چرخ دنده های زنگ زده تولید در انتظار حمایت

با اعلام وزارت صنعت، معدن و تجارت در حال حاضر بیش از ۸۰ هزار واحد صنعتی کوچک و متوسط در سراسر کشور مشغول فعالیت هستند که چرخ تولید به دست آن ها می چرخد و پشتوانه صادرات به خصوص در این اوضاع کاهش قیمت جهانی نفت محسوب می شوند.

اما به تازگی تعطیلی کارخانه های قدیمی زنگ خطری برای صنایع کشور به صدا درآورد و بسیاری از کارشناسان اقتصادی معتقدند که با ادامه روند کنونی، احتمال شدت گرفتن این بحران و تعطیلی برخی دیگر از واحدهای صنعتی در آینده نزدیک وجود دارد؛ در صورتی که مسئولین اقتصادی کشور هر چه سریعتر سیاست های جدیدی در حوزه بازسازی صنعت را در پیش نگیرند، شاهد ورشکستگی کارخانه های تولیدی بیشتری خواهیم بود.

به گزارش «پارسینه» ، تولید داخل یکی از زمینه های ایجاد اشتغال و ارزش افزوده محسوب می شود و در صورت جلوگیری از پخش اجناس قاچاقی و بی کیفیت چینی در بازار مخصوصا در عرصه پوشاک می تواند به منبع درآمد قابل توجه برای بخش خصوصی کشور تبدیل شود.

این بخش مهم در زمان حاضر بدلیل حضور اجناس بی کیفیت ولی ارزان چینی و دیگر کشورها در تنگنای تحمل ضررهای انباشته ناشی از عدم توان رقابت مواجه است. این در حالی است که واحدهای تولیدی سنتی پوشاک در شهرهایی چون تبریز ، تهران ، مشهد و چند شهر مهم دیگر با کاهش ظرفیت و یا تعطیلی مواجه هستند.

با کمال تاسف عدم توجه به رفع موانع تولید در این عرصه و تداوم ورود سیل پارچه و پوشاک قاچاقی، مقاومت این صنف رنگ باخته و کم کم تولیدی های پوشاک نیز به سرنوشت واحدهای تولید کفش دست دوز دچارگردیده و بتدریج از دور فعالیت و تولید خارج می شوند.

در ارتباط با وضعیت وخیم صنف تولید پوشاک رئیس اتحادیه تولید پوشاک دوخته یکی از کلان شهرهای کشورمان در گفت وگویی اظهار داشته است که با توجه به بررسی‌های انجام شده از ۶۰۰۰ واحد صنفی ۲۰۰۰ واحد متواری حال خروج کامل از این صنف هستند و این نشانه وضعیت بد بازار، رکود اقتصادی و نداشتن برنامه‌ای مناسب برای بازار و عرضه و تقاضاست.

وی با بیان اینکه ۵۰ درصد پوشاک موجود در بازار دارای مارک ترکیه است، خاطرنشان کرد: بازار باید به‌صورت رقابتی باشد در این صورت قیمت‌ها به میزان مناسبی می‌رسد و مصرف‌کننده، تولیدکننده و عرضه‌کننده منتفع می‌شوند، اما دخالت در بحث قیمت‌‎گذاری موجب می‌شود تعدادی از تولید کنندگان که جنس خوبی تولید می‌کنند نتوانند اجناس خود را به قیمت واقعی بفروشند و مجبور به فروش آنها با نام جنس ترک می‌شوند.

وی نیز همانند دیگر فعالان صنف البسه معتقد است که با شرایط حاکم حجم زیاد کالای قاچاق و کم‌توجهی‌هایی که نسبت به تولیدکنندگان می‌شود آن‌ها یکی پس از دیگری تولید را ترک گفته و پول‌هایشان را وارد کسب و کار دلالی و واسطه‌گری می‌کنند.

بنابراین در این مقطع تاریخی و حساس متولیان اصلی بخش های اقتصادی باید در نظر داشته باشند که لازمه چرخش بهینه چرخ های اقتصادی بویژه در کارگاه های کوچک و متوسط در کشورمان حذف عامل قاچاق از بازار و بها دادن به تولید داخل بجای عرضه انبوه کالاهای تولید خارج می باشد.

این اصل مهم یک ضرورت اجتناب ناپذیر و تاریخی بحساب می آید و در صورت عدم توجه به آن و وقفه طولانی در رسیدگی به مسائل و رفع مشکلات اقتصاد ملی ضربه جبران ناپذیری را بر پیکر آن وارد خواهد کرد.

دلیل این مهم این است که اگر کارگاه های کوچک و متوسط نظیر صنف پوشاک ، کفش و کیف ، کارگاه های صنعتی کوچک و متوسط از دور فعالیت خارج شوند ، دیگر در آینده حتی اگر کمک های مالی قابل توجه نیز به آنان بشود، قادر به جمع کردن مجموعه خود و راه اندازی مجدد کارگاه به شکل و سیاق کنونی نخواهند بود. لذا باید تامل و دوراندیشی را از دست ندهیم و تا دیر نشده است در راه تسهیل فعالیت صنوف سنتی تولیدی در کشورمان گام هایی عملی و منطقی برداریم.

بنابراین ، در سالی که با توجه به شعار سال به طور اختصاصی مسائل اقتصادی مورد توجه قرار گرفته و برای شکوفایی اقتصاد کشور به اجرایی شدن هر چه بهتر بندهای اقتصاد مقاومتی نیازمند هستیم باید ارزش گذاری به تولید داخلی در دستور کار دولتی ها و بخش خصوصی قرار گیرد چرا که تعطیلی بنگاه های تولیدی موجبات رو به زوال رفتن اوضاع اقتصادی کشور را فراهم می کند.