گوشتخواري يا گياهخواري، کدام بهتر است؟

با اين وصف در تمام راهنماهاي غذايي توصيه مي‌شود بخش عمده دريافت مواد مغذي از طريق مواد غذايي گياهي باشد. اما مواد غذايي گوشتي را را از وعده هاي غذايي حذف نکرده اند.

در اين ميان هستند افرادي که گياهخواري را انتخاب کرده و به طور کامل خوردن گوشت را تحريم کرده اند.

گياه خواري چيست؟

گياه‌خواري به معناي پرهيز از خوردن گوشت جانوران است که ممکن است شامل پرهيز از غذاهايي مانند مواد شيري که خاستگاه جانوري دارند نيز شود. چندين نوع گياه‌خواري وجود دارد که بسته به نوع آن، جهت گيري گياه‌خواران در برابر دام‌ها و فراورده‌هاي دامي متفاوت است. گياه‌خواران در کنار نخوردن و يا کمتر خوردن فراورده‌هاي جانوري با آزار و کشتار آن‌ها نيز مخالف‌اند.

برخي از گياه‌خواران از پوشيدن لباس‌هايي مانند چرم، ابريشم، و خز که از کشتن جانوران به دست آمده نيز پرهيز مي‌کنند. در وگنيسم (Veganism) که گاهي «گياه‌خواري کامل» هم ناميده مي‌شود از همهٔ فراورده‌هاي جانوري، چه از کشتن جانوران به دست آمده باشند و چه با بهره‌گيري از آن‌ها (مانند لبنيات، تخم مرغ، عسل، و...)، پرهيز مي‌شود.

تاريخچه‌اي کوتاه از گياه‌خواري

نخستين يافته‌ها در باب گياه‌خواري به قرن ششم پيش از ميلاد به هند، يونان و تمدن يوناني در جنوبي‌ترين نقطه ايتاليا باز مي‌گردد. در تمام موارد يافت شده اساس گياه‌خواري به شدت بر پايه اين امر استوار بود که به حيوانات صدمه‌اي وارد نشود. در هند اين روند صلح با حيوانات آهيمسا يا عدم خشونت خوانده مي‌شد و سبک متعارفي بين مذهبيون و فلافسه بود.

گرايش امپراطوري روم به مذهب مسيحت، عملا تمامي آثار گياه‌خواري را از اروپا محو نمود. بسياري از فرقه‌هاي رهباني در اروپاي قرون وسطي خوردن گوشت را در مواردي ممنوع يا محدود کردند و اين امر را قرباني کردن خوي انساني و رياضت تلقي مي‌کردند، اما در هيچ يک از اين فرقه‌ها از خوردن ماهي اجتناب نمي‌شد. تا اينکه در قرن نوزدهم و بيستم دوباره گياه‌خواري جايگاه خود را در جوامع غربي باز نمود و شروع به گسترش کرد.

انجمن گياه‌خواران در سال ۱۸۴۷در انگلستان تاسيس شد؛ متعاقبا انجمن‌هاي ديگري در آلمان، هلند و ديگر کشورهاي اروپايي به تبعيت از انجمن اوليه شکل گرفتند. تبِ گياه‌خواري در طول قرن بيستم به سرعت سرتاسر جوامع غربي را فرا گرفت. انگيزه مردم اغلب دلايلي چون اخلاقيات، مسائل محيطي يا اقتصادي بود و گاهي ترکيبي از دو يا سه دليل. تخمين زده شده که تقريبا ۷۰٪ ازlacto-vegetarians در هند زندگي مي‌کنند. تقريبا ۲۰٪ تا ۴۲٪ از جمعيت هند گياه‌خوار هستند.

روايات چه مي گويد؟

در روايات اهل بيت (ع) نيز توصيه به خوردن گوشت و نهي از خوردن زياد آن شده است.

پيامبر(ص) فرمودند: «هر کس چهل روز (پشت سر هم) گوشت بخورد سنگ دل مي شود.» و علي(ع) فرمودند: «شکم هايتان را گورستان جانوران نکنيد.» و امام صادق(ع) فرمودند: «در هر هفته يک بار گوشت بخوريد و خود و فرزندانتان را بدان عادت ندهيد، زيرا موجب اعتيادي همچون اعتياد به شراب مي گردد. نيز آنان را بيش از چهل روز از گوشت محروم نکنيد چرا که آنان را بد خوي مي کند.» پيامبر(ص) فرمودند: «هر کس بر او چهل روز بگذرد و گوشت نخورد، بايد با اميد به خدا قرض کند و گوشت بخورد.» (يعني اگر پول ندارد قرض کند و گوشت بخورد.) (دانش نامه احاديث پزشکي، محمدي ري شهري، صص 117-133)

بنابراين اگر در اسلام به خوردن گوشت توصيه شده است به خاطر اين است که ترک آن موجب زيان است و البته از زياده روي در خوردن گوشت نيز نهي شده است باز به خاطر مضرات آن.