.svg)
از این بهشت تا آن بهشت...
گاهي انسان از سحر تا افطار امساك ميكند؛ اين يك درجه روزه داري است؛ تلاشي است كه حداكثر در قيامت نسوزد يا وارد بهشت بشود؛ بهشتي كه (جنّاتٌ تجري منْ تحتها الأنهار)؛ اما به آن بهشت كه (فادْخلي في عبادي وادْخلي جنّتي) راهش نميدهند. يعني روزه، ضمن اينكه حكم و ادبي خاص دارد، حكمتي هم دارد كه آن لقا و محبت خداست.
آیت الله جوادی آملی/[حكمت عبادات - صفحه 131]
ارسال نظر