ورود لباس شخصی ها برای ختم درگیریها در فرانسه!

علی علیزاده - تحریریه پارسینه / پاریس و سایر شهرهای فرانسه روزهای ناآرامی را تجربه می کنند. نارضایتی عمومی از عملکر اولاند و دولتش در چند سال اخیر از یک سو، آراء "مرزی" انتخابات ریاست جمهوری فرانسه در دومین دوره گزینش اولاند به عنوان رئیس دولت فرانسه، آنهم به لطف جذابیت شعارهای جریان نزدیک به وی (توسعه عدالت اجتماعی و اهمیت به جوانان ) و اتفاقات بی سابقه و ناگوار تروریستی در حداقل یکسال اخیر از سویی دیگر، خوابهای رویایی مرد شماره یک فرانسه را پریشان کرده است.


کدر خاطری فرانسو آولاند در یکسال پایانی ریاستش بر صندلی ریاست جمهوری فرانسه، هنوز از مرز آرامش بعد از طوفان حملات پاریس عبور نکرده که خبرهایی از آشوب های خیابانی، غارت اموال عمومی در حاشیه تظاهرات مردمی بر علیه سیاستهای اصلاحات کارگری دولتش تیتر اول خبر رسانه های بزرگ جهان شده است.


اولاند و همفکرانش با این عقیده که این اصلاحات کمپانی‌ها را به استخدام نیروی کار ترغیب و نرخ بالای بیکاری در فرانسه را کاهش می‌دهد، خود و وزرایش را در آخرین سال ریاستش با موج عظیم مخالفتها روبرو ساخته است.مخالفتهایی که پیش از این در یک نظر سنجی با قاطعیت ۷۱ درصدی، رأی منفی مردم را مقابل خود به ارمغان آورده بود.


در تازه‌ترین دور از اعتراضات علیه اصلاحات کارگری دولت فرانسه، مردم عادی هم به صفوف دانشجویان در چندین شهر این کشور پیوسته و با پلیس ضد شورش درگیر شدند و در این جریان حداقل ده ها تن تنها در پاریس بازداشت شدند.


خشونت علیه تظاهر کنندگان توسط پلیس از یک سو و ورود پلیسهای لباس شخصی و مأموران اطلاعاتی برای شناسایی و دستگیری آشوبگران هر روز ابعاد تازه تری به خود میگیرد.


منابع پلیس می‌گویند، گروه مهاجمی از جوانان در بین این جمعیت معترضان وجود داشتند که با دستمال سر صورت‌های‌ خود را پوشانده بودند. آن‌ها به طرف پلیس سنگ، تخم مرغ و شیشه پرتاب کردند و نیروهای امنیتی نیز در واکنش متوسل به استفاده از گاز اشک آور شد.


در برخی تصاویر و فیلمهای مخابره شده، حتی مشخص است که نیروهای امنیتی و پلیس هم در این میان به شدت مجروح شده اند.شدت برخورد پلیس با معترضان که گویای عزم جدی فرونشاندن اعتراضات، حتی با توسل به رفتار خشن و تهاجمی از نکات قابل توجه اخبار رصد شده از اعتراضات پاریس میباشد.


گرچه خبرگزاریهای بومی و بین المللی نزدیک به این کشور از جمله یورونیوز، قبل از این دور جدید تظاهرات، مدعی بودند تعداد این اعتراضات از عدد ۵ بار فراتر نرفته و تقریباً مسالمت آمیز بوده، اما تصاویر منتشر شده در فضای غیر رسمی خبری از جمله شبکه های اجتماعی پر مخاطب از جمله توییتر و فیس بوک حاکی از خشونتهای کم سابقه پلیس علیه معترضان میباشد.


سال۲۰۱۲ اولاند با کسب بیش از ۲۸ درصد آراء از نیکولا سارکوزی که ۲۵٫۵ درصد آراء را برده بود پیشی گرفت. این دو در دور دوم انتخابات در روز ۶ مه سال ۲۰۱۲ در برابر یکدیگر قرار گرفتند و آقای اولاند با بیش از ۵۱ درصد آرا به پیروزی رسید. اولاندِ سوسیالیست با اتکاء به این آمار حد وسطی در سخنرانی پیروزمندانه اش گفت: «من به خود می‌بالم که قادرم بار دیگر به شما امید بدهم». وی همچنین پس از تشکر از هوادارانش، با اشاره به کسانی که در انتخابات طرفدار وی نبوده‌اند، گفت: «من رئیس جمهور همه خواهم بود!

تنها یک فرانسه و یک ملت وجود دارد که برای یک سرنوشت مشترک متحد شده‌است». وی ادامه داد: «در فرانسه با همه به مساوات رفتار خواهد شد. هیچ یک از فرزندان جمهوری به حاشیه رانده نخواهد شد، ترک نخواهد شد و مورد تبعیض قرار نخواهد گرفت. اولین چیزی که رئیس جمهور باید انجام دهد، گرد آوردن و دور هم جمع کردن مردم، برای چالش‌هایی است که پیش رو داریم». وی در عرصه داخلی اولویت خود را دو موضوع عدالت و جوانان دانست و در عرصه بین‌المللی نیز، از در پیش گرفتن روابط متفاوتی با متحدان اروپایی فرانسه سخن گفت. وی سخنرانی خود را با این جمله به پایان رساند: «امروز غروب، زندگی زیباست» .

نارضایتی عمومی این روزهای فرانسویان از چند جهت قابل توجه است. چالش تأمین امنیت شهروندان و گردشگران با نگاه به تهدیدات بالقوه تروریستی در این قاره مخصوصاً فرانسه و ضعف سیستم اطلاعاتی و امنیتی دستگاه های متولی برای پیشگیری از تکرار حوادث مشابه در کنار نا آرامی های خشونت بار این روزهای این کشور که در هر دو مورد سیاستها و استراتژی مبهم دولتِ اولاند و بینش وی را در رأس این ناکامیها، در افکار عمومی فرانسویان نشانه رفته، تبدیل به کابوسی شده که گویی مرد شماره یک فرانسه را تا پایان دوره ریاستش ترک نخواهد کرد!