نقطه ضعف ایران در همکاری‌های بین المللی چیست؟

تحریریه پارسینه: چندی پیش در سفری که وانگ یان گئو رئیس اتاق بازرگانی بین المللی چین به ایران داشت از او پرسیدیم که نقطه ضعف ایران در همکاری های بین المللی چیست، وانگ گفت: سوال بزرگی است و جواب دادن به آن سخت است اما با توجه به یکسری تجربیاتی که داشتیم می‌توانیم یکسری پیشنهاداتی را ارائه کنیم. او خاطرنشان کرد: در بحث تکنولوژی و تعریف پروژه ها شاید به زبان های خارجی یک مقدار ضعیف عمل شده است.

او همچنین افزود: جمهوری خلق چین در کل دنیا پروژه های مختلفی دارد و فعالیت های متفاوتی را انجام می دهد بنابراین با توجه به تجربیاتی که داریم، یکی از مسائلی که در ایران جای پیشرفت دارد معرفی موقعیت ها وفرصت های سرمایه گذاری است.

وانگ خاطرنشان کرد: از سوی دیگر ایران باید شفافت تر عمل کرد و بستر مورد نیاز را برای برقراری و ارتباطات بین المللی آماده سازد.

علاوه بر حوزه های مختلف اقتصادی ، گردشگری و... در بخش های بانکی بین المللی نیز مذاکرات چندان نتیجه بخش نبوده به صورتی که چند ماه گذشته وزیر اقتصاد در خصوص این موضوع ابراز ناراحتی کرد.

با وجود مذاکرات گسترده با کشورهای مختلف در زمینه فعالیت های مشترک بانکی هنوز حتی یک بانک متوسط یا بزرگ برای همکاری با ما موافقت نکرده است. در حال حاضر برخی کشورها حاضر نیستند به راحتی سطح روابط بانکی خود با ایران را افزایش دهند و به روال قبل از تحریم ها برگردانند!برگرداندن سطح روابط بانکی با دیگر کشور نیازمند مذاکرات و تحرک جدی دیپلماسی مدیران ارشد بانک مرکزی و در تعامل تنگاتنگ با وزارت خارجه است.

اما با تمام این مذاکرات و تفاهم نامه ها بازهم این سوال ایجاد می‌شود که با وجود تمام این مذاکرات چرا بازهم این امید به همکاری ها به نتیجه رضایت بخشی برای ایران نرسیده است؟

پس از برجام و اتفاقاتی که رقم خورد برخی از کشورها تصمیم گرفتند که با ایران همکاری های اقتصادی داشته باشند و به دنبال آن با سفرهایی که به کشورمان داشتند تفاهم نامه هایی را امضا کردند که شاید جای امیدواری داشته باشد. بسیاری از خارجی ها در راه بازگشت به کشورشان از نحوه همکاری ایران با کشورهای خارجی انتقاداتی داشتند.

برخی انتقادات مربوط به عدم شفافیت ایران در حوزه اقتصادی و سیاسی است که برخی از سرمایه گذاران خارجی را از ایران دور می کند. همچنین برخی نقاط ضعف نیز در حوزه سرمایه گذاری دیده می‌شود که مربوط به بخش خصوصی می‌شود. متاسفانه دولتمردان تاکنون در اجازه دادن به بخش خصوصی برای سرمایه‌گذاری در حوزه‌های مختلف کشور دو دل بوده‌اند و به نوعی به بخش خصوصی اجازه پیشرفت را نداده اند به همین خاطر بخش خصوصی در حوزه بین المللی هم نتوانسته موفقیت‌هایی را کسب کند زیرا قدرت چانه زنی آن به علت عدم حضور در عرصه های بین المللی نیز چندان قابل توجه نیست.

بنابراین لازم است که بخش خصوصی بیش از گذشته به فعالیت در عرصه جهانی و هم چنین داخلی بپردازد تا قدرت چانه زنی آن افزایش یابد و کشور را به سمت پیشرفت در عرصه تولید و فروش در بازارهای جهانی پیش ببرد. بسیاری از محصولات در کشور ما تولید می‌شوند که همانند ان در دنیا وجود ندارد. البته با قاچاقی که توسط هم وطنان خودمان به صورت مسالمت آمیزی در اختیار بیگانگان قرار میگیرد به این مسئله دامن زده است و حالا می تواند نقش فرش دست بافت ایرانی را در آمریکا و زعفران ایرانی را در اسپانیا یافت!

در همین خصوص، چندی پیش خبری مبنی بر بلوکه شدن فرش ایرانی در آمریکا منتشر شد. رضی میری عضو هیات مدیره صادرکنندگان فرش دستباف با اشاره به اینکه آمریکا هم واردات و هم صادرات فرش دستباف در این کشور را ممنوع کرده است، گفت: حجم قابل توجهی از فرش دستباف تجار ایرانی در آمریکا باقی مانده است. البته نه تنها فرش بلکه اکثر محصولات صادراتی ایران هنوز هم با مشکل بسته بودن کانال های بانکی رنج می برد اما می توان گفت که در حال حاضر تا حد پایینی کشورهای اروپایی گشایش هایی را در حوزه بانکی خود به وجود آورده اند.

بخشی از مشکلاتی که برای صادرات وجود دارد به مشکلات داخلی و بحران های سیاسی پس از انقلاب و البته بی توجهی سیاستگذاران اقتصادی و مسئولین کشوری به صنایع داخلی بر می گردد که باعث شده با یک افت دنباله دار مواجه باشیم و بخشی دیگر نیز مولود تنش های سیاسی خارجی و مسائلی همچون تحریم های اقتصادی بود که حدود هشت سال به طول انجامید.