انقراض وحوش در سایه قوانین زنگ زده حمایت از حیوانات

به گزارش پارسینه، شاهرگ محیط زیست، همان جنبه حیات آن است که یکی از نمادهای اصلی آن حیوانات می باشند. اصلی که آموزه های دینی بر آن تاکید می کند و باورهای هر انسانی آن را محترم می شمارد. اما متاسفانه باز هم بعد از وقایع سال های اخیر در حیوان آزاری که دل هر انسانی را به درد می آورد شاهد دست به دست شدن فیلم ها و تصاویری از این عمل غیر انسانی هستیم.

با جستجویی ساده در اینترنت و فضای مجازی با کلید واژه های مرتبط دهها تیتر را در این باره می توان در رسانه ها و فضای مجازی مشاهده کرد.

تیترهایی نظیر؛

خس خس زجر آور نفس های حیوانی که به دار آویخته شده!

کشتار قوچ ها در بوشهر

نسل کشی گونه حفاظت شده و روبه انقراض در خوزستان

به دار آویختن روباه!

و ...
دردناک تر آنکه برخی به اصطلاح شکارچیان و عوامل کشتار حیوانات و وحوش با گرفتن عکس و فیلم در سایه قانون های زنگ زده و کم اهمیتی مسئولین مربوطه حوزه محیط زیست با دیدن حاشیه های امن برای خود، حتی در قدمی فراتر به رجز خوانی برای رئیس محیط زیست مقابل دوربین! اقدام کرده اند.

و در آخرین سکانس از این جریان فیلم ۴۰ ثانیه ای شکار افتخار آمیز پلنگ! در فضای مجازی دست به دست شد.

آقای صادقی، فعال حیات وحش با انتقاد از واکنش نشان ندادن جدی مسئولان سازمان حفاظت محیط زیست به کشتار حیات وحش توسط شکارچیان و حیوان آزاران می گوید: متاسفانه گویی مسئولان سازمان حفاظت محیط زیست دغدغه زیست محیطی ندارند؛ و در صورت واکنش نشان دادن آن هم با تاخیر عجیب صرفا جلوی دوربین حرفهایی زده می شود و قضیه خاتمه می یابد و این می شود که هر روز این داستان در رسانه ها به عنوان تیتر یک احساسات میلیونها انسان را جریحه دار می کند.

دانلود

نظام حقوقی حیوانات در ایران و قانون های زنگ خورده

متاسفانه، نظام حقوقی حیوانات در ایران و جهان سوم، برخلاف جوامع پیشرفته و کنوانسیون های بین المللی گسترده و متعدد و موجود، آغاز تحول و توجه خویش را نسبت به آنها گذرانده و قوانین و قواعد موضوعۀ مقرر در این نظام نسبت به حقوق حیوانات، رضایت بخش نبوده و تضمین کنندۀ حقوق طبیعی و قانونی آنها نمی باشد. همین مهم، یعنی؛ نبود نظام حقوقی و تقنینی مناسب و وجود خلاء های قانونگذاری و در نتیجه، فقدان نظام تضمینات حقوقی و قانونی موثر و همه جانبه، موجبات سوء استفاده هر چه بیشتر انسان نماهای حیوان آزار را فراهم آورد و اعمال هر نوع خشونت و بی مهری نسبت به حیات حیوانات، گویی طبیعی و مجاز به شمار می رود!.

نمونه ای از این قوانین، فصل بیست‌وششم بخش تعزیرات قانون مجازات اسلامی تحت عنوان «احراق و تخریب و اتلاف اموال و حیوانات» به تعیین مجازات حیوان‌آزاری پرداخته است. در ماده ۷۸۰ این قانون می‌خوانیم: «هرکس به عمد و بدون ضرورت حیوان حلال‌گوشت متعلق به دیگری یا حیوانی که شکار آنها توسط دولت ممنوع اعلام شده است را بکشد یا مسموم یا تلف یا ناقص کند، به حبس از نودویک روز تا شش‌ماه یا جزای نقدی از یک میلیون‌و‌پانصدهزار ریال تا سه میلیون ریال محکوم خواهد شد.»

صرفنظر از مذموم بودن ایذاء و آزار حیوانات به اشکال گوناگون، تکرار و تدوام این روند، زنگ خطری جدی نسبت به وضعیت محیط زیست و حیات حیوانات در ایران و متاثر شدن افکار عمومی و رسانه ها است که با توجه به انعکاس آن در فضای مجازی و رسانه ها در عصر تکنولوژی ضرورت چاره اندیشی و پیشگیری از وقوع و انعکاس چنین صحنه های دهشتناک بسیار جدی است.

فرهنگ سازی گسترده، مستمر و همه جانبه نسبت به محیط زیست و حقوق حیوانات، تعامل مستمر و دو جانبه بین گروههای مردم نهاد و فعالان محیط زیست و دیده بان حقوق حیوانات و بر طرف کردن خلاء ها و نارسائی های مشهود و متعدد موجود در نظام حقوقی و تقنینی مربوط به محیط زیست و حقوق حیوانات، با استفاده از دانش حقوقی و کارشناسی حقوقدانان، دانشگاهیان، همراه با ایجاد مدیریتی هماهنگ و کارآمد در حوزه های مزبور، بایسته های لازم برای حفاظت از حقوق محیط زیست، حقوق حیوانات و حیات وحش ایران است.

فرجام بحث اینکه؛ یک حریم سه ضلعی می تواند از حیات وحش و حیوانات حمایت کند. ضلع نخست فرهنگ سازی و گسترش فرهنگ مهربانی با حیوانات است، ضلع دوم جرایم و حمایت های قضایی است و ضلع سوم تلاش در جهت کاهش اسلحه شکاری و افزایش محیط بانان است. هر کدام از این اضلاع وجود نداشته باشد این حریم ناقص است و باید در آینده شاهد فاجعه زیست محیطی در ابعادی وسیع تر از این بود.