مرگ مداخله‌گرایی بریتانیا و بازگشت به سیاست خارجی واقع‌گرایانه

به گزارش «پارسینه» به نقل از تلگراف، ترزا می، نخست وزیر بریتانیا، نشانه هایی مبنی بر تغییری چشمگیر در سیاست خارجی این کشور را ارسال کرده است: بریتانیا دیگر هرگز «به عنوان تلاشی برای این که جهان را بر اساس تصور خودش بسازد»، به کشورهای دیگر تجاوز نخواهد کرد.

ترزا می از واقع گرایی استقبال کرده و مداخله های لیبرالی سال های اخیر را که به جنگ در افغانستان، عراق و جاهای دیگر منجر شد، کنار گذاشته است. این بدین معنا نیست که بریتانیا دیگر وارد جنگ نخواهد شد، بلکه جاه طلبی ما معتدل تر شده و کمتر آرمانگرایانه است. ما منافعمان را در مرتبه نخست قرار خواهیم داد، به جای این که خودمان را به عنوان اعطاکنندگان دموکراسی ببینیم. تغییرات مد نظر نخست وزیر، در بسیاری جهات مشابه آن چیزی است که ترامپ هفته گذشته عنوان کرد و به طور علنی به سیاست نومحافظه کارانه دولت بوش پشت کرد.

موضع گیری مداخله جویانه غرب، پس از حوادث ۱۱ سپتامبر شکلی احساسی و تاکتیکی گرفت. تروریست ها باید به سزای اعمالشان می رسیدند و دولت های حامی آنها باید به زانو در می آمدند. اما پیامدها ترکیبی و در بعضی موارد فاجعه بار بودند. گزارش چیلکوت روایتی تاسف بار از برنامه ریزی ناکافی بود که منجر به مرگ دست کم ۱۵۰ هزار عراقی و ۲۰۰ بریتانیایی شد. آشوب در تمام منطقه گسترش پیدا کرد. سوریه، لیبی و دیگر کشورها در باتلاق جنگ داخلی و قول های شکسته فرو رفته اند. رای دهندگان غربی از این موضوع احساس امنیت بیشتری نمی کنند. جای تعجبی وجود ندارد که خانم می وعده داده رویکرد سخت گیرانه تری اتخاذ کند.

پس زدن اشتیاق برای شرکت در جنگ نیازی ندارد به رد نقش استراتژیک غرب به عنوان مدافع متحدانش و دموکراسی های نوپا تعبیر شود. روسیه در پی شکار است و ایران نفوذش را گسترش می دهد. حاکمان مستبد باید بدانند که خطوط قرمز وجود دارند -خطوطی که باراک اوباما ترسیم کرد، اما در دفاع از آنها ناکام بود.

گاهی اوقات کسی که قدرت دارد خودش را در موقعیتی می بیند که چه بخواهد و چه نخواهد، مجبور است از آن استفاده کند. دیوید کامرون هم که به نخست وزیری رسید وعده داد سیاست خارجی معتدل تری را پیش گیرد. او گفت «شما نمی توانید یک دموکراسی کاملا شکل گرفته را از هواپیمایی در ارتفاع ۴۰ هزار پایی به پایین بی اندازید». هرچند، زمانی که او نخست وزیر بود مجبور شد برای ملاحظات انسانی و استراتژیک، در لیبی و سوریه مداخله کند- که باز هم نتایجی مرکب داشت. به بیان دیگر، مرگ مداخله گرایی لیبرال پیش از این شایعه شده بود. اکنون، به نظر می رسد ترزا می قصد دارد آن را به خاک بسپارد.