حسن ظن به خدا از زبان علی علیه السلام

از امام باقر روایت شده که آن حضرت فرمود: در کتاب علی یافتیم که رسول خدا بر منبر فرمود:

سوگند به خدایی که جز او خدایی نیست، به هیچ مومنی خیر دنیا و آخرت داده نمی شود مگر به واسطه ی حسن ظنش به خدا و امیدواریش به او و حسن خلق و خودداری از غیبت مومنین.
سوگند به آن خدایی که جز او خدایی نیست، هیچ مومنی پس از توبه و استغفار گرفتار عذاب نمی شود، مگر به واسطه ی سو ظنش به خدا و تقصیر و کوتاهیش در رجای به او و سو خلق و غیبت مومنین.
سوگند به خدایی که جز او خدایی نیست، هیچ بنده ی مومنی نیست که حسن ظن به خدا داشته باشد مگر اینکه خدا نزد ظن بنده ی مومن خود می باشد؛چون خدا کریم است و همه ی خیرات به دست اوست و حیا می کند که بنده ی مومنش حسن ظن به او داشته باشد و او خلاف ظن و امید او با او رفتار نماید.پس نسبت به خدا حسن ظن داشته باشید و به او رغبت نمایید.

از رسول خدا رسیده که فرمود: ذات اقدس حق می گویدمن نزد ظن بنده ی خود هستم؛ پس هر گمانی که می خواهد ببرد.

باز آن حضرت فرمود: احدی از شما نمی میرد مگر اینکه به خدا حسن ظن داشته باشد .

باز از آن حضرت رسیده که ذات اقدس حق فرمود: کسانی که برای من کار می کنند، به اعمالی که برای دستیابی به ثواب و اجر انجام می دهند تکیه نکنند؛ چرا که آنها هرچه کوشش کنند و خود را به رنج و تعب بیفکنند و تمام عمر خود را در عبادت من بگذرانند، باز مقصرند و به کنه عبادت من دست نمی یابند و به کرامت و نعمت هایم در بهشت ها و درجات رفیعه در جوار من نمی رسند،ولی به رحمت من تکیه کنند و به فضل من امیدوار باشند و به حسن ظن به من اطمینان خاطر حاصل کنند ؛ چرا که رحمت من در این صورت آنها را فرا می گیرد و منت من آنها را به رضوانم برساند و مغفرت و آمرزش من عفوم را شامل حال آنها گرداند و من خداوند بخشنده و مهربان هستم و به همین نام نامیده شده ام.



کتاب اسرارالصلوة شیخ جلیل القدر میرزا جواد ملکی تبریزی/ترجمه رضا رجب زاده/ص 239 و 240