شروع فصل لاکچری‌ها/ مسی فصل را آماده آغاز کرد

گزارش - تحریریه پارسینه | برای بارسلونا سیستم ۳-۳-۴ مقدس است اما فرم خوبی که آردا توران این روزها دارد و قرار گرفتنش در ترکیب اصلی در غیبت نیمار، سیستمِ تیمِ لوئیس انریکه بیشتر به ۲-۴-۴ شبیه شده است. لیونل مسی، لوئیس سوارز و توران تا اینجای فصل ۱۰ گل از ۱۱ گل بارسا را زده‌اند که سهم ملی‌پوش ترکیه‌ای سه گل بوده است.

شاید در این مقطع از فصل هنوز خیلی مهم نباشد اما تاثیر توران بعد و لایه‌ای جدید به خطِ حمله‌ بارسا اضافه کرده است. البته باشگاه هنوز دنبالِ خرید یک مهاجم دیگر، با هدف اصلیِ پاکو آلکاسر است. اما والنسیا اصرار دارد که مهاجمش فروشی نیست. اگر در نهایت این انتقال صورت نگیرد، توران می‌تواند نقش مهاجمِ چهارم را برای بارسا بازی کند، با اینکه او در اصل یک هافبک است.

نداشتن تدام و حضورِ پشتِ سر هم در خطِ میانی، شانسِ توران برایِ اشغال جای آندرس اینیستا و ایوان راکیتیچ را خیلی کم می‌کند. بازی توران برای قرار گرفتن در خطِ میانی بارسا به اندازه‌یِ کافی روان نیست. اما او یک دریبل‌زن ماهر با قدرت تمام‌کنندگی بالا است. پس شاید بارسا همین حالا مهاجمی که دنبالش است را بین بازیکنانش دارد.

نمایش بارسا در پیروزی ۲-۶ مقابل رئال بتیس بدون توپ چشمگیر بود و البته سوارز این فصل را درست همانطور شروع کرد که فصل پیش را به پایان برده بود. مسئله‌ی بسیار مهم برای بارسا بازگشت مسی به فرم بود. مسی در این بازی چه از نظر فیزیکی و چه از نظرِ ذهنی کاملا آماده بود و پر از انگیزه. این بهترین خبر برای بارسایی است که قصد دارد از عنوان قهرمانیش در لالیگا دفاع کند.

رقیب اصلی بارسا در این دفاع رئال مادرید است، تیمی که بدون پنج بازیکن اصلی‌اش، کریستیانو رونالدو، کریم بنزما، لوکا مودریچ، پپه و کیلور ناواس، در هفته‌ اول به آنوئتا سفر کرد. اولین حسی که من از رئال این فصل گرفتم، شباهت زین‌الدین زیدان به کارلو آنچلوتی بود. زیدان به هیچ وجه غیبت بازیکنان اصلی‌اش را بهانه قرار نداد. او به بنزما گفته هر وقت صد در صد آماده شد بازگردد، و کسی نمی‌داند این اتفاق دقیقا کی می‌افتد.

اما تفاوتی که زیدان با آنچلوتی دارد اینجاست که لزوما بازیکنانی که در رختکن تاثیر بیشتری دارند را در ترکیب اصلی قرار نمی‌دهد. نیمکت‌نشین کردن خامس رودریگز و ایسکو و بازی دادن به مارکو آسنیسو و متئو کوواچیچ در پیروزی ۰-۳ مقابل رئال سوسیداد نشان داد با اینکه زیدان به تمامِ بازیکنانش احترام می‌گذارد اما فقط به خاطر نامشان بهشان بازی نمی‌دهد. باید ببینیم این داستان وقتی پنج بازیکن مذکور هم بازگشتند ادامه پیدا خواهد کرد یا نه. خود زیدان گفته با بازگشت آن‌ها سردرد بزرگی برای انتخاب ۱۱ نفر اصلی خواهد داشت.

در هر صورت نقطه‌یِ قوتِ انتخاب‌هایِ زیدان این است که تمامِ بازیکنانِ اسکوادش را آماده و رویِ فرم نگه می‌دارد و بهشان نشان می‌دهد همه برایِ تیم ارزش دارند. مثلا آسنیسو فصل را خیلی خوب شروع کرد و پاسخ اعتماد زیدان را داد. یا آلوارو موراتا که بعدِ جدیدیِ به خطِ حمله‌ی رئال داده است.

نکته‌ی جالب اینجاست که ببینیم این فصل بالاخره "فصل گرت بیل" خواهد شد یا نه. بیل جدا از گل‌هایی که می‌زند، بدون اینکه لازم باشد خیلی در زمین حرف بزند، حالا یکی از رهبران تیم است. بازیکنان دیگر رئال به او نگاه می‌کنند و ازش الهام می‌گیرند. اگر بیل این فصل مثلِ فصل قبل بازی‌های زیادی را از دست ندهد (۱۵)، می‌تواند بدل به کلیدی‌ترین مهره‌ی رئال شود.

اما دیگر تیم مادرید و ضلعِ سوم مثلث قدرت لالیگا در هفته‌ی اول موفق نشد سه امتیاز را به دست بیاورد. تساویِ ۱-۱ مقابلِ آلاوسِ تازه به لا لیگا صعود کرده نشانه‌هایی از هشدار برای اتلتیکو مادرید داشت. مهمتر از همه اینکه اتلتی باید در تمامِ کردن موقعیت‌ها پیشرفت کند، به خصوص کوین گامیرو، خریدِ تابستانی این فصل از سویا. اتلتی در این بازی فرصت‌هایِ زیادی خلق کرد اما فقط از روی یک ضربه‌ی پنالتی به گل رسید. اتلتی برایِ جنگیدن برایِ قهرمانی نیاز دارد بازیکنی غیر از آنتوان گریزمن هم بار گلزنی را به دوش بگیرد.

مسئله‌یِ دیگر اینکه گاهی غرایزِ دیگو سیمئونه بهش ضربه می‌زنند. سیمئونه مقابل تیمی که می‌دانست با تعداد بالا و عمقِ زیاد دفاع می‌کند، از تیاگو و گابی در مرکزِ خطِ میانی استفاده کرد و عملا نیمه‌یِ اول را هدر داد. تازه با انتقالِ کوکه و سائول نیگز به مرکز زمین بود که اتلتی توان و خلاقیت لازم برای نفوذ به چنین دفاعی را پیدا کرد.

فعالیت اتلتی در بازار ترنسفرهای تابستانی هم کامل نبوده است. هدف اصلی اتلتی بازگرداندن دیگو کاستا به ویسنته کالدرون بود، اتفاقی که رخ نداد. اتلتی در حال حاضر مهاجمی ندارد که بتواند مدافعین حریف را به شکل فیزیکی درگیر کند و در ضمن گل هم بزند. اتلتی در واقع یک کاستا ندارد، چیزی که واقعا لازم دارند.

گامیرو بین خطوط خوب است و فرناندو تورس آماده به نظر می‌رسد، اما راه حل بلند مدتی نیست. این وضعیت بدین معناست که تیم سیمئونه باید راه‌های دیگر و مختلفی برای گل زدن پیدا کند. نفوذ از بال‌ها و ارسال توپ هنوز یک گزینه به شمار می‌رود، اما نمی‌تواند با توجه به داشتن مهاجمینی که هیچکدام سرزن نیستند چندان تاثیرگذار باشد. پس اتلتی باید به موج دوم حمله‌اش و خلاقیتِ هافبک‌هایش اعتماد کند. این مسئله‌ی بزرگی نیست چون نوعی غیرِ قابل پیش‌بینی بودن را به تیم اضافه می‌کند. اما در مجموع اتلتی متخصصی مثل کاستا را کم دارد.