بحث ترافیک در شهر پرهیاهویی مثل تهران از اولویتدارترین موضوعاتی است که اتفاقا کمتر سازمان و ارگانی متولی رسیدگی به آن هستند. اهمیت این موضوع تا جایی است که یک لحظه اختلال در این سیستم میتواند تا چندین ساعت و روز موجبات دردسر و مشکلات بسیاری را برای شهروندان به وجود بیاورد.چنانچه بارها پیش آمده یک بارش جزئی باران در شهر تهران سیستم ترافیک را ساعتها بر هم زده و موجبات نارضایتی شهروندان را به همراه داشته است.عبور و مرور روزانه چندصدهزار خودرو و موتورسیکلت در سطح شهر تهران که بیشک بخشی از آنها برای امور غیرضروری در ترددند موجب شده پای ترافیک حتی به کوچه پس کوچههای تهران باز شود. حتی اعمال محدودیتهای ترافیکی از جمله زوج و فرد و طرح ترافیک هم نتوانسته این معضل را حل کند و حالا به اعتقاد رییس کمیته ترافیک شورای اسلامی شهر تهران تنها راهحل ترافیک شهر تهران توسعه حمل و نقل عمومی از جمله مترو، اتوبوس و تاکسی است؛ سیستمهایی راهگشا که البته خود میتوانند موجبات مشکلات دیگری را فراهم کنند؛ از جمله بحث ایمنی ایستگاههای مترو که به گفته رییس کمیته ترافیک شورای اسلامی شهر تهران میتوان با تدابیر کمهزینه مشکلات را
حل کرد اما مخالفت یک کمیته یا کمیسیون یا .... به بهانههای مختلف با یک طرح خوب جان مردم را به خطر میاندازد. از این رو به سراغ محسن سرخو، عضو اصلاحطلب چهارمین دوره شورای شهر تهران و رییس کمیته ترافیک شورای اسلامی شهر تهران رفتیم تا از نگاه وی به موضوع حمل و نقل وترافیک نگاهی بیندازیم اما در میانههای گفتگو پا را فراتر نهادیم و گریزی نیز به بحث انتخابات آتی مجلس شورای اسلامی زدیم؛ انتخاباتی که به اعتقاد این عضو شورای مرکزی حزب کار، اصلاح طلبان قطعا با ساز و کار مناسب و معرفی افراد قوی که بتوانند بار کارشناسی و توانایی مجلس را ارتقا دهد، در آن شرکت خواهند کرد. انتخاباتی که به گفته وی قطعا افرادی که دست خود را به وجوه نامشروعی که از معاون اول رئیس جمهور سابق دریافت کرده ، آلوده کرده اند در آن جایی نخواهند داشت. مشروح گفتگوی آفتاب یزد با محسن سرخو را در ادامه میخوانید.
به اعتقاد شما به عنوان رئیس کمیته حمل و نقل و ترافیک گره کور ترافیک شهر تهران چیست که علیرغم سالیان سال تلاش، اما همچنان لاینحل باقی مانده است؟
مسئله ترافیک در دنیا یک موضوع تجربه شده است. اگر می خواهیم در تهران هوای پاک، ترافیک روان و در نهایت عبور و مروری راحت داشته باشیم تنها یک راهکار وجود دارد؛ توسعه حمل و نقل عمومی .
حمل و نقل عمومی با توجه به تعریفی که ما داریم شامل مترو - به عنوان پاک ترین سیستم حمل و نقل - اتوبوسرانی و تاکسیرانی میشود . در مورد مترو و توسعه آن دغدغه ای بابت آلودگی هوا نداریم. در مورد اتوبوسرانی اما موضوع آلودگی هوا دغدغههای بسیاری وجود دارد که موجب در نظر گرفتن مصوبه ای در برنامه 5 ساله تحت عنوان نصب فیلترهای جذب دوده روی سیستمهای دیزلی شده است.
در مورد تاکسیرانی هم باید بگویم این سیستم صرفا جزو حمل و نقل عمومی محسوب نمی شود بلکه تقریبا نیمه عمومی- نیمه خصوصی قلمداد می شود. اما به لحاظ محاسباتی که در برنامه جامع حمل و نقل و ترافیک و برنامه 5ساله و بودجههای سالانه انجام شده ، این سیستم هم جزو حمل و نقل عمومی تلقی می شود.
ما هدفگذاری کرده ایم که در سال 97 (سال پایانی برنامه 5 ساله) درصد استفاده از حمل و نقل عمومی به 75 برسد یعنی جمعا 75 درصد جابه جاییها و سفرهای درون شهری از طریق مترو، اتوبوسرانی و مینیبوسرانی و تاکسیرانی انجام شود و 25 درصد هم به وسیله وسائط نقلیه شخصی .ما معتقدیم وسائط نقلیه شخصی صرفا باید برای برنامههای تفریحی ، خرید ، اقدامات ضروری و اورژانسی و بیشتر در تعطیلات پایان هفته مورد استفاده قرار گیرد.
دو سفر عمده شهری در شهر تهران ، یکی سفرهای کاری است و دیگری آموزشی . حال ما معتقدیم اگر بتوانیم این دو سفر عمده را از طریق وسائط نقلیه عمومی پوشش دهیم کمک موثری به بحث ترافیک و کاهش آلودگی هوا تهران کرده ایم. در کنار این موضوعات ما پیش بینیهای دیگری در برنامه 5 ساله کردیم از جمله جایگزینی موتورهای برقی به جای موتورسیکلتهای فعلی که هر کدامشان در روز 8 برابر یک خودرو آلایندگی دارند. طبق آماری که ما داریم نزدیک یک میلیون جابه جایی را در روز موتور سیکلتها انجام می دهند.نکته دیگر آلودگی تاکسیها و اتوبوسهای درون شهری است ، برای این موضوع هم پیش بینی کرده ایم که سالانه 600-500 دستگاه اتوبوس جدید وارد سیستم شود و حدود 500 دستگاه هم بازسازی کامل یا اورهال (overhaul)شود.
علاوه بر این برنامهها پیش بینی کرده ایم که تا پایان برنامه 5 ساله همه سیستمهای دیزلی مجهز به فیلتر جذب دوده بشود و قرار است که این اقدام از اتوبوسهای شرکت واحد آغاز و کم کم اتوبوسهای بین شهری ، قطارها ، کامیونها ، خودروهای شخصی و... که در تهران تردد دارند، مکلف به نصب فیلتر جذب دوده شوند. به عبارت بهتر باید به این سمت و سو برویم که تولیدکنندگان اتوبوس ، مینی بوس و... این فیلترها را روی محصولاتشان نصب کنند تا لازم نباشد مصرف کنندگان به دنبال نصب فیلتر بروند.به این ترتیب با این پیش بینیها برداشت ما این است که شهر تهران به عنوان یک شهر پاک و مناسب برای زندگی قلمداد شود تا دیگر بحث جابه جایی پایتخت هم موضوعیت پیدا نکند.
همچنین به این نکته اشاره کنم که عملکرد سال 93 شهرداری تهران نشان می دهد که در 6 ماهه اول اگر چه موفق بوده اما در 6 ماهه دوم ضعیف تر عمل کرد و 30 کیلومتر مترویی را که پیش بینی شده هر سال به بهره برداری برسد، نتوانست محقق کند.در مورد اتوبوسرانی هم برنامههای شهرداری در سال 93 محقق نشد. مترو در 6 ماهه ابتدایی سال 94 توانست بخش عمده ای از تعهدات مربوطه به برنامه 5 ساله 93 را در سال 94 پوشش دهد از جمله افتتاح مابقی خط 3 مترو که باید در سال 93 به بهره برداری می رسید و امسال باید شاهد بهره برداری نیمی از خط 7 باشیم و حتی کل خط که تاکنون مترو درگیر خط 3 بوده است. مطابق برنامه 5 ساله ما باید طی سالهای 93،94،95 خطوط 7،6،3 مترو را به بهره برداری برسانیم. این اتفاق می تواند تحول عظیمی را در جابه جایی حمل و نقل شهروندان تهرانی به وجود بیاورد. در کنار این موضوعات ، خطوط مترو از 150 کیلومتر سال 93 باید در پایان سال 97 به 300 کیلومتر برسد در حالی که تهران و حومه به 740 کیلومتر مترو نیاز دارد.
در مورد خطوط مترو حومه تهران انتظار می رود از اعتبارات دولتی استفاده شود از جمله خط ورامین که امروز در اعتبار آن از طریق دولت تامین می شود یا خط فرودگاه امام تا پرند که باز هم با اعتبارات دولتی در حال راه اندازی و تکمیل است.امیدواریم خط 3 هم تا اسلامشهر ادامه پیدا کند که خوشبختانه دولت هم اعتباری در بودجه در این زمینه پیش بینی کرده هر چند تاکنون جذب نشده است.
اینکه اشاره کردید در سال 93 شهرداری طبق پیش بینیها اقدام نکرد، به چه علت بود؟
به علت اینکه شهرداری در زمینه حمل و نقل عمومی به ویژه مترو بودجه لازم را تخصیص نداد حال یا شهرداری این درآمد را در امور دیگری صرف کرد یا درآمدش کم بود.
در مسئله حمل و نقل هر چه ناوگان توسعه پیدا کند اما گمان می رود مسئله ترافیک هفته اول مهر پابرجاست همانطور که شنبه 4 مهر به رغم توسعه مترو و طی سالیان اخیر اما ترافیک
بی سابقه ای به طول 180 کیلومتر در تهران پیش آمد برای این معضل چه تدابیری اتخاذ شده است؟
بخشی از ترافیک اول یا هفته ابتدایی مهر واقعی و ناشی از کمبودهایی است که در زمینه حمل و نقل عمومی با آن مواجه هستیم که لازم است در این زمینه سفرهای آموزشی کاملا به سمت حمل و نقل عمومی و برنامه ریزی شده سوق داده شود. بخش دیگر معضل ترافیک مهر نیز باز
می گردد به دو موضوع؛ اول اینکه آموزش و پرورش باید سیاست را بر این بگذارد که مردم از مدارس
محلی استفاده کنند تا جابه جاییها به حداقل برسد در حالی که ما شاهدیم برخی دانش آموزان از این سر تهران به آن سر تهران عزیمت می کنند.نکته دیگر اینکه خانوادهها هم باید ساعات ترددشان را در این ایام مدیریت کنند.موضوعی که بیشتر خانوادهها توجهی به آن ندارند در نتیجه این بی توجهی ما شاهد ترافیکهای وحشتناک در این ایام هستیم اما هر چه نظم سرویس مدارس و دقت خانوادهها در تنظیم زمان بیشتر می شود ترافیک هم کاهش می یابد. از این رو دو هفته پیش از آغاز مدارس من در رسانهها و سایتها و روزنامههای مختلف و حتی در شورا این موضوع را به خانوادههای محترم توصیه کردم که در هفته اول مهر ساعت خروج از منزل را تنظیم کنند اما در عمل این اتفاق نیفتاد . پس بخشی از این مشکل قابل حل و بخشی هم ریشه ای است.
آقای سرخو چون بحث بر سر حمل و نقل عمومی است نظر شما در ارتباط با بحث ایمنی در مترو تهران چیست. هر چند مترو تهران به لحاظ رشد مسافتی تا حدی قابل قبول است اما بسیاری از جمله برخی اعضای شورای شهر معتقدند لااقل ایستگاههای مترو ایمن نیستند چنانچه تاکنون مشکلاتی هم پیش آمده است.
من کاملا با اظهارات شما و صد در صد با ایمنی نبودن ایستگاههای مترو موافق هستم . به همین جهت کمیته حمل و نقل و ترافیک طرحی را برای نصب PSDها یا دیوارههای حفاظ در ایستگاههای مترو تهیه کرد.طبق این طرح این دیوارههای محافظ چند مزیت دارد ؛ اولین مزیت جلوگیری از پرت شدن مسافران در مسیر مترو است که سلامت مسافران را تضمین و از سوی دیگر امکان خودکشی را از افراد سلب می کند. مزیت دیگر این است که این دیوارهها چون درهای اتوماتیک مشخصی دارند که درست روبه روی درهای قطار تعبیه شده از پخش شدن و هجوم مسافران به سمت درهای قطار جلوگیری می کند در این صورت مسافران با ورود قطار به داخل ایستگاه سرگردان نمی مانند که در قطار کجا قرار می گیرد. مزیت سوم PSDها این است که در محل ورودی قطار یک سطح شیبدار می توان قرار داد برای عبور و مرور راحت جانبازان و معلولان و افراد سالمندی که با صندلی چرخدار قصد ورود به مترو را دارند. در حالی که اکنون به دلیل وجود فاصله بین سکوی ایستگاه و در قطار چنین امکانی برای این افراد وجود ندارد.
آیا با این طرح موافقت شده است؟
مترو تهران با این طرح موافقت کرده که آن را به صورت آزمایشی در خط هفت آغاز کنند اما متاسفانه کمیته سلامت شورای شهر به جای حمایت از این طرح با آن مخالفت کرد.
علت مخالفتشان چه بود؟
معتقد بودند که این طرح هزینه بر است و در هیچ کجای دنیا چنین طراحی انجام نشده است.
اتفاقا همین اظهارات را ما از خود مسئولان مترو شنیده ایم در حالی که در شهرهایی از جمله سن پترزبورگ ، سنگاپور ،بارسلون ، واشنگتن ، تورنتو ، تایوان و... چنین سیستمی وجود دارد.
بله دقیقا همینطور است . ما حتی آمار کشورهای دارای این سیستم را هم ارائه کردیم اما متاسفانه گاهی برخی بحثها و موضوعات کارشناسی مورد نیاز برای شهروندان قربانی برخوردهای سیاسی می شود. کمیسیون عمران و کمیته حمل و نقل شورای شهر هم در زمینه این مسئله که با جان شهروندان مرتبط است تلاش بسیاری کرد اما بسیاری ترجیح می دهند بودجههای شهری صرف امور فرهنگی ، نشستها و همایشهای گران قیمت شود که اساسا ما با همه آنها مخالف و معتقدیم کار اصلی شهرداری حفظ جان و تسهیل رفت و آمد مردم ،
زیبایی و امنیت شهر و سیمای شهری است. حرفمان این نیست که شهرداری کار فرهنگی نکند اما ما متولی امور فرهنگی در کشور بسیار داریم؛ وزارت فرهنگ و ارشاد ، سازمان تبلیغات
و ... که همه بودجههای دولتی برای امور فرهنگی دریافت می کنند اما متاسفانه برخی همکاران
در شورا تصور می کنند محور اصلی اقدامات شهری و شهرداری امور فرهنگی است در حالی که مسائل حمل و نقل و مسائل شهری متولی دیگری جز شورا و شهرداری ندارند و اگر این سازمانها هم توجهی به این امور نکنند عملا این مسائل روی زمین می مانند. همانطور که امروز معاونت حمل و نقل شهرداری همکاری لازم با شورای شهر ندارد. حتی در مورد موضوع نصب PSD هم این معاونت با طرح ما مخالفت کرد با وجود اینکه همه ساله ما شاهد خودکشی در ایستگاههای مترو هستیم از این رو علی القاعده مسئولیت این حوادث را افرادی که با این طرح مخالفت کرده و میکنند باید به عهده بگیرند.
بهانه عده ای برای مخالفت با این طرح هم بعد مالی موضوع است ، برای این موضوع در طرح چه تدابیری اندیشیده شده است؟
اتفاقا طرحهای اینچنینی بار مالی چندانی ندارد چون این صفحات زمانی که در ایستگاهها نصب می شود همانطور که در کشورهای دیگر انجام شده ، محلی برای تبلیغات هستند که از این طریق هزینه نصب این درها طی دو ، سه سال برمی گردد و از آن به بعد حتی منبع درآمد هم می شود ولی متاسفانه وقتی به موضوعات تخصصی نگاه سیاسی می شود نتیجه هم انتشار هر چند وقت یک بار خبر خودکشی در مترو می شود.
در انتـــخابـات پیش روی مجلس رویکرد و حرکت جمعی اصلاح طلبان را چگونه ارزیابی می کنید؟
اصلاح طلبان قطعا با ساز و کار مناسب و معرفی افراد قوی که بتوانند بار کارشناسی و توانایی مجلس را ارتقا دهد ، وارد صحنه انتخابات خواهند شد. امیدوار هستیم که همه مجموعه اصلاح طلبان در سراسر کشور با وحدت رویه کامل و به دور از هر گونه اختلاف و تکروی
انشاء الله به لیستهایی که ارائه می شود رای دهند و کمک کنند برای تشکیل یک مجلس کارشناسی و مناسب که شایسته نظام جمهوری اسلامی در دور آینده است.
پیش بینی شما از ترکیب مجلس آتی چیست؟
صرف نظر از جناح بندیها ، امیدوارم کرسیهای مجلس آینده توسط افراد باتجربه ، پخته و ... اشغال شود . قطعا در مجلس آینده افرادی که دست خود را به وجوه نامشروعی که از معاون اول رئیس جمهور سابق دریافت کرده ، آلوده کرده اند جایی نخواهند داشت. در وهله اول انتظار داریم شورای نگهبان صلاحیت این افراد را تایید نکند و در وهله دوم اگر هم در لیست کاندیداها قرار گرفتند مردم به آنها رای ندهند. مردم نمایندگان پاکدستی را می خواهند که به دنبال حل مشکلات باشند نه گذاشتن مشکل روی مشکلات قبلی . از سوی دیگر نمایندگانی باید برگزیده شوند که بیشترین هماهنگی را با دولت اعتدال و تدبیر دارند، زیرا تجربیاتی که از اول انقلاب تاکنون داشته ایم نشان داده مجلسی که با دولت هماهنگ بوده به نفع کشور و مردم عمل شده است. دولت اعتدال به دو دلیل نتوانسته برخی برنامههایش را به خوبی پیش ببرد؛ اول به دلیل مسائل و مشکلات اقتصادی و بحث تحریمها که امیدواریم هرچه سریعتر حل شوند.
محدودیت دوم هم باز میگردد به مخالفتها و مانعتراشیهای سیاسی مجلس و دیدگاه مخالف سیاسی مجلس با دولت که موجب شد جلو برخی اقدامات مثبت دولت گرفته شود. به عبارت دیگر برخی اجازه ندادند که وزرا و مسئولان کشور از افراد متخصصتر، کارآمدتر و ... در مناصب مدیریتی استفاده کنند. بسیاری از سوالاتی که نمایندگان از وزرا میکنند یا تذکراتی که میدهند صرفا به این دلیل است که مثلا این وزرا مدیری را در شهر نمایندگان جابهجا کردهاند و آن مدیر قرار بوده در فلان انتخابات به آن نماینده کمک کند. اصلا یک نماینده مجلس نباید چنین دیدی را داشته باشد. مردم از نمایندگان مجلس انتظار بهبود اوضاع را دارند نه جمع کردن رای و ...
متاسفانه ما امروز شاهدیم علت بسیاری از مخالفتهای نمایندگان با بدنه دولت بر سر همین موضوع است نه داشتن دغدغه اصلاح امور و قطعا مردم به این گونه نمایندگان رای نخواهند داد.
اما تجربه نشان داده مردم در انتخابات مجلس منفعل عمل میکنند و عده ای معتقدند همین انفعال مردم باعث شده عدهای روی کار بیایند که صلاحیت فعالیت در این زمینه را ندارند.
رای مردم را تحت هیچ شرایطی نباید زیر سوال برد؛ اینکه آنان بد رای می دهند یا خوب. هر رایی که مردم بدهند خوب است. اما اینکه حضور بیشتر مردم را در انتخابات مجلس شاهد باشیم حتما باید روی آن کار کرد، هم به خاطر نظام و هم اینکه مردم از حق خودشان استفاده کنند. وقتی فردی پای صندوق رای میرود؛ اینجا دو اتفاق میافتد؛ اول اینکه حقی به فردی داده میشود که به عنوان نماینده مردم وارد مجلس شود و دیگری حقی است که به فرد رای دهنده اعطا میشود که او از حق خود برای تعیین سرنوشت شهر و جامعه اش استفاده کند حال وقتی افراد رای ندهند دو حق اینجا تضییع می شود ؛ حق نماینده ای که می توانسته اصلح باشد و بهترین خدمت را ارائه دهد و دیگری حق خود افراد ... از این رو برای ترغیب مردم به حضور در انتخابات رسانهها نقش بسیار پررنگی دارند. از سوی دیگر احزاب و گروهها در همه جناحها نقش مهمی را ایفا
می کنند از جهت معرفی و تبلیغ کاندیداهای مناسب و اصلح و در نتیجه ترغیب مردم برای شرکت در انتخابات . در مورد انتخابات مجلس هم من معتقدم باید فضا به گونه ای باشد که همه اقشار و گروههای سیاسی جامعه فرصت برابر برای شرکت در انتخابات را داشته باشند هر چند ممکن است یک جریان سیاسی در اقلیت باشد و جریان دیگری اکثریت ؛ مهم اجازه حضور به همه جریانات سیاسی است . همچنین همه اصناف و اقشار مختلف در جامعه هم باید اجازه شرکت در انتخابات را داشته باشند زیرا مجلس هم نماینده پزشک می خواهد هم نماینده کارگران و کشاورزان ، نماینده بانوان و اقلیتهای مذهبی.
عده ای معتقدند در انتخابات مجلس آتی شورای نگهبان تصمیم بر رد صلاحیت گسترده اصلاح طلبان دارد ؛چقدر این گمانه زنی را درست می دانید؟
ما امیدواریم اینگونه نباشد زیرا دلیلی برای این کار وجود ندارد. انتظار این است که شورای نگهبان سلیقه ای عمل نکند بلکه کاملا منطبق با قانون پیش برود .یعنی هر فرد معتقد به نظام ، اصل ولایت فقیه ، قانون اساسی و... حال چه اصلاح طلب و اصولگرا در صورت شرکت در انتخابات صلاحیتشان تایید شود و چون اصلاح طلبان همگی این شرایط را دارند پس دلیلی برای رد صلاحیت گسترده آنان وجود ندارد. اتفاقا معتقدم در انتخابات آتی ، اصلاح طلبان پرشورتر از هر زمان دیگری حضور دارند و ما شاهد انتخاباتی مثال زدنی با حضور اکثریت قریب به اتفاق مردم در پای صندوقهای رای خواهیم بود.
شما قصد شرکت در انتخابات مجلس را دارید؟
لااقل امسال خیر. چون من منتخب مردم در شورای شهر هستم از این رو قصدم این است که فعلا وظایفی که طی 4 سال بر عهده ام گذاشته اند ، به خوبی و درستی انجام دهم. از سوی دیگر تفاوتی بین مجلس و شورای شهر وجود ندارد.
منبع: سارا اعلایی/ آفتاب یزد
ارسال نظر