گفتگوی صریح آیت الله مهدوی کنی با امام خمینی درباره اسلام آمریکایی

پارسینه: بعد از انعشاب مجمع روحانیون مبارز از جامعه روحانیت مبارز در سال 1366 با چراغ سبز و تایید امام خمینی، کلید واژه "اسلام آمریکایی" که از طرف امام خمینی بیان شده بود، بسیار مورد استفاده جناح چپ(انقلابی آن روز و اصلاح طلب امروز) برای کوبیدن جناح راست (به اتهام حمایت از بازار آزاد و قواعد سرمایه داری و ..) قرار می گرفت.

در آستانه انتخابات میان دوره ای مجلس سوم که این مسائل به اوج رسیده بود، آیت الله محمدرضا مهدوی کنی به عنوان لیدر معنوی جناح راست نزد امام خمینی رفت و با ایشان گفتگویی صریح در این خصوص داشت که مشروح آن را از نظر می گذرانید:

انتخابات میان دوره ای مجلس سوم درتاریخ بیست و سوم اردیبهشت هزار و سیصد و شصت و هفت شمسی برگزار شد و این دیدار قبل از این تاریخ، در اواسط اردیبهشت همان سال انجام شده است.

با تاييد جنابعالي كه استاد ما و رهبر ما هستيد، ما آمريكايي هستيم. من فكر مي‌كنم اگر واقعا جنابعالي به عنوان امام ما، رهبر ما، رهبر اين كشور ما را آمريكايي مي‌‌دانيد، خوب قاعده‌اش اين است كه نبايد اجازه بدهيد ما اصلا وجود داشته باشيم. براي اينكه يك عده آمريكايي در لباس روحانيت چطور مي‌توانند بمانند، قاعده‌اش اين است كه دستور بفرماييد ما را بريزند داخل درياچه ساوه [منظور درياچه نمك قم است] و در جامعه روحانيت را كركره‌اش را پايين بكشيم و در آن را ببنديم. ولي البته فكر نمي‌كرديم كه با اينكه ما درسمان را پهلوي شما خوانديم، فقه را پهلوي شما خوانديم، اصول را پهلوي شما خوانديم، اخلاقمان را از شما گرفتيم، سياست را از شما گرفتيم و چه قبل و چه بعد از انقلاب، از سال‌‌هاي قبل از 1342 در خدمت شما بوديم و در تمام اين مدت هم با شما بوديم و شما هم تاييد فرموديد و راهنمايي فرموديد، يكدفعه در يك مقطعي يكدفعه منقلب بشويم از آنچه كه بوديم و به عنوان آمريكايي شناخته بشويم.

امام خميني: نخير! من كي همچنين حرفي زده‌ام؟ من همچنين حرفي نزدم. من به شما علاقه دارم. چنين چيزي نيست. اصلا من چنين حرفي نزدم. من چنين چيزي را تاييد نكردم.

بله! شما صريحا نفرموديد كه ما آمريكايي هستيم، ولي وقتي آقايان انشعاب مي‌كردند و فلسفه انشعاب را ذكر كردند كه اينها اسلامشان آمريكايي است و شما هم اصل انشعاب را تاييد فرموديد، نتيجه‌اش اين مي‌شود كه خوب شما هم فلسفه را قبول داريد. شما چيزي هم نفرموديد كه درست نيست، ولي حرفي را كه اين آقايان زدند هم نفي نكرديد.

■ امام خميني: من به شما علاقه دارم و بايد من تدارك كنم و نمي‌شود. اگر اينطور است، من بايد تدارك بكنم و جبران كنم اين نسبت را و اين تهمت را.

پس اجازه مي‌دهيد مثلا بنده يك سوالي بنويسم و بدهم خدمت شما و شما هم يك چيزي مرقوم بفرماييد.

امام خميني: نه! الان چيزي نمي‌نويسم، ولي بعد از انتخابات [ميان‌دوره‌اي مجلس سوم] شما بياييد هر چه شما بنويسيد براي رفع اين تهمت، من مي‌‌نويسم.

گفتنی است به دلایل نامعلوم این نامه هیچ گاه نوشته نشد.