واکنش توکلی به تیتر جنجالی یالثارات

به گزارش «الف»، در یادداشت تلگرامی توکلی که با عنوان «بازنده و بازنده‌تر» منتشر شده، آمده است:

۱- گاهی یک سخن ممکن است تمام زحمات آدم را بر باد دهد. نشریه «یالثارات» عکس‌هایی از هنرپیشگانی با همسرانشان که در جشنواره حافظ شرکت کرده بودند منتشر كرد و نسبت «دیّو...» به آن بازیگران داد.

۲- پیامبر(ص) در وصیت به امام علی (ع) فرمود: «مسلمان کسی است که مردم از آسیب دست و زبانش سالم بمانند» و باز فرمود: «علی جان خداوند مخلوقی برتر از زبان نیافریده است که با زبان انسان وارد بهشت می‌شود و با همین زبان به جهنم درمی‌افتد. پس آن را محدود کن که اگر رهایش کنی سگ هاری خواهد بود».

۳- گناه همسران آن بازیگران این بود که حکم حجاب را رعایت نکرده بودند و تبرج و جلوه‌گری هم داشته‌اند. شک نیست که مسلمان باید حجاب را مراعات کند و در غیر این‌صورت گناه مرتکب شده است که اصلاح رفتار و توبه چاره‌ای برای بخشش خدای رحیم است. از نظر اجتماعی نیز حداکثر تعزیر دارد که تنبیهی کمتر از حد شرعی است.

۴- آقایان، بازیگران مخاطب آن نسبت زشت، نیز گناهشان بیشتر از همسرانشان نباشد، کمتر نیست؛ زیرا علاوه بر رضایتی که علی‌القاعده داشته‌اند، چون قوام خانه با آنهاست مسئولیتشان بیشتر است.

۵- آثار منفی این تبرج و رضایت به آن، در رواج بی‌مبالاتی جنسی و تضعیف بنیان‌های خانواده بر کسی پوشیده نیست درحالی‌که قوام خانواده برای خود این آقایان و خانم‌ها نیز مهم است ولی غفلت دارند که یکی از عوامل مخرب برای کانون خانواده همین رفتار و رضایت به آن است.

۶- شکی هم نیست که اگر مسلمانی با این صحنه روبه‌رو شود، اگر شرایط اقتضا کند با رعایت ضوابط نهی‌ازمنکر هم بر او واجب است. اما...

۷- پس از وقوع، انتشار این عکس‌ها چه وجهی دارد؟ علی‌القاعده مجاز نیست؛ البته اگر کسی بخواهد به عنوان تقبیح این‌گونه اعمال به آن عکس‌ها استناد کند به شرط آنکه بیننده یا بینندگان، صاحبان آن تصویر را نشناسند، مجاز است. ولی انتشار عکس مرد شناخته‌شده‌ای با همسرش که حجاب ندارد گناه است. گناه با گناه چاره نمی‌شود.

۸- گناه انتشار عکس‌ها به کنار، نسبتی که به مردان این زوج‌ها داده شد با دو معصیت بزرگ همراه است که برای یکی حد شرعی و برای دیگری مجازات کمتر، یعنی تعزیر جاری می‌شود. وقتی به مردی بگوییم «دیّو...» در آن واحد به دو نفر دو نسبت می‌دهیم: نسبت زنا به زن عفیف (معنای خاص آن در نظر است؛ بی‌حجاب بی‌عفت نیست) و نسبت «...کشی» به شوهر که مخاطب آن فحش بوده است.

۹- مجازات گناه اول حد شرعی است که در آیه ۴ سوره نور آمده است: وَالَّذِینَ یَرْمُونَ الْمُحْصَنَاتِ ثُمَّ لَمْ یَأْتُوا بِأَرْبَعَةِ شُهَدَاءَ فَاجْلِدُوهُمْ ثَمَانِینَ جَلْدَةً وَلَا تَقْبَلُوا لَهُمْ شَهَادَةً أَبَدًا وَأُولَئِکَ هُمُ الْفَاسِقُونَ؛ به کسانی که بدون داشتن چهار شاهد، زنان عفیف را به زنا متهم می‌کنند، ۸۰ ضربه تازیانه بزنید و تا پایان حیات‌شان هرگز گواهی‌شان را نپذیرید. و آنان فاسق و گنهکارند. تنبیه سخت بدنی و محرومیت از یک حق اجتماعی مهم. نسبتی که به مرد مخاطب داده شد، گرچه مجازاتش حد نیست ولی کم نیست. افترا انتساب کاری به فردی است که آن کار از نظر قانون جرم باشد. چون «...کشی» قانونا جرم است پس نسبت‌دادنش به دیگری افترا است (با شرایطی). مجازات مفتری یک ماه تا یک سال حبس و تا ٧٤ ضربه شلاق تعیین شده است.

۱۰- چون خداوند را حکیم و عادل می‌دانیم، وقتی گناهی برایش مجازات حد وضع شده باشد و گناه دیگری تعزیر، تکلیف مرتکبان آشکار است.

۱۱- زنان بدحجاب یا بی‌حجاب حق‌‌الله را ضایع کرده‌اند که گناهشان البته آثار منفی اجتماعی نیز دارد. چون این قشر در فرهنگ‌سازی نقش دارند، باید بیشتر در رفتار خویش بیندیشند و چنان رفتار نکنند که در موضع تهمت قرار گیرند. چنان‌که امام علی(ع) فرمود: «کسی که خود را در موضع تهمت قرار می‌دهد نباید جز خویشتن را ملامت کند». ولی یالثارات حق افراد خاص را تباه کرده و حق‌الناس بر عهده دارد. حق‌الناس گناهی است که خداوند از آن نمی‌گذرد مگر صاحب حق بگذرد. علاوه‌بر‌این، با توجه به اینکه نسبت‌دهندگان، خود را حزب‌الله می‌نامند (و انصافا افراد فداکار در دفاع از جان و مال و ناموس همین مردم در میانشان کم نیست)، گناهشان به آبروی دین و متدینان آسیب زده است، پس حق‌الله را نیز ضایع کرده‌اند؛ همچنین چون از موضع انقلاب مرتکب این خطای بزرگ شده‌اند، حق انقلاب هم ضایع شده است. اینان نخست باید به فکر نجات خود از آتش جهنم باشند، بعد به اصلاح دیگران بیندیشند که امام علی(ع) فرمود: «من اصلاح شما را به هزینه فاسدکردن خودم جست‌وجو نمی‌کنم».

۱۲- قانون نیز مرتکب بی‌حجابی را به ١٠ روز تا دو ماه یا پنج هزار تا ٥٠ هزار تومان جریمه نقدی محکوم می‌کند. درعین‌حال بی‌مسئولیتی مرد را نسبت به حجاب همسرش جرم‌انگاری نکرده است. این سهم بازیگران و همسرانشان. اما از آن طرف نسبت‌دهنده آن فحش زشت، چنان‌که ملاحظه شد، به دو دسته مجازات سنگین محکوم می‌شود.

۱۳- در این‌ میان، آن بازیگران و همسرانشان بازنده‌‌اند ولی یالثاراتی‌ها بازنده‌ترند. برادرانه هر دو دسته را به توبه دعوت می‌کنم که «خداوند توبه‌کنندگان را دوست دارد»؛ ولی قبول توبه یالثاراتی‌ها منوط به گذشت بازیگران و همسرانشان است. متواضعانه از یالثاراتی‌ها می‌خواهم برای اصلاح دنیا و آخرت خود از نسبت‌های ناروا پوزش بطلبید و این گذشت را درخواست کنید، حتی اگر کوچک شوید. کوچکی دنیا جبران‌پذیر است، خواری آخرت جبران ندارد. هنرمندان عواطف رقیق دارند و درمی‌گذرند؛ چراکه آنان هم به گذشت و بخشش خداوند نیازمندند، که قرآن در همان سوره نور، آیه ۲۲ می‌فرماید: «وَلْیَعْفُوا وَلْیَصْفَحُوا أَلَا تُحِبُّونَ أَنْ یَغْفِرَ اللَّهُ لَکُمْ وَاللَّهُ غَفُورٌ رَحِیمٌ؛ پس باید ببخشند و از مجازات درگذرند. آیا دوست نمی‌دارید که خدا از گناهان شما چشم بپوشد؟ و پروردگار بسیار آمرزنده و مهربان است».