تعریضی بر گفت و گوی خانم معاون صدا با روزنامه جام جم

اما بعد از سپری شدن چند هفته از انتصاب وی، رادیو چهره ای از وی دید که تا مدت ها آن را فراموش نخواهد کرد. ایشان در مصاحبه خود با روزنامه جام جم در تاریخ 22 اردیبهشت 94 مطالبی را بیان کرده است که ضمن اشاره به برخی از عبارات آن، صرف چشم پوشی از نوع مصاحبه که بیشتر مصاحبه ای فرمایشی و البته مونولوگ است، نکاتی را برمی شماریم که امیدواریم ایشان در مصاحبه های بعدی پاسخی در شان رادیو و رسانه ملی برای آن بیابد.

1- خانم معاون صدا؛ در بخشی از سخنان خود در گفتگو با روزنامه جام جم فرموده اید که " از مهم‌ترین وظایف ما تلاش برای حفظ آرامش و امنیت روانی جامعه است" این درحالی است که آرامش و امنیت روانی بسیاری از همکاران خود را با اجرای طرحی با عنوان طرح چابک سازی گرفته اید. بسیاری از همکاران رسمی در تلاش برای بازنشسته کردن خود برای فرار از فشار تحقیر و توهین آمیز بودن اجرای شیوه جنابعالی در طرح چابک سازی هستند و یا به زعم خودتان بسیاری برنامه سازانی که به صورت برنامه ای با رادیو همکار بودند بیکار شده اند. آیا این مبتنی بر حفظ آرامش و امنیت روانی جامعه است؟ آیا همکاران شما در رادیو عضوی از جامعه نیستند که زیر پوشش مهمترین وظیفه ای که برای خود فرض کرده اید قرار بگیرند و از حداقل آرامش و امنیت روانی برخوردار باشند؟ آیا فقط برای چند ثانیه می توانید خود را جای ایشان و یا حتی خانواده های اینان قرار دهید؟

2- گفته اید که پس از مطالعات کارشناسی مشخص شد بسیاری از شبکه‌ها کار موازی انجام می‌دهند و تهیه‌کنندگان و گویندگان همزمان در چند رادیو کار می‌کردند. این در حالی است که در عرض کمتر از دوماه تمامی تغییرات در رادیو اتفاق افتاد و این پرسش ایجاد می شود که چطور میشود در عرض دوماه برای تعطیلی «یازده شبکه رادیویی» که زمان زیادی برای راه اندازی آنها وقت گذاشته شده بود، هم مطالعه کارشناسی کرد و هم آن را اجرا کرد. بنظر می رسد که یا کار مطالعاتی نکرده اید و یا روش مطالعه را نمی دانید چیست و اینگونه به بیراهه رفته اید.

3- بر این باورید که در انتصاب ها «تخصص و تحصیلات مرتبط» برایتان مهم بوده و اشاره داشته اید که مدیر رادیو سلامت، یک پزشک باتجربه بسیار خوب در برنامه‌سازی و مدیریت رسانه است؛ اما نگفته اید که مدیر رادیو سلامت حداقل در بین همکاران خودش، آنانی که در رادیو سلامت شاغلند، کمترین تجربه برنامه سازی را در حوزه سلامت دارد ، و شاید بهتر باشد بگوییم هیج تجربه ای درباره برنامه سازی در رادیو ندارد، و از بدیهی ترین موارد در امر برنامه سازی برای رادیو بهره ای ندارد. واقعا سابقه ایشان در عرصه برنامه سازی در رادیو چیست؟ و یا گفته اید که مدیر رادیو ورزش، دارای دکترای تربیت بدنی و مدیریت ورزشی است. اما نگفته اید که سابقه رادیویی ایشان چه بوده و یا این چندمین شغل ایشان است (هفته ای چهار روز تدریس تمام وقت در تهران ، کرج و خرم آباد و دارای پست های اجرایی و مشاوره ای در وزارت ورزش، کمیته المپیک و.. ) و مدیریت رادیو ورزش در اولویت چندمش است. و یا نگفته اید که مدیرانی با مدارک فوق دیپلم متالوژی و یا جوشکاری برای رادیو تهران و رادیو نمایش برگزیده اید. و حتی اشاره هم نکرده اید که برخی از مدیران شبکه ها و بسیاری از مدیران گروهها مدرک معتبری ندارند و صرف تحصیل در دانشکده صدا و سیما مدرک گرفته اند. (مدارکی که تنها ارزش سازمانی دارد)

4- و در بخشی از صحبت های خود اشاره داشته اید که " مدیران شبکه‌ها علاوه بر تعهد، دیانت و ولایتمداری از تجربه‌های ارزشمندی در رادیو برخوردارند و خوشبختانه این افراد همگی به تائید نهادهای نظارتی و امنیتی رسیده‌اند." چطور ممکن است در رسانه ای که مومن، ولایتمدار و اهل دیانت می خوانیدش یک خانم با پوششی متفاوت از آنچه رسانه ملی تبلیغ می‌کند برای مدیریت همزمان بر دو شبکه انتخاب می‌شود؟ این در حالیست که فرد مذکور به حداقل حجاب اسلامی در دوران برنامه سازی اش قایل نبوده ، و در مراجعات مکرر به سفارت امریکا تقاضای شهروندی داده و در حال حاضر تقاضای وی در دست بررسی است. نهادهای امنیتی و نظارتی امتیاز ویژه ای برای این خانم قایل بوده اند و یا جنابعالی این امتیاز را برای وی به ارمغان آورده اید؟ آیا واقعا این انتصاب ها با فرموده مقام معظم رهبری تطابق دارد مبنی بر اینکه افرادی که در موارد حساس اینجا (صدا و سیما) خصوصاً واقع می‌‏شوند افرادی باشند که سوابقشان معلوم باشد این‌ها چکاره بودند در آن وقت، چه کرده‏اند این‌ها، خانوادۀ این‌ها چه خانواده‏ای هست، چکاره بودند در آن وقت، کارهایی که در سابق کرده‏اند روی چه زمینه‏‌ها بوده است ؟

5- فرموده اید که اراده سازمان بر سرمایه‌گذاری روی نیروهای جوان‌تر است،«قسم حضرت عباس را قبول کنیم یا دم خروس ر»ا؛ آیا انتصاب افرادی چون مسعود اسکویی در رادیو ورزش با 77 سال سن سرمایه گذاری روی نیروهای جوان است؟ و یا استفاده از بدنه کارشناسی فسیل و ناکارآمدی متشکل از افرادی چون محمد جهانی، سروری، سرکار پور، استاد احمدی و .. که هیچ آشنایی با شیوه های برنامه سازی جدید در رسانه ندارند و مدت هاست که از بدنه برنامه سازی منفک شده اند و بازنشسته؛ جوان گرایی ست.

6- و یا در بخشی از سخنان شما آمده که باتوجه به شرایط اقتصادی و مالی بسیار نامطلوب سازمان، در هزینه‌ها صرفه‌جویی خواهد شد. اما پرسش اینجاست که اگر باید صرفه جویی کرد پس ایجاد پروژهایی (با توجه به بخشی از بیانات خودتان) چون بررسی مطالب و برنامه‌های فاخر رادیو از اول انقلاب تاکنون در آرشیو (حدود 36 سال آرشیو) و همچنین مجموعه‌سازی انواع موسیقی در گونه‌های مختلف چقدر ضروری است و آیا اتلاف بیت المال و ظلم به برنامه سازانی که ماههاست حقوق خود را نگرفته اند و یا حتی بیکار شده اند نیست؟

7- گفته اید که واحدهای ستادی رادیو تابع سیاست‌های سازمان و همانند معاونت‌های دیگر در جهت تقویت واحدهای صف و استقلال بیشتر شبکه‌ها، برخی واحدها را تعطیل یا ادغام کرده اید. پرسش اینجا است که آیا واحد آموزش و پژوهش در معاونت سیما و معاونت سیاسی حذف شده اند؛ اگر بلی که سلمنا و در غیر اینصورت بر مجموعه رادیو جفا کرده اید که بخش هایی چنین حیاتی را از مجموعه رادیو حذف کرده اید. آیا صدور احکامی با عنوان "مشاور در امور روابط عمومی"‌ برای همان مدیران سابق روابط عمومی تابع سیاست های سازمان است؟

8- و یا فرموده اید که اراده سازمان بر سرمایه‌گذاری روی نیروهای جوان‌تر است، قسم حضرت عباس را قبول کنیم یا دم خروس را؛ آیا انتصاب افرادی چون مسعود اسکویی در رادیو ورزش با 77 سال سن سرمایه گذاری روی بیروهای جوان است؟ و یا استفاده از بدنه کارشناسی فسیل و ناکارآمدی متشکل از افرادی چون محمد جهانی، سروری، سرکار پور، استاد احمدی و .. که هیچ آشنایی با شیوه های برنامه سازی جدید در رسانه ندارند و مدت هاست که از بدنه برنامه سازی منفک شده اند و بازنشسته؛ جوان گرایی ست.

حرف درخصوص این روزهای رادیو بسیار است اما بنظر میرسد آنچه در این چهار ماه بر رادیو گذشته، جز خسران و آسیب چیزی عاید معاونت صدا و برنامه سازانش نکرده و هر روز بر شکاف فکری میان مجموعه برنامه سازان رادیو و خانم معاون صدا، که امروزه به بله قربان گویی نزد رییسش شهره شده است، بیشتر می شود.

امید است با بهره گیری از نظرات عقلای این رسانه و تجدید نظر در سیاست های تخریبی پیش گرفته شده در رادیو، شاهد جلوگیری از سقوط اعتبار و از دست رفتن این ظرفیت ملی باشیم.

ناصر عابدینی