رضايي: نيازمند انقلابي بزرگتر از انقلاب اسلامي‌ و جنگ هستيم

دبير مجمع تشخيص مصلحت نظام با بيان اين‌كه « بدون درگير كردن نخبگان كشور در توسعه، فقر و عقب‌ماندگي را نمي‌توانيم كنار بزنيم» گفت: مشاركت نخبگان و دولت و مجلس بايد دو طرفه باشد.

ايسنا: محسن رضايي در نشستي با عنوان « دفاع مقدس و رسالت دانشجوي مسلمان» ـ كه از سوي كانون انديشه دانشجوي مسلمان دانشگاه اميركبير برگزار شد ـ ضمن اين‌كه دانشجويان را نمايندگان واقعي ملت ايران خواند، با تبريك هفته دفاع مقدس حادثه جنگ را حادثه‌اي بسيار مهم قلمداد و اظهار كرد: اين حادثه كمتر از خود انقلاب نيست.

وي به بيان علل آماده بودن شرايط در كشورمان براي تجاوز عراق به خاك ميهن‌مان پرداخت و خاطرنشان كرد: در روزهاي اول جنگ بسيار ناموفق بوديم و در اين سال هرچه ايران حمله مي‌كرد با عدم موفقيت رو‌به‌رو مي‌شد، حال آقاياني كه يك زماني در ايران مسووليت داشتند با مصاحبه با رسانه‌هاي خارجي مانورهايي مي‌دهند، ولي در زماني كه مديريت دست اين افراد بود، هر حمله‌اي كه به ما مي‌شد با عدم موفقيت روبه‌رو بوديم و اين افراد حتي نتوانستند يك تپه را آزاد كنند.

وي خاطرنشان كرد: بعد از به وجود آمدن تحولات در جبهه‌هاي جنگ و وقتي جنگ را افراد گمنامي به دست مي‌گيرند كه اولا در نظامي‌گري سابقه‌اي نداشتند و ثانيا جزء چهره‌هاي برجسته سياسي و نظامي كشور نبودند، اوضاع تغيير كرد.

دبير مجمع تشخيص مصلحت نظام با بيان اين‌كه « بخشي از اين افراد گمنام دانشجويان بودند» اظهار كرد: وقتي كه اين دانشجويان به صحنه آمدند و زماني كه به نيروهاي جوان ايراني ميدان دادند و به او اعتماد كردند و از اين‌كه او اشتباه نكند، نترسيدند شرايط تغيير كرد؛ البته اين موضوع از سر ناچاري بود؛ چراكه وقتي وضع‌مان خوب نباشد و فضا بسته باشد انسان‌هاي شايسته فرصت پيدا مي‌كنند كه خود را نشان دهند. در سال اول جنگ هيچ فرصتي براي ظهور باكري‌ها، همت‌ها و متوسليان‌ها پيدا نشد و از ابتداي سال دوم جنگ در جبهه‌هاي جنگ ايران و عراق تحولي شكل گرفت.

وي در ادامه با اشاره به انجام عمليات‌هايي چون شكست حصر آبادان، طريق‌القدس، فتح‌المبين و بيت‌المقدس اظهار كرد: وقتي كه ما با پيروزي‌هاي متعدد مواجه شديم، دنيا مجبور مي‌شود كه اولين قطعنامه را به نام قطعنامه 598 براي ما صادر كند. اكثريت بندهاي اين قطعنامه در اوج پيروزي‌هاي ايران نوشته شده است. هر چند برخي از اين بندها دوپهلو بود و مسوولان ايران در يك سال آخر جنگ تلاش مي‌كردند جاي بعضي از اين بندها را با هم عوض كنند.

وي افزود: البته پذيرش قطعنامه از سوي ما مشروط بود؛ ما مي‌گفتيم كه بايد بيانيه دبيركل سازمان ملل نيز در اين راستا صادر شود و مساله آزادي اسرا قبل از آتش‌بس صورت بگيرد. به هر ترتيب ايران قطعنامه را رد نمي‌كرد ولي پذيرش خود را نيز اعلام نكرد. در ادامه وقتي قرار شد بيانيه‌ دبيركل سازمان ملل صادر شود و ما قطعنامه را قبول كرديم، عراق به خاك ما پيشروي كرد.

رضايي گفت: به كساني كه مي‌گويند جام زهر و معتقدند كه طرفدار ولي فقيه هستند، بايد گفت آن موقع مقام معظم رهبري به جبهه آمده بودند و ايشان در جبهه تحول بزرگي را ايجاد كردند. ما به ايشان پيشنهاد كرديم كه از مرز عبور كنيم؛ اما ايشان گفتند كه بايد با امام مشورت كنند. حاج احمدآقا به ايشان پيام دادند كه امام اين موضوع را نمي‌پذيرند و مقام معظم رهبري نظر امام را به ما منتقل كردند.

وي تاكيد كرد: دشمنان مي‌خواستند يك بار ديگر ملت ايران را به زانو دربياورند ولي ما با سربلندي از چنين حادثه بزرگي بيرون آمديم. برخي نيز بعد از جنگ به سراغ كارهاي خود رفتند و برخي مثل ما مانديم؛ چراكه هنوز حوادثي در كشور وجود داشت، ولي وقتي كه شرايط مساعد شد، من طي درخواستي از مقام معظم رهبري خواستم كه بيرون بيايم و در واقع من جزء آخرين دانشجويان انقلاب بودم كه از سپاه بيرون آمدم.

وي خاطرنشان كرد: دانشجويان زماني اين استعداد را داشتند كه لباس دانشجويي را به خاطر ضرورت ملي در بياورند و لباس بسيجي به تن كرده و از كشورمان دفاع كنند و مي‌توان گفت اگر دانشجويان نبودند و به ملت ايران كمك نمي‌كردند مطمئنا ما نمي‌توانستيم اين حادثه بزرگ را با پيروزي سپري كنيم.

دبير مجمع تشخيص مصلحت نظام با مورد توجه قرار دادن نقش دانشجويان در 15 خرداد، ملي شدن صنعت نفت و 16 آذر اظهاركرد: از زماني كه نهاد دانشگاه در جامعه ايراني شكل گرفت، اين نهاد همواره رسالتي انقلابي داشته و در اين راستا به دفاع از ملت خود برخاسته است.

وي در ادامه با تاكيد بر اين‌كه « امروز كه در دوران توسعه كشور قرار داريم،‌ بدون درگير كردن نخبگان نمي‌توانيم فقر و عقب‌ماندگي را كنار بزنيم» خاطرنشان كرد: از طرفي نخبگان بايد به دولت و مجلس كمك كنند و از طرفي ديگر دولت و مجلس هم بايد كمك كننده نخبگان باشند تا بين سياست و نخبگان شكافي شكل نگيرد.

وي با بيان اين‌كه « ما مي‌توانيم از راه ديپلماسي تحريم‌ها را خنثي كنيم» گفت: دنيا به ايران نيازمند است و ما مي‌توانيم نقش‌هاي بزرگي در صحنه بين‌الملل ايفا كنيم. از سوي ديگر ارتباط با جهان اسلام، سوريه و لبنان و نهضت‌هاي آزادي‌بخش، همچنين ارتباط با ملت خودمان از ديگر ابزارهايي است كه مي‌توانيم در اين مسير به كار گيريم. همچنين ما مي‌توانيم تحريم‌ها را از طريق ديپلماسي و يا حتي مذاكره خنثي كنيم.

رضايي با تاكيد بر اين‌كه « ما در حال حاضر نيازمند انقلابي بزرگتر از انقلاب اسلامي و جنگ هستيم» اظهار كرد: من اين حرف را مي‌زنم حال هر حكمي عليه من مي‌خواهند صادر كنند. مطمئن باشيد با شناختي كه من از جوان‌هاي ايران در جنگ دارم اگر امكانات لازم به جوان‌هاي ما داده شود، جوانان ما مي‌توانند در مدتي كوتاه علم، دانش، اقتصاد و كشاورزي ايران را ارتقاء دهند.

وي نقش دانشگاه‌ها را در جهاد علمي حائز اهميت دانست و گفت: هم‌اكنون بين دانشگاه و صنعت ما شكاف وجود دارد؛ چراكه از مهارت، كارآفريني و دانشي كه در دانشگاه‌هاي ما ذخيره شده است استفاده نمي‌شود؛ بنابراين بين دانشگاه و صنعت بايد پلي زده شود تا از اين طريق بسياري از مشكلات همچون فقر، گراني و بيكاري رفع شود.

دانشجويي پرسيد: شما مي‌گوييد ما در اواخر جنگ مشكلي نداشتيم، ولي كساني چون آقاي شمخاني مي‌گويند كه ما اواخر جنگ حتي يك گلوله هم نداشتيم.

رضايي پاسخ داد: ما مشكل داشتيم ولي پيروز شديم. در تيرماه كه قطعنامه را پذيرفتيم ـ و اين خود حادثه تلخي بود ـ وضعيت ما خوب نبود، اما بعد از تيرماه كه امام فرمودند جام زهر را نوشيدم تحول بزرگي صورت گرفت.

دانشجوي ديگري پرسيد: امام كه پيشروي در خاك عراق را تائيد نكردند، چطور بود كه در بحث پذيرش قطعنامه از تعبير جام زهر استفاده كردند؟

دبير مجمع تشخيص مصلحت نظام در پاسخ با بيان اين‌كه « وقتي آيات الهي ناسخ و منسوخ دارد، شما مي‌خواهيد رهبران الهي ناسخ و منسوخ نداشته باشند» اظهار كرد: امام در تيرماه و در بدترين شرايط قطعنامه را پذيرفتند. قطعنامه در زمان پيروزي‌ها صادر شد؛ اما ما در زمان شكست‌ها مي‌خواستيم آن را بپذيريم. حدود دو ماه بعد از مساله جام زهر، امام فرمودند كه حتي يك لحظه نادم و پشيمان نيستم، آن‌هايي كه صحبت از جام زهر مي‌كنند خداي ناكرده مي‌خواهند بگويند سر امام را كلاه گذاشتند، چرا عده‌اي مي‌خواهند امام را تضعيف كنند؟ امام كه تحت فشار قرار نمي‌گرفت.

وي افزود: جنگ با پذيرش قطعنامه به پايان نرسيد، بعد از پذيرش قطعنامه جنگ جديدي شروع شد و تمام مرداد ماه را در برگرفت و امام در اين شرايط گفتند كه من حتي يك لحظه نادم و پشيمان نيستم.

وي در پاسخ به سوال دانشجوي ديگري مبني بر اين‌كه « آيا مي‌شد از وقوع جنگ پيشگيري كرد» گفت:‌ جنگ را بايد پيشگيري كرد و اصلا شكل گرفتن نيروهاي مسلح به خاطر جنگيدن نيست، براي جلوگيري از وقوع جنگ است يا اين‌كه اگر جنگي اتفاق افتاده در كوتاه‌ترين مدت مثلا ظرف 48 ساعت آن را تمام كنند.

رضايي با بيان اين‌كه « جنگ در اسلام اصالت ندارد،‌ بلكه بازدارندگي اصالت دارد» گفت: هر كسي كه براي گرفتن ديگر كشورها قدرت درست كند يا ماليخوليا دارد يا اين‌كه از مسير انسانيت خارج شده است.

وي خاطرنشان كرد: وقتي صحبت از قيام امام مهدي(عج) به بيان مي‌آيد اكثرا به بخش نظامي‌گري در مورد ايشان مي‌پردازند اين در حالي است كه جهاد ايشان قبل از اين‌كه نظامي باشد، علمي، اخلاقي و انساني است.

وي با بيان اين‌كه « ما نمي‌خواستيم جنگ شود» گفت: اگر ما اين‌طور مي‌خواستيم كه بايد سر مرز مي بوديم در حالي كه ايران سر مرز حضور نداشت اگر از مرز عبور كرديم به دليل وجود شروري در منطقه بود كه اسنادي كه وجود داشت را پاره كرده بود و آن را نمي‌پذيرفت. من قبول دارم كه مي‌شود از جنگ‌ها جلوگيري كرد؛ اما در بحث جنگ ايران و عراق بايد گفت كه اين جنگ، جنگ برنامه‌ريزي شده‌اي بود و قدرت‌هاي بين‌المللي صدام را وادار به اين كار كردند.

دانشجوي ديگري پرسيد: ما به عنوان يك دانشجوي ايراني و مسلمان چطور مي‌توانيم هويت ايراني و مسلماني خود را با هم جمع كنيم؟

دبير مجمع تشخيص مصلحت نظام پاسخ داد: در اين بحث اشتباه بزرگي در چند دهه اخير صورت گرفته و آن اين است كه مذهب را از هويت ايراني جدا مي‌كنند. اين در حالي است كه قبل و بعد از اسلام هويت ايراني با مذهب همراه بوده است. اگر مي‌گوييم اسلامي - ايراني و يا ايراني - اسلامي، به اين معنا نيست كه اين دو، دو عنصر جدا هستند بلكه اين دو يك معنا را به ذهن متبادر مي‌كنند كه آن هويت ملي است.

وي با تاكيد بر اين‌كه « هويت ملي همواره ايراني - مذهبي بوده است» گفت: ايراني - مذهبي قبل از اسلام يك تركيب و بعد از اسلام تركيب ديگري داشته است. معلوم است كساني كه خود را دچار اين‌گونه مناقشات مي‌كنند، تعريف روشني از هويت ندارند.