۱۱ فروردین سه شنبه بود نه یکشنبه. ایا چه سالی بوده
سامان میرزائی
امان از ما ایرانی ها...
از کودکی همیشه این سوال برایم مطرح بود که :چرا قطار تا وقتی ایستاده است کسی سنگ به او نمی زند،اما وقتی قطار به راه افتاد سنگباران می شود! این برایم معما بود تا وقتی که بزرگ شدم و وارد اجتماع گشتم،دیدم این قانون کلی زندگی ما ایرانیان است که هر کسی و هرچیزی تا وقتی که ساکن است مورد احترام است،تا ساکت است مورد تعظیم و تمجید است،اما همین که به راه افتاد و یک قدم برداشت نه تنها کمکش نمی کنند بلکه سنگ است که به طرف او پرتاب می شود و این نشانه ی یک جامعه ی مرده است ولی یک جامعه ی زنده فقط برای کسانی احترام قائل است که متکلم هستند نه ساکت،متحرکند،نه ساکن،باخبرند،نه بی خبرتر.
این مطلب را در کتاب ((حق و باطل)) اثر شهید مرتضی مطهری خوندم و
واقعا که گل گفته!
ناشناس
خخخخخخخ
امیرحسن
خو که چی ؟؟؟
ناشناس
از چنین پدری چنین دختری هم باید باشد ولی بهتر بود تقدیرتان را به زبان دیگری بعمل می اوردید روابط خانوادگی شما به اجتماع ارتباطی ندارد
۱۱ فروردین سه شنبه بود نه یکشنبه. ایا چه سالی بوده
امان از ما ایرانی ها...
از کودکی همیشه این سوال برایم مطرح بود که :چرا قطار تا وقتی ایستاده است کسی سنگ به او نمی زند،اما وقتی قطار به راه افتاد سنگباران می شود! این برایم معما بود تا وقتی که بزرگ شدم و وارد اجتماع گشتم،دیدم این قانون کلی زندگی ما ایرانیان است که هر کسی و هرچیزی تا وقتی که ساکن است مورد احترام است،تا ساکت است مورد تعظیم و تمجید است،اما همین که به راه افتاد و یک قدم برداشت نه تنها کمکش نمی کنند بلکه سنگ است که به طرف او پرتاب می شود و این نشانه ی یک جامعه ی مرده است ولی یک جامعه ی زنده فقط برای کسانی احترام قائل است که متکلم هستند نه ساکت،متحرکند،نه ساکن،باخبرند،نه بی خبرتر.
این مطلب را در کتاب ((حق و باطل)) اثر شهید مرتضی مطهری خوندم و
واقعا که گل گفته!
خخخخخخخ
خو که چی ؟؟؟
از چنین پدری چنین دختری هم باید باشد ولی بهتر بود تقدیرتان را به زبان دیگری بعمل می اوردید روابط خانوادگی شما به اجتماع ارتباطی ندارد