.svg)
چگونه یک پسر ۱۷ ساله جنایت شوم ورامین را رقم زد؟!
پارسینه: یک روانشناس حادثه تجاوز و قتل ستایش را نگران کننده خواند و گفت باید برای پیشگیری از حوادث اینچنین زندگی قاتل را بررسی کرد.
بیتا حقیقی پور - تحریریه پارسینه| ستایش ۶ ساله نیز مانند خیلی از قربانیان ربایش، دیگر به خانه بازنگشت ولی داستان او شاید کمی متفاوت بود.
دکتر آذر داوری، روانشناس کودک در گفت و گو با خبرنگار سایت پارسینه درباره حادثه قتل و تجاوز به ستایش ۶ساله، اظهار تاسف کرد و گفت که موضوع تجاوز و قتل از سوی پسری ۱۷ ساله که دختری ۶ ساله را مورد آزار جنسی قرار داده و بعد او را به قتل رسانده، نگران کننده است و باید زاویه های مختلف این حادثه و مشابه آن مورد بررسی قرار گیرد.
او توضیح داد که در روانشناسی امیال جنسی در مردان بیشتر از زنان است و مردان باید نسبت به این امر بیشتر دقت داشته باشند. یک پسر ۱۷ ساله به سن بلوغ رسیده است و تفکرات و امیال او نیز در اوج قرار دارد. این در حالی است که باید دید چه عواملی باعث وقوع حوادثی از این دست می شود.
به گفته دکتر داوری، از نظر روانشناسی باید خانواده این پسر، آسیب های محیطی که باعث ایجاد این رخداد در او بوده اند مورد بررسی قرار گیرند. و برای این پرسش، پاسخی یافت، که ایا در کودکی شاهد رابطه جنسی بوده؟ و آیا به او نیز سوء قصدی شده است یا خیر؟
معمولا افرادی که در سن کودکی شاهد آزار و ارتباط جنسی بوده اند در بزرگ سالی رفتارهای ناهنجاری نسبت به این موضوع از خود بروز می دهند. این در حالی است که فردی که در کودکی مورد ازار جنسی قرار گرفته است نیز در بزرگ سالی به دلیل عقده ای که نسبت به آن اتفاق در کودکی خود داشتته است و اینکه توانایی دفاع از خود نداشته است ممکن است به دیگران ازار جنسی وارد کند. البته این آزارها می تواند به شکل مازوخیزم و سادیسم چه در فرد متجاوز و چه فردی که مورد تجاوز واقع شده است نیز نمایان شود.
داوری همچنین با اشاره به سن پایین ستایش و مراقبت های والدین در این سن توضیح داد که خانواده باید در پنج سال اول زندگی رفتارهای مراقبتی را به فرزندان خود آموزش دهند. کودکان باید یاد بگیرند که در مورد در آغوش گرفته شدن، لمس کردن و بوسیدن از سوی افراد احساس خطر کنند و مراقب باشند.
او تاکید کرد اگر خانواده ستایش به این امر مراقبتی توجه بیشتری نشان می دادند شاید می توان امیدوار بود که ستایش خود را به نحوی از این حادثه نجات می داد.
البته داوری با اشاره به فضای مجازی که محیطی برای نگرش های جنسی برای افراد است که به صورت فیلم های کوتاه، تصویر و متن منتشر می شود می تواند در افراد نوجوان احساساتی را برانگیزد که کنترل آن کمی سخت خواهد بود.
داوری همچنین با توجه به ساعت وقوع جرم که ۲ بعد از ظهرنیز بوده است، تاکید کرد موضوع اوج غرایض جنسی که در ساعت ۲ تا ۳ بعد از ظهر باعث وقوع جرم و تجاوز می شود، از سوی سکستوراپ ها تایید شده است و این زمان نیز برای وقوع جرم از سوی این پسر ۱۷ ساله تاثیرگذار بوده است.
۲۸ فروردین ماه امسال خبر ربایش و قتل یک دختر ۶ساله به نام ستایش خوراک رسانه های داخلی و خارجی شد. او اصالتا از تبار افغانستان بود. خانواده اش قبل از به دنیا آمدن او به تهران، منطقه خیراباد ورامین نقل مکان کردند و او در ایران به دنیا آمد. ستایش قریشی چهار خواهر و برادر دیگر نیز داشت. پدر او کارگر ساده ساختمانی بود.
بر حسب اتفاق ستایش یک روز بعد از ظهر برای خرید از خانه خارج می شود و بازگشت او از مغازه ای که شاید ۱۰ دقیقه پیاده روی داشت طولانی شد. ابتدا مادر او برای تسکین نگرانی به پدر ستایش، شیراقا قریشی، تماس می گیرد و او به همسر خود می گوید شاید به خانه یکی از نزدیکان رفته باشد اما تا نزدیک غروب و بعد از آن از ستایش خبری نمی شود و در نهایت گم شدن او را به کلانتری اطلاع می دهند و بعد از چند روز جنازه ستایش در خانه یکی از همسایگانی پیدا می شود که با خانواده قریشی رفت و آمد داشتند.قاتل که پسری ۱۷ ساله است نیز از سوی نیروی پلیس دستگیر می شود. به گفته شاهدان ماجرا هنگام انجام عملیات از سوی پلیس دو طرف خیابان محل سکونت آنها مسدود شده بود.
همچنین به گفته اعضای خانواده ستایش و نزدیکان گویا قاتل قبل از کشتن ستایش به او تجاوز کرده و بعد با چاقو او را به قتل رسانده است. قاتل همچنین تصمیم داشته تا جسد او را با استفاده از اسید از بین ببرد که موفق نمی شود و برخی از نقاط بدن ستایش ردی از اسید باقی مانده بود. این گفته ها در حالی مطرح شده است که پدر ستایش گفته است موضوع تجاوز به دخترش همچنان از سوی پزشکی قانونی تایید نشده است. البته این گفته می تواند تسکینی برای پدری باشد که نمی خواهد این اتفاق را باور کند.
از سویی نیروی آگاهی و دیگر مسئولان در رابطه با این موضوع و جزییاتی درباره قاتل و انگیزه یا انگیزه های ربایش ستایش و دیگر جزییات مربوط به این پسر ۱۷ ساله سکوت کرده اند.
همه اینا از زور خوشی و فراغت و بی دغدغه ایی این نسل امروز است . پدر مفت میاره خونه مادرم میزاره جلوشون ،، میخورنو جذب میکنن و همه امکاناتم دم دستشونه خوب معلومه هارمیشن . اگه این بیشرف کثیف وحشی دغدغه نان و اب و جای خواب و هزار جور مایتاج ضروری دیگر که بسیاری از همسالانش با ان دست و پنجه نرم میکنند داشت فکرش به سمت پایین تنه نمیرفت .
خب بی شعور چرا کشتیش؟
امیدوارم همه افغان‌های عزیز، مخصوصاّ مهاجرین غیرقانونی برگردند به کشور زیبا، آزاد، دمکرات افغانستان. جایی که ما بهش تعلق داریم و جرم و جنایت هم اصلا نیست. دیگر آوارگی در غربت، آن هم مهاجرت غیرقانونی که یه جرم هست در کشور همسایه بس هست. افغانها بیائید برگردیم به کشور خود و آنجا رو بسازیم به جای اینکه کارگر و بنده ایرانی‌ها باشیم. ۳۵ سال آوارگی در غربت برایمان بس است.
این نتیجه بمباران بی فرهنگی و هرزگی ما و خانواده ها توسط ماهواره ها می باشد که این کودک 6 سال قربانی شده است ....خدای تو به ما رحم کن و عاقبت ما را ختم بخیر گردان ...من که از خودم به عنوان یک انسان خجالت می کشم...ای انسانها کجایید و به کجا میروید
من اول تسلیت میگم واقعا زبان قاصره ازاین جنایت . یه مطلبی بگم تااین اقای به اصطلاح دکتر بهترمتوجه شن . .
وگرنه این جنایتها ممکنه بازم تکرار بشه .
تو شهرما یک روستایی هست به اسم ناصراباد که همین چندوقت پیش یک مدرسه ۱۲ کلاسه برای اتباع افغان دراونجا ساخته شده باهمکاری ایران وسازمان ملل .
تو این روستاعلاوه بر افغانها مردم محلی هم زندگی میکنن
. بعدازورودافغانها به این جا وزیادشدنشون٫ مردم محلی رغبتی برای موندن تو روستای اب واجدادیشونم ندارن ٫ خیلی سخته ببینی که جایی که ماله تو یه عده ازمردم کشوربیگانه اومدن که یه ترسی ازشون داری وهم فرهنگشون بافرهنگ تو فرق میکنه . !اونایی که داشتن رفتن اونایی که نداشتن بانارضایتی موندن .وقتی مدرسه ای براشون اونجا میسازی یعنی بایدقبول کنی که اینجاروستای اب واجدادیت پاتوق ملیت دیگه ای بشه .
چون افغانها به اونجا اومدن این روستا همینجورتوسعه نیافته باقی مونده بااینکه خیلی روستای قشنگ وخوش اب وهواییه .چون مردم شهر واستان قزوین برای ساخت ویلا وزمین ویا گردش وسرمایه گذاری دراونجا به این منطقه واطرافش نمیرن تا باعث توسعه یافتگی این منطقه بشن اینم دومین ناراحتی مردم ازافغانها ! البته حضورافغانها درکلیه شهرستانها وروستاهای استان قزوین ممنوعه فقط تو شهرقزوین وروستاهایی که جز محدوده شهرقزوین تعریف میشن مجازه .
تو این روستا مدارسی که ماله مردم محلیه قدیمیه ومجهز نیست و برای مقاطع بالاتر مدرسه وجودنداره برای مقاطع بالاتر اینها مجبورن که بیان شهر قزوین حالا یه دختربچه میبینه مدرسش قدیمیه وحتی هستن دختروپسرای محلی که به خاطر فقرمالی مجبورن ترک تحصیل کنن ولی یک دختروپسره افغانی که غیرمجازم اومدن داخل کشورشون ودارن به مدرسه نو وجدید ومجهزی میرن این دختروپسرای محلی ایرونی چه احساسی پیدا میکنن ؟!
حالا شما درنظربگیرین خیلی ازجوونها ومردم این روستا بیکارن ولی افغانیها دارن سرکارمیرن چون کارفرمای ایرانی ترجیح میده به دلیل ندادن حق بیمه و...اینهارو استخدام کنه اینجاهم ناراحتی چهارم
مردم محلی واقعا درمونده شدن ازاینکه کسی به وضعیتشون وحضوربالای افغانها دراونجا رسیدگی نمیکنه تازه براشون مدرسه هم میسازن .
الان هم همین مورد هادرباره ورامین صدق میکنه یه جایی که معلوم نیست ماله ایرانه یاافغانستان به خاطرحضوربسیارزیاد افغانها دراونجا وبه خاطرهمین حضور افغاانها توسعه نیافته مونده چون سرمایه دارتهرانی حاضرنیست بیاداونجا سرمایه گذاری کنه چون سرمایه گذاری جواب نمیده چون مردم حاضرنیستن برن کنارافراد ی ازیه کشوردیگه زندگی کنن. یه جاییکه مردم ایرانیش توفقرن وکارندارن واجبارا از اموزش خوب وتحصیل خوب محرومن و...اما مرده افغانی میره سرکار!