گوناگون

روستا؛ جغرافیای محدود با ظرفیت ثروت آفرینی سرشار

روستا؛ جغرافیای محدود با ظرفیت ثروت آفرینی سرشار

پارسینه: روستا به عنوان محلی برای تولید ، خودکفایی و اشتغال از نظر برنامه ریزان و فعالان اقتصادی ایران همواره مغفول مانده و هنوز علیرغم گذشت نزدیک به چهار دهه از تحول سیاسی و اجتماعی در کشور ما اقتصاد روستا آنگونه که باید مورد توجه نیست.

به گزارش «پارسینه» ، در بسياري از کشورها، توسعه روستائي به مثابه راهبردي با اهميت براي تامين نيازهاي اساسي و توزيع بهينه منافع ناشي از توسعه ملي تلقي شده و بدين منظور نيز با شيوه هاي متعدد،الگوهاي متنوعي براي توسعه روستايي تجربه شده که عمدتا دستاوردهاي مطلوبي نداشته و هنوز نيز سهم جوامع روستايي جهان سوم از توسعه و پيشرفت بسيار اندک است و اکثر فقراي اين کشورها يا در روستاها بسر مي برند و يا شهرنشيناني عمدتا حاشيه نشين با منشاء روستايي بوده اند.

در ايران گر چه از ابتداي قرن حاضر تلاش هاي پراکنده اي براي توسعه روستايي آغاز گرديده و در تدوين بر نامه هاي عمراني کشور نيز تا حدودي مورد توجه قرار گرفته است اما تغيير و تحول در جامعه روستايي ايران با انقلاب اسلامي ابعاد گسترده و عميقي يافت، هر چند به تناسب دگرگوني ها بر مسائل و چالش هاي توسعه روستايي نيز افزوده شد، بطوري که امروزه ضمن آن که بسياري از مسائل ديرينه کماکان بجاي مانده، چالش هاي نويني نيز سر بر آورده اند.

ایران به دلیل ویژگی منحصر بفرد در برخورداری از آب و هوایی چهار فصل می‌تواند در تمام فصول سال محصولات کشاورزی، دامی و آبزی تولید کند. برای نمونه در این عرصه ، حدود ۴۰ هزار قنات مخروبه در کشور وجود دارد که با یک سرمایه‌گذاری اندک می‌توان آنها را احیا و از احداث چاه های مخرب عمیق در پیرامون مزارع جلوگیری کرد.
با اتکا به اقتصاد روستایی حتی میتوان ایران را به صادرکننده محصولات سالم (ارگانیک) به اقصی نقاط جهان تبدیل کرد و از این طریق به خود کفایی مورد نظر اقتصادی که آرزوی همه می باشد، دست یافت.

باید توجه داشت که اقتصاد روستایی مقوله ای فراتر از کشاورزی و دامداری است و در اقتصادهای حتی پیشرفته نیز صنایع کوچک و متوسط در کنار تولید یعنی روستاها شکل میگیرند و مدل توسعه برخی کشورهای اروپای غربی و سایر نقاط جهان میتواند الگویی در این رابطه برای برنامه ریزان کشور ما محسوب شود.
روستا؛ جغرافیای محدود با ظرفیت ثروت آفرینی سرشار

در حقیقت استفاده از تجارب سایر کشورها و اقتصاددانان است که میتواند برای شکل گیری الگویی بومی و متناسب با فرهنگ ها و شرایط محلی روستاهای مختلف در سراسر ایران کمک کند.
تردیدی نیست که برنامه ریزی برای ایجاد ارتباطات و زیرساخت های اولیه مورد نیاز برای شکل گیری اقتصادی مستقل و خودکفا در روستا یک ضرورت حیاتی است و از این نظر میتوان در یک زمان بندی مناسب به ۹۰ درصد نیازها در این بخش با سرمایه گذاری های بسیار کمتر از نیاز های زیرساختی در شهرها و شهرک های صنعتی اقدام نمود.

مناطق روستایی ایران در حال حاضر با بیش از ۶۰ هزار آبادی و حدود ۲۲ میلیون نفر جمعیت از فضای پرمزیت برای افزایش ثروت برخوردار است و این مزیت ها از نظر توسعه کمی و کیفی قابل تاکید است ولی متاسفانه برنامه نویسان و برخی مدیران هنوز با هنر استفاده از این مزیت ها به صورت کامل آشنا نیستند.
به همین جهت است که روستاهای ما در طول پنج یا شش دهه اخیر در یک مسابقه طاقت فرسا و ناخوشایند مهاجرت از روستاها به شهرها درگیر شده اند و این روند همچنان ادامه دارد تا همه روستاهای ما خالی از سکنه شده و شهرهای بزرگ و کوچک محل مصرف مواد غذایی و ملزومات زندگی دیگر کشورها از جمله چین گردد.

این در شرایطی است که تاثیر پذیری فعالیت های صنعتی، بازرگانی و امور دیگر در شهرها از تحولات منفی سیاسی و اقتصادی جهانی بسیار بالاست ولی در روستاها تاثیر پذیری از اقتصاد جهانی تقریبا صفر است و کمترین اثر را روی فعالیت های تولیدی و خدماتی آن میگذارد.
برای نمونه حتی در سرد سال ترین و خشک سال ترین فصول سنواتی اقتصاد روستایی قادر به تداوم حیات می باشد و این یک امکان بی نظیر برای رهایی از یوغ شرایط سنگین و تحکم آمیز عرضه کنندگان مواد غذایی در بورس های بین المللی را در اختیار اقتصاد ملی قرار میدهد.ضمن اینکه باید در روستاها صنایع جانبی و مورد نیاز بخش کشاورزی و دامداری نیز ایجاد شود ؛ تا روند مهاجرت به شهرها عملا معکوس شود.

رهبر انقلاب، سی ام بهمن ۹۲ با ارائه الگویی ۲۴ بندی با عنوان "سیاست‌های کلی اقتصاد مقاومتی"، چاره مشکلات اقتصادی را استفاده بهینه از ظرفیت های عظیم داخلی دانستند که درسایه آن چرخ اقتصاد کشور با استعدادهای سرشار معنوی، مادی و ذخائر و منابع غنی و متنوع به گردش در می آید.

به گفته کارشناسان یکی از این ظرفیت ها نقش آفرینی روستاییان در تحقق اقتصاد مقاومتی است به طوری که اکنون بخش عمده ای از تولیدات داخلی از جمله کشاورزی بر دوش این قشر پر تلاش قرار دارد.

بنابراین جغرافیا و فضای اقتصادی و تولید ثروت در عرصه های روستایی شامل "کشاورزی با همه زیر بخش ها ، صنایع دستی ، صنایع کوچک ، خدمات ، بازرگانی داخلی و خارجی باید بخوبی از هم تمیز داده شده و در برنامه توسعه روستایی کلان برای ایران گنجانده شده و هرچه سریعتر در راستای بازگشت به خود در اقتصاد ملی و کمک به توسعه عدالت اجتماعی به اجرا درآید.




ارسال نظر

  • سبحان شاهمرادی اصولگرا

    روستا جای باصفایی هست

  • ناشناس

    متاسفانه سالهاست روستاها کارکرد خود را از دست داده اند نمی گویم مدرنیته و پیشرفت روزافزون بشری در واپسگرایی روستاهای ایران مقصر هست اما طبق معمول عدم استفاده صحیح از امکانات و بی جنبه بودن جامعه ایرانی عامل این زندگی تشریفاتی و پرهزینه و فلاکت بار روستایی هست اتفاقا آقای شاهمرادی عزیز دیگه روستا صفایی نداره چون محیط زیستمون را بادستان خود تخریب کرده ایم خونه های بزرگ هزار و دوهزار متری قدیم تبدیل به آپارتمان شده اند و روستا نشینان تمام مایحتاج خود منجمله نان ٬ سبزی ٬ تخم مرغ و ... را از شهر می خرند.

اخبار مرتبط سایر رسانه ها
    اخبار از پلیکان

    نمای روز

    اخبار از پلیکان

    داغ

    حواشی پلاس

    صفحه خبر - وب گردی

    آخرین اخبار