برجام به سرنوشت «توافق هسته‌ای کره شمالی» دچار می‌شود؟

به گزارش خبرنگار «پارسینه» به نقل از رادیوی عمومی ملی آمریکا (NPR) ، دولت کلینتون در سال 1994 توافقی را با کره شمالی منعقد کرد که به موجب آن برنامه هسته ای پیونگ یانگ در قبال دریافت کمک های ایالات متحده متوقف می شد. این توافقنامه که به نام «چارچوب توافق شده» شناخته می شد، بحث های بسیاری را در کنگره برانگیخت و در نهایت در سال 2002 که دولت جرج بوش با شواهدی مبنی بر فریبکاری پیونگ یانگ مواجه شد، لغو شد.

دیوید آلبرایت از موسسه علوم و امنیت بین المللی پیش بینی می کند که با آغاز به کار دولت ترامپ و تصمیم گیری در مورد نحوه برخورد با ایران، اتفاقی مشابه رخ دهد.

او می گوید: من فکر می کنم آنها توافق را کنار بگذارند. من شاهد بودم که چگونه دولت بوش چارچوب توافق شده را از بین برد، توافقی که علی رغم برخی شبهه ها، ما به شدت از آن در دهه 1990 حمایت می کردیم. آنها [دولت ترامپ] همان کار را می کنند و ایران از توافق خارج خواهد شد.

آلبرایت بر این باور است که این مسئله تا حد زیادی به تیم سیاست خارجی ترامپ بستگی دارد. کالین پاول، وزیر خارجه بوش، دیدگاهی متفاوت از تندروها داشت.

او ادامه می دهد: کالین پاول در دولت بوش مانعی بر سر سقوط سریع چارچوب توافق شده بود، و زمانی که توافق کنار زده شد، او فرایند مذاکره برای دستیابی به یک توافق بهتر را آغاز کرد.

البته نه دولت بوش و نه دولت اوباما نتوانستند به توافقی بهتر با کره شمالی دست پیدا کنند و همین مساله موجب نگرانی برخی کارشناسان شده است.

ملیسا هنهام، کارشناس مرکز جیمز مارتین برای مطالعات عدم اشاعه تسلیحات هسته ای، می گوید: اکنون ما شاهد کشوری هستیم که پنج آزمایش سلاح هسته ای داشته است و رابطه ایالات متحده و کره شمالی در بدترین وضعیت از زمان آغاز جنگ کره است.

او امیدوار است ترامپ مشاورانی را برگزیند که پیش از پاره کردن توافق هسته ای با ایران، بیشتر بیاندیشند، چرا که دست کم زمان بیشتری به ایالات متحده می دهد.

هنهام می گوید: بسیار دشوار است کشوری را که دارای سلاح هسته ای است، خلع سلاح کنیم. در مورد کره شمالی نظرات مختلفی وجود دارد و من در طرفی قرار دارم که چارچوب توافق شده را آخرین و بهترین شانس ما می دانست -و از آن زمان روزنه ها بسته و بسته تر شدند.

وقتی صحبت از ایران می شود، لیسی هیلی، کارشناس دیگر کنترل تسلیحات در مرکز استیمسون، می گوید برای ترامپ دشوار خواهد بود توافقی را که کشورهای دیگر هم بخشی از آن هستند، دوباره به گفتگو بگذارد.

او می گوید: با در نظر گرفتن تاکید ترامپ بر روابط بهتر با روسیه، این موضوع می رود که جالب شود. روسیه قصد ندارد که این توافق را ریز ریز کند. آنها یکی از همراهان ما در مذاکرات بودند و این توافق برای آنها مهم است.

به این ترتیب، اگر ما هم مانند هیلی، به جای ترامپ «گزافه گو» ترامپ «توافق ساز» را در نظر داشته باشیم، رییس جمهور منتخب مجبور خواهد بود به روابطش با روسیه و اروپا توجه داشته باشد. همزمان، تمام نگاه ها به سوی کسانی است که به عنوان وزیر امور خارجه و دیگر مناصب کلیدی در سیاست خارجی منصوب می شوند.