بیان ضد دموکراتیک با ژست دموکراتیک

رئیس پارلمان اروپا در یک کنفرانس خبری مشترک با آقای لاریجانی رییس مجلس شورای اسلامی در تهران شرکت کرده و با اشاره به بحران سوریه گفته 'باید به همه اموری که جنایت جنگی گفته می شود پاسخ داده شود مثلا باید به رفتار حکومتی که سر ملت خود بمب می ریزد رسیدگی شود.'

او گفته است: 'آینده بلند مدتی برای بشار اسد، رئیس جمهور سوریه وجود ندارد.'

آقای لاریجانی هم در اظهاراتی که به نظر می رسد پاسخ به آقای شولتز باشد، گفته 'مساله سوریه بحث فرد نیست بلکه یک طراحی برای ایجاد منطقه عاری از تحرکات تروریست هاست. از این رو تقلیل بحران منطقه به فرد اشتباه استراتژیک است.'

پارلمان ها حتی در کشورهایی که تحت حکومت های دموکراتیک ریاستی (غیر پارلمانتاریستی) اداره می شوند، بیش از هر چیز دیگر نماد دموکراسی بشمار می آیند.

بدیهی است از اعضای چنین نهادی با چنین جایگاهی بیش از هر فرد و نهاد دیگر انتظار می رود که در حفظ و تقویت و ترویج و پیشبرد دموکراسی و فرآیندهای دموکراتیک نه تنها در کشور و منطقه خود بلکه در سراسر جهان و نه در گفتار و صرف بلکه در عمل، بکوشند.

انتظاری که برخلاف اظهارات مارتین شولتز رییس پارلمان اروپاست.

سخنان رییس پارلمان اروپا نه تنها سخنانی ضد دموکراتیک بشمار می آید ( از این جهت که یک کشور یا مقام خارجی در امور کشور دیگر دخالت می کند و بدون مراجعه به آرای عمومی خواهان برکناری رییس آن کشور و تحمیل نظر خود می شود) بلکه موضعی است که به دموکراسی در سوریه کمکی نمی کند و بالاتر از آن گره کنونی مسائل سوریه را کورتر می کند.

در شرایطی که گروه های تروریستی سلاح به دست گرفته و شعارهای دموکراتیک! می دهند، این سخنان شولتز آنها را جری و فعالیت های رو به گسترش تروریستی آنها را تقویت می کند.

بهترین مرجع تصمیم گیری درباره سرنوشت یک ملت و حکومت مردم آن کشور و آرای آنهاست.

این موضع از اصول غیرقابل تردید دموکراسی است و همان موضع اصولی ایران در قبال حل بحران سوریه است . ایران معتقد است که برای تعیین سرنوشت ملت سوریه و حکومت آتی این کشور بایست به انتخابات و آرای عمومی مراجعه کرد.

موضعی کاملا دموکراتیک که از قضا و حسن اتفاق کم هزینه ترین راه حل بحران سوریه و سریعترین آنها هم بشمار می آید.

اما امریکا و برخی مقامات و کشورهای اروپایی که به هرحال از پایگاه مردمی بشار اسد و پشتوانه آرای عمومی او اطلاع دارند، قاعده بازی را برهم می زنند و به اصل و قواعد دمکراتیک مراجعه به نظر و رای مردم سوریه برای تعیین سرنوشت و حاکم خود، تن نمی دهند، اگر چه برخی اوقات ژست های دموکراتیک می گیرند.