همه فرعونيم، فقط مصرهاى ما كوچك و بزرگ مى شود...
پارسینه: اگر روزى به ما بگويند آيا حاضرى نبى اى از انبياء الهى و ولى اى از اولياى الهى را بكشى؟ جواب ما منفى است و حتى از اين سؤال، وحشت هم مى كنيم.
اگر بگويند آيا حاضرى با مَحرم خودت در كنار كعبه زنا كنى؟
آيا حاضرى حلقوم على اصغر ابا عبداللَّه الحسين (ع) را بِبُرى؟
آيا مى توانى حسين فاطمه (س) را تكّه تكّه كنى و فرق على (ع) را بشكافى؟
مى گوييم خير! تمام جوابها منفى است و خودمان را از اين اعمال بسيار دور مى بينيم.
احساس مى كنيم كه اين گناهان، گناهان ما نيست و بين ما و آنها، حائل ها و واسطه هاى زيادى وجود دارد.
اعتقادم اين است كه ما هنوز در فضاى اين گناهان قرار نگرفته ايم. هنوز مجبور نشده ايم كه به خاطر محبوب هامان دست به هركارى بزنيم، در حالى كه همه فرعونيم، فقط مصرهاى ما كوچك و بزرگ مى شود.
من در محدوده خانه ام، مادر و پدرم، فرزند و عيالم، فرعونى هستم و «أَنَا رَبُّكُمُ الاعْلى» را در آن حد دارم و در اين زمينه قدم بر مى دارم.
عین صاد
اخبات ، ص9
آب نمیبینیم گرنه شناگران ماهری هستیم که در شیادی و حرص اگر میدانست ابلیس برما سجده میکرد!
در اینکه شما فرعونی. حرفی نیست. ولی ما را فرغون کرد ه اید
عاغا من خرم یعنی خرم کرده اند و میکنند و خواهند کرد.
این نگاه استاد کجا و نظرات کجا؟؟؟؟ وقتی نگاه استاد مافوق طبیعت رو کسی نفهمه و فقط در حد طویله و آخور فکر کنه جوابش چیزی جز اراجیفی بیش نیست ... حیف استاد صفایی که مطالب نابش رو خیلی از ماها نفهمیدیم... بعضی اوقات نگاه افراد فقط در حد طویله و دامپروریه و بیش از این نمیتونه فکر کنه ... حیف مطالب استاد که نظرات بی محتوا ثبت میشه در پی نوشتها... حیف...