باید حق را گفت؛ فقط حق!

او از تبعات ادامه تحریم ها بر کشور آگاه است و با مقایسه مواضع برخی درباره تحریم ها در دو دولت، از اینکه این موضع یکسان نیست اظهار تاسف می کند. مسعود پزشکیان در این راستا با «آرمان» به گفت وگو پرداخت که در ادامه می خوانید:

عضو کمیسیون بررسی برجام در مجلس هستید. تصور می کنید چرا این کمیسیون این اندازه حاشیه دارد؟

روزی که قرار شد این کمیسیون تشکیل شود و انتخابات آن برای تعیین اعضایش برگزار شد قرار بر این بود که به بررسی آنچه میان طرفین گذشته است مراجعه و آن را بررسی کنند و قرار بر تصمیم جدید نبود. اما برخی دوستان حیطه کاری بیشتری را برای خودشان قائل شدند و به اظهاراتی پرداختند که در دستور کار این کمیسیون نبود. شاید دلیل این حاشیه ها که شما می گویید همین موضوعات باشد.

بالاخره گزارش کمیسیون تهیه و قرائت شد اما همین گزارش خودش حاشیه های زیادی داشت. چرا برخی اعضا از جمله خود شما به آن معترض بودید؟

بله، گزارش را به نام گزارش کمیسیون ویژه بررسی برجام در صحن قرائت کردند اما چه کسانی آن را تهیه کردند و آیا نظر اجماعی کمیسیون بود، واقعا برای من به عنوان یک عضو کمیسیون بررسی برجام سوال است که چگونه این گزارش تهیه شد و چه کسانی آن را تایید کردند؟

خروج شما از جلسه صحت دارد؟ و آیا این خروج واکنش به گزارشی بود که مدعی هستید حاصل فکر همه اعضای کمیسیون ویژه نبوده است؟

درست است. هرچند این گزارش به صحن رسید اما انتقاد بر سر آن باقی است چرا که آنچه از دل این کمیسیون بیرون آمد نتیجه تصمیم گیری همه اعضای آن نبود و نوع نگاه یکجانبه منجر شد تا عزم بر ترک جلسه آخر آن گرفته شود. چرا آقایانی که مدعی هستند این گزارش نتیجه بحث و بررسی کمیسیون برجام است به این سوال پاسخ نمی دهند که چگونه و طی چه روندی در کمیسیون این گزارش تهیه شده است.

مهم ترین انتقادات شما و همفکرانتان به گزارش و عملکرد کمیسیون بررسی برجام چه بود که راهی جز ترک جلسه نیافتید؟

انتقاداتی را که به بررسی ها و نتیجه گیری های این کمیسیون وارد است می توان در چند محور خلاصه کرد. بررسی خارج از چارچوب علمی، اقدام به جمع آوری داده بر اساس مواضع شخصی و رفتار یکجانبه در حین رسیدگی به ابعاد برجام. اگر گزارش می خواست بی طرفانه تهیه شود، همه ابعاد اجرای توافق هسته ای یا اجرا نشدن آن باید بررسی می شد و موضوعات در بخش های مختلف مورد بررسی قرار می گرفت. مثلا گفته می شود در فلان بخش وضعیت این گونه است.

در همین راستا لطفا به این سوال پاسخ بدهید که اصلا گزارش چطور آماده شد؟ مگر شما به عنوان عضو ناظر و تصمیم گیر در نگارش آن نبودید؟

تقصیرها از ما جداست. خود من هم سوالات زیادی دارم. نخستین موضوعی که به ذهن می رسد آن است که آنچه به عنوان گزارش قرائت شده است طبق کدام روش علمی صورت گرفته است؟ مسلم است وقتی راهی برای بررسی مشخص نشود از هر راهی می توان برای رسیدن به نتیجه دلخواه به پیش رفت. باید با مردم شفاف و صریح بود و اگر کاستی هایی هم هست با مردم در میان گذاشته شود. آنها هستند که باید انتخاب کنند چه شرایطی برایشان قابل قبول است وگرنه من نماینده مجلس که نمی توانم برای آنها تعیین تکلیف کنم.

اما برخی دوستان شما در مجلس و خارج آن مدعی هستند که گزارش بر اساس مواضع سیاسی و جناحی تهیه شده است و ربطی به علمی بودن آن ندارد. قبول دارید؟

کاملا همین طور است. وقتی از ابتدا افراد نسبت به موضوع موضع داشتند طبیعی است نتیجه بررسی هم مشخص خواهد بود. به عبارت دیگر، در چنین شرایطی طبیعی است داده هایی هم که مورد ارزیابی قرار می گیرند داده هایی باشند که نهایتا آنها را به آن نتیجه برساند. متأسفانه در ایران هم مانند آمریکا برخی مخالفان برجام بسیاری از موضوعات را در تصمیمات و اظهارات خودشان لحاظ نمی کنند و تعدادی از نمایندگان مجلس هستند که بدون تعارف نمی خواهند برجام تصویب و اجرایی شود.

مثالی در این راستا می توانید بیان کنید، یعنی درباره تبعات این اقدام مجلس در تهیه گزارشی که به ادعای شما گزارش یکجانبه بوده است.

بله، برای مثال وقتی از تحریم ها سخن به میان آمد کافی بود بر اساس عدد و رقم گفته شود تاکنون تحریم ها چه هزینه ای برای کشور به دنبال داشته و لغو آنها حتی اگر دست و پا شکسته تصور شود چه اثراتی می تواند داشته باشد؛ سخن کاملا بر اساس عدد و رقم است که می تواند شناختی درست به دست بیاورد، اما این روش محقق نمی شود. بنابراین از آنجایی که تعدادی از این برادران از ابتدا به این مسأله موضع داشتند اگر 100 بار دیگر به آنها آمار دقیق و درستی داده شود باز حرف خود را می زنند. قبلا هم گفته بودم که با تصویب یک فوریت طرح برجام با تاخیر بیشتری برای برجام تعیین تکلیف می شود که واقعا یک ضرر برای کشور در بخش های مختلف از جمله بخش اقتصادی است. برخی نمایندگان مجلس تمایل دارند چشم های خودشان را بر تورم بالا و رکود اقتصادی و بیکاری ببندند و این گونه وانمود کنند که مشکلات کشور ارتباطی با تحریم ها ندارد اما همان زمان دولت قبل بود که کوچک ترین اشکالی را نه ضعف دولت و کوتاهی دولتمردان بلکه عامل تحریم اعلام می کردند.

پس شما ضعف را در مواضع اعضای کمیسیون می دانید؟

همه آنها نه، اما برخی در مجلس هستند که نمی توانند موضعی را ارائه بدهند تا گرهی باز و مشکلی حل شود و از انتقال حقیقت به جامعه به دلیل نگاه همراه با موضع خود عاجز هستند. چرا که وقتی با یک موضع به پیش رفت، تنها موضوعات باب میل خودشان دیده خواهد شد غافل از آنکه در روش های بررسی یک ابزاری وجود دارد که بر اساس آن ابزار باید یک چارت پر شود، چه مطلوب باشد و چه نباشد.

به نظر می رسد شما بیش از همه از قطعنامه ها و تبعات آن برای کشور نگران هستید. درست است؟

تاکنون بالای 100 قطعنامه علیه ایران صادر کرده اند. به هر صورت هر قطعنامه برای کشور باری داشته است و تنها یک حساب سرانگشتی کافی بود تا مشخص شود این قطعنامه ها چقدر برای کشور سنگینی داشته است. آنها بررسی نکردند که وقتی یک رئیس دولتی عنوان می کند قطعنامه ها کاغذپاره است، این کاغذپاره ها بیشتر از هزاران میلیارد تومان روزانه برای مردم و کشور صدمه ایجاد می کند.

به هر حال درباره قطعنامه ها هم در کمیسیون ویژه صحبت شد. پس چرا این نگرانی رفع نشد؟

اگر قرار است بررسی صورت گیرد باید حق گفته شود. حق گفتن، روش دارد. از آنجایی که بعضا برخی با عینک جناحی به مسائل نگاه کرده اند بنابراین فکر می کنند هر کسی حرفی می زند وابسته به گروه و دسته ای است، در حالی که حقیقت بر پایه عدد و رقم هیچ فرد و گروهی را نمی شناسد به شرط آنکه همه آنها گفته شود نه آنکه آنچه به مذاق خوش می آید هم بیان می شود و هم بزرگنمایی و در مقابل از دیدن رقم هایی که مطابق میل شان نیست نیز صرف نظر کنند. اگر امروز در جامعه مشکلات وجود دارد این مشکلات زاییده نگاه ها و عملکرد ماست.

*منبع : روزنامه آرمان