نامه شاپور بختیار به امام خمینی در ۱۳۵۶

پارسینه: نامه زیر را بختیار در هفتم شهریور ۱۳۵۶ خطاب به امام خمینی که در آن روزها در نجف اشرف بسر می بردند، نگاشته است:

نامه زیر را بختیار در هفتم شهریور 56 خطاب به امام خمینی که در آن روزها در نجف اشرف بسر می بردند، نگاشته است:
«هفتم شهريور ماه ۵۶- حضرت آيت الله خمينی دامت برکاته؛ خاطر مبارک شايد از انتشار اعلاميه مورخ ۲۲ خرداد ۵۶ که با امضای اينجانب و آقايان دکتر کريم سنجابی و داريوش فروهر در تهران انتشار يافته است اطلاع حاصل فرموده ايد. ما در مقابل خلق و خدا بيان اين حقايق را ادای وظيفه ملی ودينی خود دانسته ايم و اوضاع کشور را همانطوری که هست بگوش هموطنان خود ودنيای خارج رسانديم. در اين ايام که برای چند روز اقامت در فرانسه بودم با دوستان وهمفکران خود تبادل نظر کردم واکنون به وسيله دوست مبارز خود آقای ابوالحسن بنی صدر اين عريضه را به حضور آن حضرت تقديم می دارد. عطف نظر به گذشته و سوابق امضا کنندگان نامه ی مذکور خواستم استدعا نمايم که به منظور وسعت بخشيدن به مبارزات وايجاد هماهنگی بيشتر بين افراد ملت مسلمان در صورتی که مقتضی بدانيد به هر نحو که صلاح باشد ما را در اين راه خير، هدايت و حمايت فرمائيد. باسلام و تهيت [تحيت]، ارادتمند شاپور بختيار.».

یکی ازویژگیهای فوق العاده امام این بودکه اینده نگری ودیدروشنی داشتن ودقیقامیدانستن که چی میخوان. .
بختیار یک عنصر خائن مثل سولیوان مثل کارتر همین
چطور شاه مخالفشو نخست وزیر کرد؟
یعنی دلش برای ایران میسوخت؟
ها
شاپور بختيار انديشه مصدقى داشت، اين گروه فاز شان معلوم نيست! به عبارتى نمى دانند باخودشان چند چندن!
اون نامه سه امضایی رو حتما بخونید