علت پرداختهای‌ میلیونی به‌ پزشکان دولتی

حقوق میلیونی نه، بلکه حقوق چند صد میلونی ،

مراکز دولتی هم آموزشی هستن و اقایون مریضو میسپارن دست دانشجو ها مثل موش ازمایشگاهی

وزير بهداشت عرضه نداره يكي ديگر بياد،همه اين مفت خورها را هري كند.آخه كجاي دنيا اينطوريست.درآمد سرانه يك ايراني را بفهم بعد حقوق را براين اساس بسنج.بيشتر باشد حق الناس هست.

اين پول را دولت نده مردم بايد از جيب بدهند

در گذشته پزشکانی دریافت های ویژه یا به قولی زیر میزی داشتند که مورد قبول مردم بودند و شهرتی داشتند. الآن وضعیت به گونه ای شده که هر پزشک متخصص با هر سطحی از سواد و سابقه وارد بیمارستان های دولتی می شود و پرداخت هایی از محل بودجه عمومی به وی صورت می گیرد که تا صد سال دیگر هم نمی توانست در بخش خصوصی به دست آورد. این موضوع در مناطق محروم بیشتر دیده می شود و به جرات می گویم که پزشکان فقط و فقط با انگیزه مادی آمده اند تا به نقل قول از یکی از این دوستان بار حود را ببندند و بروند! آخر کچای دنیا مدیریت هزینه جواب داده که در بخش سلامت ایران که خود به شدت از آفت پزشک سالاری رنج می برد، پاسخ دهد؟ آیا این هنری است که با پرداخت های چند ده میلیونی و بعضا چند صد میلیونی خدمات پزشکی ارائه دهیم آن هم برای مردمی که متوسط دریافتی ماهانه شان به یک میلیون تومان هم نمی رسد؟! وفتی تمام این پرداخت ها از محل بودجه عمومی است آیا نباید یک تناسب منطقی بین پرداخت در بخش خدمات سلامت با سایر بخش های خدمات مانند آموزش و یا تولید وجود داشته باشد؟ با آن شرایط اقتصادی سال 92 با چه منطقی قیمت خدمات پزشکی سه تا چهار برابر شد و تکلیف کسانی که به هر دلیل نیاز به خدمات بخش خصوصی داشتند چه بود؟ با توجه به اینکه دریافتی پزشکان به همان نسبت افزایش می یافت چرا سقفی برای پرداخت کارانه قرار داده نشد؟ در بخش دولتی با چه منطقی می توان هزینه خدمتی را چند برابر کرد و پول آن را نیز از محل بودجه عمومی دریافت کرد و اسم آن را درآمد (کارانه) گذاشت؟!