نه طاعت و نه عصیان، بلکه‏ انکسار، مقرِّب است

ما اگر مُسلم باشیم، مؤمن و متقى باشیم؛ یعنى فاعل همه احکام و تارک همه محرمات و در نهایت محسن باشیم، با این همه، قرب به رحمت حق تحقق پیدا مى ‏کند، نه وصال به رحمت؛ که وصال، اخبات‏ مى‏ خواهد و مخبت از محسن بالاتر است.

ادعاى امشب من، بر خلاف همه ادعاهایى که تا به حال شنیده ‏اید که با طاعت، قرب حاصل مى‏ شود، این است که نه طاعت و نه عصیان، بلکه‏ انکسار، مقرِّب است. و غرورِ طاعت‏ و غرورِ حالت‏، دور کننده و مُبَعِّد است.وصال رحمت، منوط به اخبات، به خشیت و به خضوع است.

استاد علی صفایی حایری/ اخبات، ص 45