سکوت در برابر نمایش کاشی های مفقوده ایرانی در موزه لوور

به گزارش «پارسینه» ، دکتر حسن کریمیان، باستان‌شناس و معاون پژوهشی دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران چند روز قبل در مصاحبه‌ای با بیان اینکه در بخش اسلامی موزه‌ی لوور نسخه‌های خطی، در و پنجره‌های منبت کاری شده، کاشی‌ها، عناصر گچ‌بری شده، حجاری‌های روی سنگ و هر عنصری که به نحوی به بناهای تاریخی مربوط می‌شوند، به نمایش درآمده‌اند، گفت که آخرین بازدیدی که پیش از این از موزه‌ی لوور داشتم به سال ۹۳ بازمی‌گردد، اما در آن زمان و قبل از آن چنین چیزی را در موزه‌ی لوور ندیده بودم، این تعداد کاشی و عناصر تاریخی در بخش اسلامی موزه لوور چشمگیر بود.

دکتر حسن کریمیان با بیان این‌که قطعاً با توجه به تعداد عناصر تاریخی که در این فصل در موزه‌ی لوور به نمایش درآمده‌اند و همچنین از حجم و تنوع این آثار می‌توان متوجه شد که این آثار نمایش داده شده یک بیستم آن‌ چیزی است که در انبارهای موزه‌ی لوور وجود دارند، ادامه می‌دهد:

چیزی حدود دو سه هزار قطعه از اجزای تزئینی بناهای ایران در این بخش از موزه وجود داشتند. برایم جالب بود که چطور این همه عناصر تزئینی در موزه لوور به نمایش درآمده‌اند؟ در حالی که تا پیش از این، نمایش این آثار در این موزه‌ی مهم بسیار محدود بودند.

«کریمیان» تأکید می‌کند که همه‌ی این آثار جزو تزئینات بناهای تاریخی هستند که به‌ خصوص از ایران به کشورهای دیگر قاچاق می‌شوند و معمولاً مقصد این آثار به موزه‌های کشورهای پیشرفته مانند «هرمیتاژ»، «لوور»، لندن، ژاپن یا آمریکاست.

موضوع چپاول عرصه های باستانی و تاریخی ایران توسط عوامل دلالان و بیگانگان تازه و یا رویدادی نیست که به گوش هیچ ایرانی یا رسانه ای در جای جای جهان نرسیده باشد. ولی موضع بهت آور در این میان به نمایش درآمدن آثار به سرقت رفته در یک موزه باصطلاح معتبر در قلب اروپا یعنی پاریس فرانسه است. جای شگفتی است که دولتی که مدعی دفاع از دموکراسی است از باند های چپاولگر و دزدان حرفه ای آثار باستانی اشیا را خریداری کرده و در معروفترین موزه خود در ویترین ها برای بازدید عموم قرار می دهد!!

تردیدی نیست که اگر یک گزارش مستند از دیگر موزه های اروپایی نظیر ویکتوریا و آلبرت ، موزه های آلمان ، هلند، آرمیتاژ ، اسپانیا و دیگر مناطق در آمریکای شمالی و دیگر ممالک توسعه یافته تهیه شود، معلوم خواهد شد که دستانی نامرعی در سطحی جهانی در کارند تا در مناطقی که اهمیتی جدی به حراست از داشته های میراثی و فرهنگی خود نمی دهند ، آثار نفیس و با ارزش آنها را غارت کرده و با کمک دزدان و عوامل حرفه ای به موزه ها و مجموعه های زیرزمینی و یا حراجی های معروف انتقال دهند.

خصومت های آشکار و پنهان استعمار نو و کهن با آئین اسلام ، ملت های مشرق زمین و مظاهر تمدن شرقی برکسی پوشیده نیست و غارت اشیا باستانی نظیر اقلام استثنایی و بدیع دوره های مختف تاریخی ایران و اخیرا کاشی ها و سنگ نوشته های سردر بناهای تاریخی از جمله این برنامه حساب شده برای محو هویت تاریخی ملت ها است.

نظیر این اقدام حساب شده و سازمان یافته را در نکته ای دیگر در خاورمیانه عربی در فلسطین شاهد بوده و هستیم که چگونه آثار دوره های اسلامی متعلق به اعراب فلسطین محو و بجای آنها آثاری مجعول ساخته و پرداخته می شود، یا در سالهای اخیر آثار باستانی کشور سوریه چگونه توسط بدنام ترین گروه تروریستی به قلب اروپا قاچاق شده و در موزه های بین المللی به نمایش در می آمد!

براساس معاهدات بين‌المللي، گالري‌ها و موزه‌ها حق خريد و به نمايش گذاشتن آثار تاريخي سرقت شده از كشورها را ندارند. اما اكنون به‌نظر مي‌رسد موزه لوور يكي از معتبرترين و بزرگ‌‌ترين موزه‌هاي جهان اقدام به خريد اشياي تاريخي به سرقت رفته و قاچاق شده از ايران كرده است. برجامعه فرهنگی و مسئولین میراث گردشگری و صنایع باستانی فرض است تا نگذارند بیش از این تپه ها ی باستانی ، آثار معماری بدیع دوره های مختلف ، معابد ، مساجد ، امامزاده ها و حتی موزه های ما در معرض غارت و چپاول باندهای خرید و فروش اشیا قدیمی و تاریخی غربی ها قرار گیرند.