چرا ممنوعیت مذاکره با آمریکا درست است؟

مؤلفه اصلی نفوذ فرهنگی انقلاب اسلامی در جهان کنونی از زمان پیروزی انقلاب تا کنون اصل استکبار ستیزی و حمایت از مظلومان به عنوان استراتژی سیاسی و فرهنگی مطرح بوده است و در هر نقطه از جهان که مردم ستم دیده از نفوذ کاپیتالیسم و ابرقدرتهای استکباری در ستوه و شکوه بوده اند ایران اسلامی را نقطه امید خود برای مقاومت و مبارزه می دیده اند و این امر تنها به جهان اسلام اختصاص نداشته است، بلکه مردم جهان با هر گرایش دینی و سیاسی به این حقیقت رسیده اند که با ایستادگی در مقابل استکبار می توان راهی را برای سعادت پیدا نمود.

چرا مقام معظم رهبری مذاکره با ابرقدرتهای غربی و غیر غربی را مجاز و مذاکره با آمریکا را خطری بالفعل برای هستی انقلاب اسلامی قلمداد کردند؟ آیا ماهیت استکباری بریتانیا در طول سده های گذشته از سیاستهای توسعه طلبانه آمریکا کمتر بوده است که در سخنان رهبری اشاره ای به ممنوعیت مذاکره با بریتانیا این پیر استعمار نشده است؟ فرانسه نیز دارای چنین ساختاری در منطقه خاورمیانه بوده و هم اکنون نیز نقش فعالی در تأمین منافع ملی خود با دخالتهای نظامی و سیاسی و فرهنگی ایفا می کند، اما چرا در سخنان رهبری نامی از ممنوعیت مذاکره با فرانسه برده نشده است؟

پاسخ به این سؤال کاملا روشن است، آمریکا به عنوان "سمبل شیطان بزرگ" در جهان کنونی برای افکار عمومی مردم جهان شناخته شده است و ماهیت اقتدارطلبی قدرتهای غربی به نقاط خاصی از جهان کنونی منحصر می گردد و این در حالی است که سیاستهای آمریکا در همه نقاط جهان مایه تباهی و فساد جامعه انسانی گردیده است، لذا همگرائی با سیاستهای آمریکا در مناطق مختلف جهان و از جمله مذاکره با آن به اصل خدشه ناپذیر استکبار ستیزی انقلاب اسلامی و تبیین انقلابی از اسلام در ستیز می باشد و حرکت به سمت عادی سازی روابط با آمریکا سبب می گردد تا اقتدار بین المللی انقلاب اسلامی بویژه در میان مسلمانان که در دوره بیداری اسلامی قرار دارند مورد خدشه واقع گردد و پرچم داری مبارزه با ظلم و استکبار از حوزه انقلاب اسلامی به جریانهای افراطی اسلامی در منطقه انتقال یابد.

مردم ستم دیده جهان که در نقاط مختلف پراکنده می باشند همواره به دنبال پیروی از یک پرچم داری هستند که بتوانند خواسته های خود را از قدرتهای جهانی مطالبه نمایند و مذاکرات با آمریکا تا حدود زیادی با این پرچم داری سازگاری ندارد. درست که همواره در مذاکرات به دنبال تأمین منافع ملی و یا جهان اسلام می باشیم و هوشمندانه از آنها دفاع می کنیم، اما دشمنان انقلاب اسلامی همین مذاکرات را بهانه ای برای تبلیغ عقب نشینی انقلاب اسلامی از اصول نخستین انقلاب یعنی استکبار ستیزی معرفی می نمایند و دستاوردهائی که از مذاکرات به دست می آید نسبت به مضرات آن بسیار اندک است و مهمترین عامل اقتدار بین المللی نظام مورد خدشه واقع می گردد و در اینجا است که جریانهای افراطی اسلامی از جمله حرکتهای تکفیری و سلفی زمینه را برای جذب مخاطبان خود در جهان اسلام فراهم می آورند و به دروغ چنین تبلیغ می کنند که پرچم مبارزه با کفر را در دست گرفته اند و این در حالی است که این جریانهای تکفیری از مشرب استکبار جهانی و نظامهای اطلاعاتی غرب تغذیه می گردند و ناخواسته با روند عادی سازی مذاکرات با آمریکا مهمترین عامل اقتدار اسلامی خود را به عوامل دست نشانده آمریکا واگذار می نماییم.

فراموش نکنیم در جنگ 33 روزه حزب الله بسیاری از مسلمانان جهان بویژه جوانان پرشور کشورهای اسلامی و حتی جوانان حجاز با افتخار پرچم حزب الله را می بوسیدند و به آن افتخار می کردند و محبوبیت سید حسن نصرالله در جهان اسلام در بالاترین سطح خود پس از مقام معظم رهبری قرار داشت و جریانهای اطلاعاتی آمریکا و غرب برای خارج کردن این پرچم از دست اسلام راستین و سپردن آن به جریانهای مشکوک تکفیری اقدام به تقویت گروههائی نمودند که در شعار استکبار ستیزی و مقابله با کفر جهانی گوش دنیا را پر کرده اند و با چنین تبلیغاتی دروغین هزاران جوان پرشور مسلمان را از سراسر نقاط جهان به سمت اردوگاههای تروریستی القاعده و داعش جذب نموده اند و همه ما می دانیم که شعار استکبار ستیزی و مبارزه با رژیم اشغالگر قدس در نظام جمهوری اسلامی ایران برگرفته از اعتقادات راستین و به حق اسلام بوده و تابع منافع جناحی و حزبی و سیاسی گذرا نبوده است و شعارهای گروههای افراطی صرفا با طراحیهای نظامهای اطلاعاتی غرب شکل گرفته و هدف اصلی آنان نیز به حاشیه راندن تفکر انقلاب اسلامی در جهان کنونی بوده است.