اسرافی معادل غذای ۱۵ میلیون نفر!

به گزارش خبرنگار «پارسینه» ، آمارهای منتشر شده از سوی سازمان جهانی خواروبار و کشاوزی(فائو) نشان می دهد در حالی میلیون ها انسان در جهان با مشکل گرسنگی دست و پنجه نرم می کنند که هر ساله بخش مهمی از تولید غذای جهان در زنجیره توزیع، برداشت و مصرف به هدر می رود.

فائو(سازمان جهانی خواربار)چندی پیش به انتشار آماری مبنی بر میزان مواد غذایی دور ریختنی کشورهای جهان اقدام کرد که براساس برآورد این نهاد بین المللی ۱٫۳ میلیارد تن از مواد غذایی و محصولات کشاورزی تولیدی در جهان طی یک سال از بین می رود که این رقم معادل تولید ۲۸ درصد از کل زمین های کشاورزی است.

همچنین طبق این گزارش ایران نیز متاسفانه به اسراف و حیف و میل ۳۵ میلیون تنی مواد غذایی سهم بارزی در این لیست ایفا می کرد بطوریکه، بر اساس گزارشات منتشر شده، شکم ۱۵ میلیون گرسنه را در این جهان سیر می کند.

به رخ کشیدن و چشم هم چشمی از طریق دور ریزی و اسراف!

آموزه های دینی و اعتقادات جامعه ایرانی مبنی بر حفظ حرمت و شیوه صحیح مصرف آنچه که به عنوان برکت پروردگار از آن یاد می شود،نشان دهنده سبکی از زندگی است که از بسیاری دور ریزها و غذاهای نیم خور جلوگیری می کند.اما گاهی شوربختانه بر عکس این تعالیم، سبک زندگی فراموش شده و نوعی سبک زندگی مسابقه در اسراف اختراع می شود!

MEHR

کافی است در پایان مراسم عزا یا عروسی، سیری اجمالی بر بشقاب های میهمانان از آن ضیافت حزن یا شادی بیفکنیم،کم نیستند پسمانده غذایی که بر حاشیه بشقاب ها بصورت نیمه خور باقیمانده، میوه هایی فاسد و پلاسیده یخچال ها،شیرهای تاریخ مصرف گذشته که در غفلت مادر خانواده آنچنان به فراموشی سپرده شده اند تا اینکه تاریخ مصرف آن از حد استاندارد و معمول گذشته و دیگر امکان استفاده و تناول آن مسیر نیست، حکایت نان باقیمانده از سفره ایرانی ها نیز خود حدیث مفصلی است که واکاوی و بررسی آن مجالی دیگر را می طلبد.

مرکز تحقیقات مجلس شورای اسلامی نیز در گزارش منتشره خود در دی ماه ۱۳۹۳ برآورد نموده که هزینه تحمیل شده به دولت از محل ضایعات سالانه نان به ۲.۸۵۷ میلیارد دلار بالغ می شود. به تصریح عباس پاپی زاده، سخنگوی کمیسیون کشاورزی در مجلس نهم، ارزش ضایعات مواد غذایی در ایران در سال ۲۰۱۴ تقریباً با مجموع ارقام کالاهای اساسی و محصولات کشاورزی وارداتی دولت در همان سال برابری می­ کند.

شاید اگر برای تهیه قرصی نان مجبور بودیم ساعت ها در صف انتظار بایستیم و در آخر با پرداخت مبالغی بسیار آن را دریافت کنیم، یا برای یک وعده غذا دستمان به سوی همنوع دراز می شد، یا شاید اگر میوه و سبزیجاتی که به جزئی لاینفک از پسماند باقیمانده در سطل های زباله بسیاری از خانوارهای ایرانی تبدیل شده با محدودیت و هزینه سنگین تری توزیع می شد،امروز اینچنین شاهد حیف و میل افسار گسیخته مواد خوراکی و غذایی نبودیم.


با این که ایرانیان در مصرف سوخت، انرژی و هدررفت مواد غذایی و حتی اسراف در زمان و اتلاف آن، رکورد دارند اما در بسیاری موارد مانند مطالعه در رتبه ای به مراتب پایین تر از سرانه استانداردهای جهانی قراردارند. واقعیتی که انعکاس تاسف باری از ضعف فرهنگ مصرف و عدم مهارت در مدیریت آن در کشور حکایت دارد .