راهنمایی برای قصه گویی کودکان

به گزارش مهر، ادبیات کودکان از جمله راهکارهای آموزش و پرورش غیرمستقیم است که در مقایسه با روش مستقیم اثر بیشتری در تغییر مطلوب رفتار دارد.

هر گونه عمل تربیتی، اعم از رسمی و غیررسمی، ناگزیر از استفاده از ادبیات کودکان است. کودک پیشرفت سریعی در فراگیری زبان دارد و به واژه ها توجه می کند. از کلام آهنگین و از وزن و قافیه و تکرار الفاظ بی معنا لذت می برد.

کودک از آنجا که خود را مرکز کلیه فعالیت ها می بیند، ‌دوست دارد خود را جای قهرمان داستان بگذارد. او به داستان هایی تمایل نشان می دهد که تجربه های روزمره زندگی است.

کتاب «راه و رسم قصه گویی برای خردسالان» راهنمای مربیان مهدکودک، والدین، معلمان و کتابداران برای قصه گویی خردسالان است که با ۴۰ نمونه قصه همراه شده است. برخی فکر می کنند نمی توانند برای بچه هایشان قصه بگویند، اما «بیتریس لاکی» اعتقاد دارد که همه می توانند قصه بگویند و فقط کمی تمرین و تجربه لازم است.

امتیاز قصه گویی این است که سر و دست شما آزاد است و می توانید با حرکات مناسب، حال و هوای قصه را تازه کنید، در زمان قصه گفتن کودک را در آغوش بگیرید، به او نگاه کنید، حالت های او را ببینید، تاثیر قصه را در او ببینید و به واکنش های او پاسخ دهید.

این مجموعه به شما یاد می دهد که چگونه برای کودک قصه بگویید و راه و رسم هر قصه چیست و چه چیزهایی را باید در نظر بگیرید. داستان های این مجموعه برای سنین سه تا هفت سال تهیه شده است. تعداد زیادی از آن ها داستان های قدیمی است؛ داستان هایی درباره موجودات جادویی و حیوانات عجیب و غریب، حکایت هایی از زندگی روزمره و داستان های خود بیتریس هستند.

گفتنی است «بیتریس» در هلند به دنیا آمد. بیتریس که خود معلم است و از قصه گویی در آموزش دروس استفاده می کند، با عنوان اهمیت قصه گویی کتاب خود را آغاز می کند و با برشمردن شرایط لازم برای قصه گویی به طور تخصصی موضوع قصه گویی برای کودکان در سنین مختلف را دنبال می کند.

کتاب در چهار بخش با عنوان های «قصه گویی برای کودکان»، «قصه گویی برای کودکان سه تا چهار ساله»، «قصه گویی برای کودکان پنج تا شش ساله» و «قصه گویی برای کودکان شش تا هفت ساله» تدوین شده است.