گوناگون

این اشتباهات را شما مرتکب نشوید

این اشتباهات را شما مرتکب نشوید

پارسینه: در اوج ساعات ترافیک نخستین روز کاری هفته به مردم زل می زنی و به این فکر می کنی که اگر آنها خدایی ناکرده یکی از اعضای خانواده شان معلول ذهنی بودند حالا وضعشان چطور بود؟

به گزارش پارسینه، د ر اوج ساعات ترافیک نخستین روز کاری هفته٬ ترافیک همت و شلوغی حوالی هروی٬ از پشت شیشه تاکسی زرد داغانی که قرار است شمارا دربست به مقصد برساند تحمل همه مصائب آسان است وقتی به مردم زل می زنی و درباره شان فکر می کنی؛ به این فکر می کنی که اگر آنها و یا خدایی ناکرده یکی از اعضای خانواده شان معلول ذهنی بودند حالا وضعشان چطور بود؟ حتی اگر خودت دچار می شدی چه وضعی داشتی؟ پول خدمات درمانی را از کجا جور می کردی و چه می کردی؟ همه این پرسش های لعنتی در ذهنت می چرخد و به کلی مشکلات و گرفتاری های خودت به تاریکخانه ذهنت٬ همانجا که پستوی ابدی است می رود.

غرق این افکار شوی رنگ دنیایت عوض می شود٬ فضای ذهنت همانی می شود که نداشتی٬ نداشته هایی که برایت عقده شده اند در مقابل داشته هایی که قدرش را نمی دانی زانو می زنند. در حوالی فکرهایی که می آیند و می روند راننده پیر ترمز تندی می زند به نشانه پایان راه. نگاهت را به داخل بر می گردانی و همچنان که فکر می کنی نمی دانی بابت این ترمز از او تشکر کنی یا غر بزنی.

کرایه را که حساب می کنی بازهم دوست نداری به دنیای واقعیات برگردی. سر و سامانی به خودت می دهی و بالای سرت را نگاه می کنی:« مرکز جامع توانبخشی اختلالات جسمی و حرکتی خیریه وحدت». در همان ابتدا٬ رفت و آمد بیماران با همراهشان توجهت را جلب می کند.

طبق قرارمان خانم حسینی منتظر ماست؛ با او هماهنگ کرده بودیم فرصتی را برای بازدید ما از مجموعه وحدت فراهم کند که این فرصت در روز شنبه فراهم شد. همان ابتدای درب ورودی به ما خوشآمد می گوید اما باز هم ذهن درگیر فضای خود ساخته ات هستی. وارد ساختمان که می شوی آدم های رنگارنگ با انواع مشکلات جسمی و روانی دیده می شود. نگاه ها خیلی متفاوت تر از آن چیزی است که به رشته افکارت بند شده است.

دفتر دکتر احمد خلیلی مسول فنی مرکز جامع توانبخشی اختلالات جسمی و حرکتی خیریه وحدت ؛ مردی با موهای سپید و آذری زبان که تخصصش ارتوپدی است. اتاقی در انتهای مرکز محلی است که او به بیان مشکلات می پردازد و با مهربانی نسبت به بیماران می گوید:«هزینه های درمان برای خانواده ها بالاست؛ کمتر خانواده ای از پسش بر می آید٬ سطح معلولیت و بیماری هم فرق دارد و مرکز نمی تواند از همه آنها مراقبت کند.»

به عقب تر بر می گردد. از خاطره ای می گوید که قلبش را در این مرکز پانچ کرد:« یکی از دوستان با من تماس گرفت٬ مستاصل و گله مند٬ گله مند ازاینکه یکی از مراکز پذیرش معلولین ذهنی از پذیرش دختر بزرگ او سرباز می زند. از من کمک خواست و من هم برای صحبت درباره پذیرش دختر وی با مرکز خیریه وحدت آشنا شدم. آشنایی با این مرکز باعث شد تا خود را برای فعالیت در این مرکز مکلف بدانم. قرار شد من چند نوبت در ماه به این مرکز مراجعه و بیماران را معاینه کنم. پس از مدتی فضایی را نشانم دادند و گفتند می خواهیم بیکاری این فضا را «پرکار» کنی. قرار شد بخشی از ساختمان شماره ۲ به عنوان مرکز توانبخشی جسمی و حرکتی آغاز بکار کند که برای اخذ مجوزهای لازم بیش از یکسال دوندگی کردیم.»

مرکز خیریه در دو ساختمان مجزا از هم قرار دارد این مرکز پذیرای معلولین ذهنی خانم بالای ۱۸ سال است که فعالیتش شبانه روزی است. در سالن شماره ۲ و در طبقه همکف مرکز توانبخشی جسمی و حرکتی قرار دارد که پذیرای مراجعین است.این مرکز به منظور ارائه خدمات فیزیوتراپی ٬ کار درمانی و گفتار درمانی به بیماران عادی و نیزمعلولان ذهنی به فعالیت مشغول است. در مورد مددجویان مستقر در مرکز خیریه وحدت هم باید گفت که این بیماران با توجه به وضعیت مالی و میزان معلولیت حق عضویتی را پرداخت می کنند اما هزینه ها بقدری زیاد است که کفاف درآمدها را نمی دهد. خیرین اینجا را اداره می کنند و هر جا که کمچه به ته دیگ می خورد آنها وارد گود می شوند.

در خصوص اداره مرکز جامع توانبخشی جسمی و حرکتی؛ دکتر روی این موضوع تاکید دارد و دلیل اصلی اش را بی توجهی بیمه ها می داند. او می گوید:« در این مرکز همه خدمات فیزیوتراپی٬ گفتار درمانی٬ کار درمانی٬ حرکت اصلاحی٬ بازی درمانی٬ روانشناسی٬ طب فیزیکی و ... ارائه می شود؛ مراجعه کنندگان از خدمات رضایت دارند اما مشکل این است که به دلیل هزینه های بالا و عدم پوشش آن توسط بیمه٬ چند ماهی می آیند و می روند؛ حتی با وجود بهبود!»

محمد رستم آبادی مسول کلینیک گفتار درمانی به میانه بحث اضافه می شود؛ درمانگری مجرب با ۱۸ سال سابقه کار در حوزه گفتار درمانی پس از اشاره به وظایف این کلینیک می گوید:« اشکالات گفتاری و زبانی دو مشکل عمده در این حوزه هستند. لکنت زبان و اختلالات گفتاری در بخش نخست و اشکالات ساختاری در ادراک و یادگیری مفاهیم در بخش دوم قرار دارند. شاگردی داریم که کلاس ششم است و در بخش گفتاری مشکی ندارد اما معنی جمله ای که می خواند را نمی داند٬ گنگ است و نمی تواند آنرا معنی کند... این همان مشکل زبانی است.بسیاری از این اختلالت به دلیل مسائل ژنتیکی و عوامل موثر محیطی است اما قابل درمان است.»

خانواده ها عجله می کنند و نمی توانند قبول کنند کار توانبخشی زمان بر است؛ رستم آبادی با بیان این موضوع اضافه می کند:« اختلالات با هم فرق دارند اما برای درمان کامل لکنت زبان به ۵ الی ۱۵ سال زمان نیاز است. ولی مشکل اصلی پیشگیری است که می توان مانع تشدید آن شد. در مهد کودک ها حضور می یابیم تا با ارزیابی کودکان٬ والدین انها را برای پیشگری از تشدید اختلالات راهنمایی می کنیم زیرا اگر به مدرسه کشیده شود بسیار سخت تر می شود. مشکل اصلی ما طی سال های گذشته معناپذیر نبودن کلمات و مفاهیم برای کودکان بوده است که دلیل اصلی آن عدم اتخاذ راه های پیشگیرانه است. اکثر مادران تحمل و توان سرکردن با معلولان و اینگونه موارد را ندارند و بصورت ناخودآگاه موجب تشدید مشکلات فرزند خود می شوند. در بحث درمان هم هنوز در کشور مشکل داریم چون شناخت دلیل ناتوانی درست و علمی نیست. اینگونه افراد در برخی موارد باید تحت مداوای جامع قرار بگیرند.»

صحبت های رستم آبادی که تمام شد از وضعیت خدمات جسمی می پرسیم. زهرا ریحانی نژاد مسول بخش فیزیوتراپ مرکز وحدت می گوید:« مهم ترین بخشی که روی آن تاکید فراوانی داریم بخش حرکات اصلاحی است؛ شناسایی بچه هایی که دچار اختلالات جسمی هستند بویژه در ستون فقرات و صافی کف پا که زیاد شده است و زانوهای پرانتزی و انحرافات زانوها ... هم که جای خود را دارد؛ اگر والدین بخوبی به این موضوع توجه کنند٬ می توان با حرکات اصلاحی بسیاری از انحرافات را تعدیل کرد. والدین باید بدن فرزندان خود را بطور دقیق بررسی کنند و در صورت یافتن اشکال در ستون فقرات یا اندام٬ فرزندان خود را در فاصله سنی ۵ تا ۱۰ سال برای معاینه نزد متخصص ارتوپدی ببرند تا اگر مشکلی باشد با حرکات اصلاحی برطرف شود. نوع راه رفتن٬ نوع نشستن کودک و ... خیلی مهم است و در صورت بی توجهی دچار اختلالات جسمی می شود. استفاده از کیف ها و کوله پشتی های غیر استاندارد و کفش های مضر برای سلامتی بدن٬ ریزترین موضوعاتی است که متاسفانه کمتر خانواده ای به آن توجه می کند.»

دکتر خلیلی می گوید :« انحراف ستون فقرات در دختران بیشتر از پسرهاست و تا ۱۰ سالگی اگر شناسایی شوند میتوان با ورزش هایی خاص و روش های درمانی و اصلاحی آن ها را برطرف کرد یا حداقل متوقفشان کرد. وقتی بچه به بلوغ اسکلتی برسد خیلی بعید است بتوان درمان کرد.»

ریحانی نژاد هم با تایید این موضوع بر این باور است بسیاری اختلالات حرکتی را می توان با تشخیص درست و حرکات اصلاحی از بین برد بشرطی که والدین توجه بیشتری به فرزندان خود داشته باشند.

به پایان گفت و گو نزدیک شدم؛ نزدیک غروب آفتاب و خانواده هایی که همچنان می آیند و می روند. خیرین هوای این مرکز را دارند و تیم مجربی که در مرکز توانبخشی جسمی و حرکتی وحدت حضور دارند خیال همراهان را راحت کرده است. به بیرون که می آیی مادری را می بینی که پشت درخت مخفی شده است. کنجکاو می شوی و دلیل استتارش را می پرسی٬ می گوید:« فرزندم اینجا تحت درمان است و خدا را شکر پیشرفت خوبی کرده است به حدی که اجازه نمی دهد وی را تا خانه همراهی کنم. از پشت او حرکت می کنم تا من را نبیند. او حس استقلال گرفته است و دیگر آن دختر گوشه نشین نیست.»

در راه برگشت همه فکر و خیالت این می شود که اگر خانواده ها کمی تعارف را از خودشان تفریق می کردند و به مراکز توانبخشی برای تشخیص اختلال احتمالی و درمان مراجعه می کردند حجم بسیاری از مراجعه کنندگان برای درمان در سن های بالاتر از کودکی چقدر کاهش می یافت. اگر بیمه ها با مراکز توانبخشی همکاری می کردند اوضاع چقدر تفاوت می داشت و اگر های دیگر...؛ پر از سوال و اگر.

پایان ماموریت: میدان هروی٬ خیابان افشاری٬ کوچه بوستان دهم شرقی٬ مرکز جامع توانبخشی جسمی و حرکتی وحدت/ ساعت ۲۰

ارسال نظر

اخبار مرتبط سایر رسانه ها
    اخبار از پلیکان

    نمای روز

    اخبار از پلیکان

    داغ

    حواشی پلاس

    صفحه خبر - وب گردی

    آخرین اخبار