.svg)
نامه فرزند آیت‌الله جوادی آملی به هاشمی
پارسینه: حجت الاسلام مرتضی جوادی آملی با نگارش نامه‌ای خطاب به آیت الله هاشمی رفسنجانی از سخنان او در همایش «بانوی انقلاب» و نقش همسر امام (ره) در شکل گیری نظام اسلامی تجلیل کرده است.
متن کامل این نامه بدین شرح است:
«محضر شریف و گرانقدر آیة الله هاشمى رفسنجانى (دام مجده)
با اهداء سلام و تحیّت
خاطر گرامى استحضار دارد که جامعه و نظام اسلامى در مسیر دستیابى به توسعه و پیشرفت مادّى و رشد و تعالى معنوى لزوماً از فرازهاى پیچیده و فرودهاى دشوارى مى گذرد که احیاناً ناچار است هزینه هاى فراوانى در جهت پشت سر نهادن موانع سخت و یا فراهم نمودن شرائط سازنده پرداخت نماید. بدون شک اگر روشنگریهاى ارباب فکر و خرد و اصحاب همّت و مدداز یک سو و اعتماد و اطمینان مردم و همراهى و حمایت آن‌ها از سوى دیگر نباشد این هزینه‌ها به مراتب افزایش یافته و راهیابى به هدف سخت و دشوار خواهد گردید.
براى اینجانب که خود در محفل عظیم تکریم از بانوى انقلاب سرکار خانم خدیجه ثقفى (قدّس سر‌ها) حاضر بوده و مستقیماً بیانات جنابعالى را استماع مى نمود، بسیار گوارا بود که در سالگرد ولادت عطیّه الهى و کوثر ربّانى حضرت زهراى اطهر (علی‌ها السلام) و همچنین سالروز میلاد فرزند راستین آن حضرت، از نزدیک شاهد نکوداشت مقام والاى همسر مکّرم امام راحل (ره) باشم. بانوئى که به حق و صدق نام خدیجه (سلام الله علی‌ها) را بر خود داشت و شاید به جرئت بتوان گفت نقش و تأثیرى که حضرت خدیجه کبرى (س) اسوه تقوا و طهارت و نمونه گذشت و پارسائى در برابر رسول مکّرم اسلام (ص) داشت همسر و کفوّ امام راحل (ره) نیز به نوبه خود که کفوّ و همتائى بى همتا براى خمینى کبیر (رضوان الله تعالى علیه) بود چنین رسالتى براى خویش احساس مى نمود.
او در خلوت و تنهائى و یا در جلوت و پیدائى یاور امام و بر باور‌هایش مهر تأیید بود، او که با صبر و تمکینش بلکه تسلیم و رضایش مسیر دشوار امام (ره) را هموار و آسان مى ساخت در طول قریب یک قرن همراهى و مصاحبت لب به شکایت نگشود و همانگونه که مولایمان امیر مؤمنان (علیه السلام) در شأن همسر عزیز و شفیق خود بیان داشت: نعم العون على طاعة الله، چنین مسئولیتى را در برابر امام و رهبرش و اینبار نه همسرش احساس مى نمود.
در باور نگارنده آن نشست که به بانوى انقلاب لقب یافت بسیار شکوه‌مند به یاد ماندنى و به تعبیر شما تاریخى بود زیرا تجلیل از شخصیّتى بود که تمام ابعاد وجودى او در مسیر اراده و رضایت الهى قرار داشت، اگر آن بانو از جایگاه همسر امام (ره) بنیانگذار انقلاب و نظام مورد مطالعه و بررسى قرار گیرد تمام همّ و اراده‌اش در مسیر اهداف والاى امام (ره) که نجات دین از بند استعمار و آزادى جامعه از قید استبداد بود مصروف مى گشت. اگر او را از منظر مادر شهید آن هم شهیدى همانند آیة الله مصطفى خمینى (ره) و یا از جایگاه مادر داغدار فرزند رشیدى همچون حجة الاسلام و المسلمین احمد خمینى (رض) مورد بررسى و تحقیق قرار گیرد صاحب مقام رضا و متولّى مکانت صبر بود و اگر از مقیاس تدبیر و تربیت فرزندانى فرزانه، شایسته و فاضل مورد ارزیابى واقع شوند صاحب جمال تعلیم و کمال تربیت بود و اگر از نگاه زن بودن مورد مطالعه قرار گیرد هنرمندى بود که کمالات انسانى و فضائل نفسانى و شایستگیهاى رفتارى را در خود جمع داشت او وقار، نجابت و شکوه زن بودن را در تمامى شئون آن حفظ نموده و صیانت نمود و هرگز تا زنده بود اجازه نداد تا گرد کمترین ستایشى بر آستان بلند فضائلش بر نشیند. در تبیین شخصیت والاى این بانوى عظیم الشأن، آیة الله جوادى آملى در یک کلمه پر معنا ایشان را ستود و عقیله انقلاب لقب داد.
اینجانب ناظر و حاضر بود که چگونه شما با توجّه به شناخت عمیق نسبت به امام (ره) و بیت شریفشان با عزمى جزم و اراده اى مصمّم تلاش داشتید تا این کوه سر به فلک کشیده کمالات و این پهندشت بیکرانه فضائل را به جامعه تشنه و علاقمند معرّفى نمائید تا شاید قطعه اى از این صحراء و یا قطره اى از این دریا بهره جامعه اى شود که اکنون از آن دور مانده و در حسرت رتبه اى از این مقام حیران است.
از ویژگیهاى برجسته اى که از ایشان به یادگار نهادید عشق وافر و ارادت سرشار ایشان به انقلاب و اینکه هر آنچه موجب کجروى و انحراف از مسیر انقلاب شود ایشان را دل آزرده، رنجور و نگران مى نمود، تقاضاى حضور ازشما در یکى از گذرگاههاى پیچیده نظام نشانگر ارادت کامل و عشق شامل ایشان به بقاء و پایدارى نظام بوده است. انتظار مى رفت هر کسى با هر اندیشه اى و یا با هر انگیزهاى حریم این حرم را که خاستگاه همه افتخارات و مبدء همه شکوهمندیهاى روزگار ماست پاس بدارد و آن مکانت رفیع را که نقطه اتکاء و مرکز اعتماد است از تمامى شهوت‌ها، شبه‌ها و شائبه‌ها منزّه داشته و حفظ و صیانت نماید.
درود بر کسانى که دنیا و جلوه هاى آن را به درستى و راستى مى شناسند و از فرازش بهره شکر برده و از فرودش میوه صبر مى چینند، بلکه در هر دو حال جام رضا مى نوشند و بر تسلیم در برابر حق اصرار مى ورزند.
درود بر ره پویانى که با تأسّى از باریافتگان به درگاه الهى مى کوشند تا خویشتن خویش و پیکر پاره پاره جامعه را در نهایت إتقان و کمال إحسان بر صراطى که اکنون باریکى آن به موئى و تیزى آن به شمشیرى مى ماند، با اعتصام به مستمسک الهى به سر منزل مقصود برسانند
اکنون که جامعه اندیشهء انقلاب را از بینش و دانش شما و انگیزه ء آن را از روش و منش شما مى آموزد و شما را روح و باطن انقلاب و فرا‌تر از جریان‌ها و بر‌تر از جناح‌ها مى شناسد، مطمئن است که سخنان جاهلانه بر سیماى شما گردى نمى نشاند و رفتار نابخردانه بر اندامتان غبارى نمى فشاند. بلکه شاهد است که راستى و صداقت از کاسه صبرتان فرو مى چکد و استقامت و پایمردى از بقایاى جام بلایتان سرازیر است.
در چنین حالات و شرائطى است که مى توان به راز و رمز بیانات حضرت رسول نبوى (ص) به برادر و وزیر خویش حضرت ولىّ علوى (ع) پى برد که فرمود: [إنّ منکم من یقاتل على التأویل کما قاتل معى على التنزیل] و روشن است که مبارزه بر تآویل به مراتب از پیکار بر تنزیل دشوار‌تر است.
نگارنده این سطور در بهت و حیرت کلام حضرت مولا (ع) مانده است که چگونه ممکن است انسانى بر فراز مسند ولایت الهى تکیه دهد امّا در عین حال از غربت و مظلومیّت خویش حکایت و نه شکایت نماید که؛ [الدّهر انزلنى ثمّ انزلنى... امّا آنچه مولاى دو سرا را در مسیر حق و صدق استوار و در جهت عدل و داد پایدار مى دارد بیان دلنشین حضرت نبوىّ (ص) است که فرمود: طوبى للغرباء.
عزّت و سر بلندى نظام و عظمت و اقتدار معنوى مقام معظّم رهبرى آرزوى همگان است.
منبع: خبرآنلاین
«محضر شریف و گرانقدر آیة الله هاشمى رفسنجانى (دام مجده)
با اهداء سلام و تحیّت
خاطر گرامى استحضار دارد که جامعه و نظام اسلامى در مسیر دستیابى به توسعه و پیشرفت مادّى و رشد و تعالى معنوى لزوماً از فرازهاى پیچیده و فرودهاى دشوارى مى گذرد که احیاناً ناچار است هزینه هاى فراوانى در جهت پشت سر نهادن موانع سخت و یا فراهم نمودن شرائط سازنده پرداخت نماید. بدون شک اگر روشنگریهاى ارباب فکر و خرد و اصحاب همّت و مدداز یک سو و اعتماد و اطمینان مردم و همراهى و حمایت آن‌ها از سوى دیگر نباشد این هزینه‌ها به مراتب افزایش یافته و راهیابى به هدف سخت و دشوار خواهد گردید.
براى اینجانب که خود در محفل عظیم تکریم از بانوى انقلاب سرکار خانم خدیجه ثقفى (قدّس سر‌ها) حاضر بوده و مستقیماً بیانات جنابعالى را استماع مى نمود، بسیار گوارا بود که در سالگرد ولادت عطیّه الهى و کوثر ربّانى حضرت زهراى اطهر (علی‌ها السلام) و همچنین سالروز میلاد فرزند راستین آن حضرت، از نزدیک شاهد نکوداشت مقام والاى همسر مکّرم امام راحل (ره) باشم. بانوئى که به حق و صدق نام خدیجه (سلام الله علی‌ها) را بر خود داشت و شاید به جرئت بتوان گفت نقش و تأثیرى که حضرت خدیجه کبرى (س) اسوه تقوا و طهارت و نمونه گذشت و پارسائى در برابر رسول مکّرم اسلام (ص) داشت همسر و کفوّ امام راحل (ره) نیز به نوبه خود که کفوّ و همتائى بى همتا براى خمینى کبیر (رضوان الله تعالى علیه) بود چنین رسالتى براى خویش احساس مى نمود.
او در خلوت و تنهائى و یا در جلوت و پیدائى یاور امام و بر باور‌هایش مهر تأیید بود، او که با صبر و تمکینش بلکه تسلیم و رضایش مسیر دشوار امام (ره) را هموار و آسان مى ساخت در طول قریب یک قرن همراهى و مصاحبت لب به شکایت نگشود و همانگونه که مولایمان امیر مؤمنان (علیه السلام) در شأن همسر عزیز و شفیق خود بیان داشت: نعم العون على طاعة الله، چنین مسئولیتى را در برابر امام و رهبرش و اینبار نه همسرش احساس مى نمود.
در باور نگارنده آن نشست که به بانوى انقلاب لقب یافت بسیار شکوه‌مند به یاد ماندنى و به تعبیر شما تاریخى بود زیرا تجلیل از شخصیّتى بود که تمام ابعاد وجودى او در مسیر اراده و رضایت الهى قرار داشت، اگر آن بانو از جایگاه همسر امام (ره) بنیانگذار انقلاب و نظام مورد مطالعه و بررسى قرار گیرد تمام همّ و اراده‌اش در مسیر اهداف والاى امام (ره) که نجات دین از بند استعمار و آزادى جامعه از قید استبداد بود مصروف مى گشت. اگر او را از منظر مادر شهید آن هم شهیدى همانند آیة الله مصطفى خمینى (ره) و یا از جایگاه مادر داغدار فرزند رشیدى همچون حجة الاسلام و المسلمین احمد خمینى (رض) مورد بررسى و تحقیق قرار گیرد صاحب مقام رضا و متولّى مکانت صبر بود و اگر از مقیاس تدبیر و تربیت فرزندانى فرزانه، شایسته و فاضل مورد ارزیابى واقع شوند صاحب جمال تعلیم و کمال تربیت بود و اگر از نگاه زن بودن مورد مطالعه قرار گیرد هنرمندى بود که کمالات انسانى و فضائل نفسانى و شایستگیهاى رفتارى را در خود جمع داشت او وقار، نجابت و شکوه زن بودن را در تمامى شئون آن حفظ نموده و صیانت نمود و هرگز تا زنده بود اجازه نداد تا گرد کمترین ستایشى بر آستان بلند فضائلش بر نشیند. در تبیین شخصیت والاى این بانوى عظیم الشأن، آیة الله جوادى آملى در یک کلمه پر معنا ایشان را ستود و عقیله انقلاب لقب داد.
اینجانب ناظر و حاضر بود که چگونه شما با توجّه به شناخت عمیق نسبت به امام (ره) و بیت شریفشان با عزمى جزم و اراده اى مصمّم تلاش داشتید تا این کوه سر به فلک کشیده کمالات و این پهندشت بیکرانه فضائل را به جامعه تشنه و علاقمند معرّفى نمائید تا شاید قطعه اى از این صحراء و یا قطره اى از این دریا بهره جامعه اى شود که اکنون از آن دور مانده و در حسرت رتبه اى از این مقام حیران است.
از ویژگیهاى برجسته اى که از ایشان به یادگار نهادید عشق وافر و ارادت سرشار ایشان به انقلاب و اینکه هر آنچه موجب کجروى و انحراف از مسیر انقلاب شود ایشان را دل آزرده، رنجور و نگران مى نمود، تقاضاى حضور ازشما در یکى از گذرگاههاى پیچیده نظام نشانگر ارادت کامل و عشق شامل ایشان به بقاء و پایدارى نظام بوده است. انتظار مى رفت هر کسى با هر اندیشه اى و یا با هر انگیزهاى حریم این حرم را که خاستگاه همه افتخارات و مبدء همه شکوهمندیهاى روزگار ماست پاس بدارد و آن مکانت رفیع را که نقطه اتکاء و مرکز اعتماد است از تمامى شهوت‌ها، شبه‌ها و شائبه‌ها منزّه داشته و حفظ و صیانت نماید.
درود بر کسانى که دنیا و جلوه هاى آن را به درستى و راستى مى شناسند و از فرازش بهره شکر برده و از فرودش میوه صبر مى چینند، بلکه در هر دو حال جام رضا مى نوشند و بر تسلیم در برابر حق اصرار مى ورزند.
درود بر ره پویانى که با تأسّى از باریافتگان به درگاه الهى مى کوشند تا خویشتن خویش و پیکر پاره پاره جامعه را در نهایت إتقان و کمال إحسان بر صراطى که اکنون باریکى آن به موئى و تیزى آن به شمشیرى مى ماند، با اعتصام به مستمسک الهى به سر منزل مقصود برسانند
اکنون که جامعه اندیشهء انقلاب را از بینش و دانش شما و انگیزه ء آن را از روش و منش شما مى آموزد و شما را روح و باطن انقلاب و فرا‌تر از جریان‌ها و بر‌تر از جناح‌ها مى شناسد، مطمئن است که سخنان جاهلانه بر سیماى شما گردى نمى نشاند و رفتار نابخردانه بر اندامتان غبارى نمى فشاند. بلکه شاهد است که راستى و صداقت از کاسه صبرتان فرو مى چکد و استقامت و پایمردى از بقایاى جام بلایتان سرازیر است.
در چنین حالات و شرائطى است که مى توان به راز و رمز بیانات حضرت رسول نبوى (ص) به برادر و وزیر خویش حضرت ولىّ علوى (ع) پى برد که فرمود: [إنّ منکم من یقاتل على التأویل کما قاتل معى على التنزیل] و روشن است که مبارزه بر تآویل به مراتب از پیکار بر تنزیل دشوار‌تر است.
نگارنده این سطور در بهت و حیرت کلام حضرت مولا (ع) مانده است که چگونه ممکن است انسانى بر فراز مسند ولایت الهى تکیه دهد امّا در عین حال از غربت و مظلومیّت خویش حکایت و نه شکایت نماید که؛ [الدّهر انزلنى ثمّ انزلنى... امّا آنچه مولاى دو سرا را در مسیر حق و صدق استوار و در جهت عدل و داد پایدار مى دارد بیان دلنشین حضرت نبوىّ (ص) است که فرمود: طوبى للغرباء.
عزّت و سر بلندى نظام و عظمت و اقتدار معنوى مقام معظّم رهبرى آرزوى همگان است.
منبع: خبرآنلاین
حالا که چی
دختر اقاي املي عروس محمد هاشمي هست