اقدام شتاب زده و دور از شان کارکنان حفاظت بیمارستان

تحریریه پارسینه ؛روایت درمان بیمارانی که با همراهانشان با هزاران امید به پایتخت مراجعه می کنند تا با استفاده از تخصص کادر و امکانات پزشکی مستقر در تهران، راهی برای درمان مناسب بیماری خود بیابند و با تن سلامت به شهر و دیار خود بازگردند، بسیار گوش آشناست.

از آن سو حکایت درماندگی همراهانی که به دلیل نبود فضای اسکان موقت و نداشتن دوست و آشنایی در این کلان شهر سرد بی روح، کارتن خوابی می کنند تا روزها سپری شود و با دستانی پُر که توقعی جز شفا و سلامت بیمارشان نیست، به کاشانه خود برگردند هم همواره از مصیبتهای رایج و جاری در این روایت است.

در این بین رفتارهای بی خِردانه و زننده از سوی کادر بیمارستانها از یک سو و گاه قوانین الزام آور در خصوص عدم اشغال و سد معبر فضای محوطه بیمارستان و برخورد با اینگونه موارد توسط کادر حفاظت بیمارستانها از سوی دیگر، بر رنج و درد مسافران خسته بیمارستانها و مراکز درمانی می افزاید.


به گزارش خبرنگار پارسینه همزمان با آغاز اولین شب مقدس و روحانی قدر، درست زمانی که همه مسلمین و روزه داران توجهشان به کرم و لطف مولای متقیان سوق پیدا می کند، شبی که همچون نگینی ارزشمند بر حلقه ماه میهمانی خداوند رحمان می درخشد، خبر می رسد کادر حفاظتی بیمارستان بزرگ مسیح دانشوری نامهربانانه از حضور مسافران و همراهان بیمارانی که فاقد جای استراحت هستند خود داری کرده اند.

بسیاری از این همراهان روزه دار بوده اند و دقیقاً زمان ملکوتی اذان مغرب و هنگام افطار از سوی این کادر مورد اعتراض قرار گرفته و با رفتاری غیر مودبانه آنها را به سمت درب خروجی بیمارستان راهنمایی کرده اند.

جالب است در میان همین همراهان افراد تحصیل کرده و دانشگاهی حضور دارند. در مصاحبه با یکی از این همراهان متوجه شدیم حتی برخی روزه های خود را هم افطار نکرده اند تا اعتراض خود را به گوش مسئولان بیمارستان و حتی وزارتخانه برسانند.


یکی از همراهان به خبرنگار پارسینه گفت: تعداد ما اندک است.حتی توقع داشتیم اجازه دهند بر روی نیمکتهای بیمارستان دمی استراحت کنیم و به عبادت بپردازیم. ما راضی هستیم در همین زمین خدا شب را به روز برسانیم تا از وضعیت بیمارمان مطلع باشیم.

متأسفانه به قدری تند و خشن با ما رفتار کردند که گویی از کشوری دیگر آمده ایم و غریبیم! حتی به لحظات و ایام این ماه با برکت و روزه داری ما هم توجهی نکردند.با پلیس تماس گرفتند و عاقبت پلیس ما را به بیرون از بیمارستان هدایت کرد.


شاید قدری مودبانه رفتار کردن و یا حتی قدم رنجه یکی از مسئولان بیمارستان برای توجیه ما کافی بود تا حداقل این رفتارهای ناخوشایند پیش نیاید.به هر صورت آنان (کادر نگهبانی) با رفتاری دور از شأن برادری و مسلمانی با ما رفتار کردند و فقط انتظار داریم با ما مثل هموطنشان رفتار کنند!


امید است مدیریت و مسئولان محترم این بیمارستان یا وزارت محترم بهداشت و درمان، با پیگیری این موضوع در صدد دلجویی از این همراهان روزه دار دلشکسته اقدامی عاجل کرده و افراد خاطی را تنبیه نمایند.