسم مطرح نشد تا حق‌شناس هم کلافه از این بلاتکلیفی، در دقیقه ۸۰ تصمیم بگیرد به تنهایی دور افتخار بزند. بازیکنان پیکان اما به حرکت او کنار زمین اعتراض کردند و داور از او خواست به پیست ورزشگاه برود.
سپیدرود در جدول شرایط سختی دارد و نمی‌شد از نظرمحمدی انتظار داشت در این بازی حساس یکی از تعویض‌هایش را به این موضوع اختصاص دهد. باشگاه اما با در نظر گرفتن احتمال بازی نکردن حق‌شناس باید مراسمی را قبل یا بعد از بازی برای خداحافظی باسابقه‌ترین بازیکنش برگزار می‌کرد. باشگاه سپیدرود برای ابتدایی‌ترین مسائل فوتبال برنامه‌ای ندارد و به شکل حیرت‌انگیزی پا در هواست. انتقاد از این باشگاه که حتی مالکیت شفافی ندارد با اتهام‌زنی سخیف به منتقدان پاسخ داده می‌شود.
نظرمحمدی پیش از بازی گفته بود که مراسم باشکوه برای سهیل برگزار می‌شود اما هیچ اتفاقی نیفتاد و هیچ مراسم باشکوهی ندیدیم. بعد از بازی هم سهیل حق‌شناس از همکاری با نظرمحمدی سر باز زده و اعلام کرده که حاضر نیست در کادر فنی حضور داشته باشد، دلیلش هم روشن است؛ همان حرکت غیرحرفه‌ای و عجیب در هنگام عقد قرارداد که سهیل درباره‌اش گفته از اعتمادش سوءاستفاده کرده‌اند.
مجموعه‌ای از این اتفاقات وضعیت هولناک باشگاه سپیدرود را نشان می‌دهد که برای برگزاری یک مراسم ساده برنامه‌ای ندارد و مهم‌تر اینکه بر عملکرد سرمربی تیم نظارت ندارد و حتی این پرسش ساده را پیش روی مربی‌اش نمی‌گذارد که چرا شاخص‌ترین بازیکنان تیم را به بهانه سن و سال‌شان کنار گذاشته اما بازیکنان مسن و فاقد کارآیی را به سپیدرود آورده؟ یا از او نمی‌پرسند که چرا در عقد قرارداد با بازیکنان ابتدایی‌ترین نکات اخلاقی را رعایت نمی‌کند؟ در باشگاه سپیدرود به دلیل بلاتکلیفی در زمینه مالکیت و مدیریت ابتدایی‌ترین و بدیهی‌ترین اصول در ارتباط باشگاه با سرمربی رعایت نمی‌شود.
تماشاگران سپیدرود در هنگام بازی با پیکان دلخور از ماجراهای خداحافظی کاپیتان و نتایج ناامیدکننده در بازی‌های آسان در ابتدای فصل، به سرمربی تیم معترض بودند، در حالی‌که باید بیشتر و پیش‌تر به باشگاهی معترض باشند که مقابل اشتباهات بزرگ و شائبه‌برانگیز سرمربی در نقل و انتقالات هیچ موضعی ندارد. پاسخ نظرمحمدی به اعتراض تماشاگران هم حرکت زننده‌ای بود که فیلم کوتاهی از آن بین تماشاگران دست به دست می‌شود.
باشگاه سپیدرود مدیرعامل ندارد؟
سهیل حق‌شناس، کاپیتان تیم سپیدرود پرده از ماجرایی برداشته که نکات بسیاری را گوشزد می‌کند. یاد این عبارت طلایی می‌افتیم: «در خانه اگر کس است، یک حرف بس است»، آیا در باشگاه سپیدرود می‌دانند که چه می‌گذرد و چگونه می‌گذرد؟ اول حرف‌های سهیل حق‌شناس را بخوانید: «هواداران عزیز و دوستان گرامی از آنجایی که جناب نظر محمدی به من اعتماد نکرد و برگه فسخ قرارداد مرا روز امضای قرارداد گرفت و من به دلیل اعتمادی که به ایشان داشتم بدون خواندن آن را امضا کردم و پریروز فهمیدم که جریان چه بود ترجیح می‌دهم فعلا در کنار تیم نباشم، چون نخستین شرط موفقیت تیم اعتماد است.»
حالا باید چند پرسش را مطرح کرد: چرا در باشگاه سپیدرود مسوولیت عقد قراردادها را به همین سرمربی سپرده‌اند که با قدیمی‌ترین بازیکن تیم در عقد قرارداد چنین رفتاری دارد؟ در سپیدرود توزیع دریافتی‌های باشگاه در تمام فصل گذشته و عقد قراردادها به سنتی‌ترین شیوه و به دست سرمربی انجام می‌شد. آیا این روش شائبه‌برانگیز نیست؟ وقتی در عقد قرارداد با قدیمی‌ترین بازیکن تیم از اعتمادها سوءاستفاده شده، در باقی مسائل چه اتفاقاتی رخ می‌دهد؟ اینها فقط طرح سوال است و سپیدرودی‌ها باید به جای موضع‌گیری‌های بیراه در مقابل انتقادات به سمت تبدیل شدن به باشگاهی پیش بروند که هم جلوی دست‌درازی‌های گذشته گرفته شود و هم دست‌کم اصول ابتدایی مدیریت در یک باشگاه فراموش نشود.
در سپیدرود خبری از مدیریت نیست، نشانی از مدیرعامل ندیده‌ایم. در قرارداد سهیل حق‌شناس چرا رد پای نظرمحمدی هست و چرا مدیرعامل هیچ نقشی ندارد؟ قرارداد را سرمربی می‌بندد یا مدیرعامل باشگاه؟ نظرمحمدی بر اساس چه ملاحظاتی قراردادها را بسته و رقم قراردادها را تعیین کرده و باشگاه با چه ساز و کاری بر این پروژه چندین و چند میلیاردی نظارت داشته است؟ آیا در فوتبال محلات هم چنین باشگاهی پیدا می‌شود که امور قراردادهایش دست سرمربی باشد؟
ارسال نظر