.svg)
چند رباعی از ملا صدرا
زاهد زبهشت خان و مان می سازد
عابد بعمل بدان جهان می نازد
عارف به عمارت درون می نازد
عاشق ز برای دوست جان می بازد
***
از فرقت دوست دیده ام پرخون شد
هرچند ندیدمش غمم افزون شد
از بس که فشاندم آتش از دیده برون
اجزای وجودم بتمامی خون شد
***
آنان که ره دوست گزیدند همه
درکوی شهادت آرمیدند همه
در معرکه ی دو کون فتح از عشق است
هرچند سپاه او شهیدند همه
***
حق جان جهان است و جهان جمله بدن
اصناف ملائکه حواس این تن
افلاک عناصر و موالید اعضاء
توحید همین هست دگرها همه فن
***
جهانبین من گرچه رفت از نهاد
جهان آفرین بین من کم مباد
جهانبین اگرشد جهانبان بجاست
جهان را جهانبان نه غیر خداست
بسیار از اشعار ملاصدرا لذت می برم .
بسیار زیبا و دلربا و الهام بخش....
با تشکر از حسن انتخابتون باید عرض کنم که شکل صحیح شعر ملا صدرا تا جائی که بنده اطلاع دارم چنین است.
آنان که ره عشق گزیدند همه در کوی حقیقت آرمیدند همه
در معرکۀ دو کون فتح از عشق است هرچند سپاه او شهیدند همه